خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – این روزها بحث ها و اظهار نظرهای ضد و نقیض زیادی حول و حوش اصالت و تبار و نژاد در فضای مجازی منتشر شده است و سوء برداشت های زیادی را در پی داشته است.چندی پیش دوستی از آبادان تماس گرفت و درخواست طرح موضوع را در رسانه ها داشت که به دلیل اهمیت آن عجالتا اشاره کوتاهی به مقوله اصالت و تبار و….که در آبادان در پنجاه سال قبل از انقلاب به شکل عملی به سوی وحدت اجتماعی سوق پیدا کرد و بعداز جنگ تحمیلی به دلیل بی توجهی به شان و منزلت آدمی و حقوق شهروندی بحث های سردرد آور و در عین حال وحدت شکنی رو به میان آورده است دوست تماس گیرنده در پاسخ به مخاطبی که به او کفته بود تو اصالت نداری و آبادانی اصیل نیستی با قیافه ای درهم و ذهنی آشفته از اصالت ها جویا شد.لذا در پاسخ به این نیاز مقدمه کوتاه رابا استناد به یک نمونه موفق تاریخی قلمی کردم تا شاید بتوانم خدمت کوچکی در جهت روشنگری کرده باشم .
…اصالت و تبار متعلق به دوران خان و شیخ و طایفه و اقوام و گروه های قومی است که به طور عمده متعلق و زاییده دوران فئودالیسم است.دردوران سرمایه داری و مدرنیته و شهر نشینی صنعتی اصالت و منشا ایلی و تباری رنگ می بازد زیرا زبان و آداب و رسوم و ویژگی های فرهنگی و…همه به سمت زبان واحد و فرهنگ واحدگرایش پیدا می کند لذا اصالت در مجموعه مناسبات و روابط اجتماعی و فرهنگی و صنفی و شغلی مسلط شهر نشینی به نوعی حل شده و فرهنگ اجتماعی شکل گرفته را به خودمی گیرد . بنابراین با توجه به این مقدمه در آبادان که به عنوان شهر نفتی و صنعتی مدرن انسان آبادانی شکل می گیرد . این انسان دیگر متعلق به ایل و طایفه و قوم و نژاد خاصی نیست او یک آبادانی محصول مجموعه روابط شکل گرفته در آبادان است لذا نسل دهه سی و چهل و پنجاه و شصت نسلی است با فرهنک آبادانی و همه این آدم ها را آبادانی باویژگی های مشخص رفتاری و خلق و خوی تعریف شده می نامند .باشندگان قدیمی آبادان ایرانیانِ عرب تبارند اما هم اینان نیز عناصر مثبت فرهنگ عربی را وارد حوزه فرهنگ شهری کردند. ..اساسا در شهزهایی که بر پایه مهاجرت ها ی گسترده شکل می گیرند مهاجران و بومیان سعی در ارایه بهترین و انعطاف پذیرترین رفتارها را دارند تادر زمان کمتری مورد پذیرش اجتماعی قرار گیرند.این دوفرهنگ بومی و مهاجران بهترین و بیشترین تاثیر را برروی هم داشته اند …اما یادمان باشد که انسان ها محصول محیط هستند نه محصول ژن و نژاد و ایل و محیط را به خانواده کوچه و محله و شهر و مدرسه و رسانه وکار و مجموعه عوامل دیگرتعریف کرده اند اگر کسی در خصوص اصالت آدم ها جویا می شود و به دنبال نوعی برتربینی و برترخواهی و تحقیر است این آدم هنوز در شرایط و تفکر دوران ماقبل سرمایه داری و نگاه اشرافی گری فئودالیستی مانده است و…. والاترین اصالت ها در داشتن اخلاق مطلوب انسانی مهربانی وعدالتخواهی و انساندوستی تعریف می شود نه وابستگی ایلی و تباری و نژادی و قومی و طایفه ای. …مبحث اصالت و تبار و نژاد می تواند در هرشهر و دیاری مطرح شود اما باید دانست و هشیار بود که در شرایط کنونی اجازه نداد که این نوع مباحث که به شناخت و.وحدت اجتماعی آسیب جدی میزند افکار عمومی را به خود مشغول سازد.
