خبر پارسی – فرزاد صدری – شیراز بدون سینما یک چیزی کم داشت یک حسی که پناهگاه دلتنگی هایمان باشد دلتنگ روزهایی که چهار مشیر و سینما دَم کَلی برایمان خاطره می ساختند و یا دلتنگ سینمای آریانا که به قول کمالی سروستانی سوخت و همچنان سوخته می ماند!
سینما برای فرهنگ شهر شیراز حکم تقاطع های همسطح و غیر همسطح را دارد.پلی است برای ارتباط بین گذشته و حال تا زندگی شهروندانش را معنا بخشد و آنها را به روزگاری وصل کند که عزت نفس داشتند و حتا تلخی هایش کام امروزشان را شیرین می کند همان حسی که به آن نوستالژی می گویند!
سینما نوستالژی نسل دیروز و پناهگاه رویاهای نسل امروز است. به قول مدیر دانشنامه فارس سینما خِرَد است و فرهنگ‌ساز و به قول امیرکبیر در شاهکار سینمایی محسن مخملباف :اگر نیت یک ساله دارید، برنج بکارید. اگر نیت ده ساله دارید، درخت غرس کنید.اگر نیت صد ساله دارید، آدم تربیت کنید…. سینماتوگراف آدم تربیت می کند…
شیراز برای تربیت شهروند دانا به سینما نیاز دارد اگر تا دیروز همه همت خود را گذاشتیم تا در پایین شهر شهروند دانا تربیت کنیم،امروز نوبت بالای شهر است.ساختمان “الف” در ورودی معالی آباد شیراز می خواهد “آ”دم تربیت کند و متولی این کار “دانشنامه فارس” است.جایی که مدیرش بزرگ است و ار اهالی امروز! “کوروش کمالی سروستانی” پس از راه اندازی سینما “فرهنگ” جریان سازی فرهنگی توسط سینما را ادامه داد تا در پردیس “گلستانش” “بوستان اندیشه” را آبیاری کند و شهروند دانا تربیت کند.همان دغدغه ای که امیر کبیر داشت و ناصرالدین شاه درکش نکرد!
