خبر پارسی – کریم صفایی در گفت و گو با روزنامه ابرار ورزشی با انتقاد از مسوولان نیروهای مسلح گفت: بازگرداندن مهرداد پولادی نباید به یک موضوع مهم تبدیل شود و به خودمان ضربه بزند.
به گزارش خانواده بزرگ ورزش (SBF)، بازگرداندن مهرداد پولادی به کشور و فرستادن او به خدمت سربازی به دغدغه اصلی ورزش امروز ایران تبدیل شده است. کریم صفایی رییس سابق فدراسیون تیراندازی با کمان با نامناسب دانستن این وضعیت از مسوولان نیروهای مسلح انتقاد کرد که چرا با درگیر کردن خود به این موضوع سوژه به رسانه های غربی می دهند. او همچنین با انتقاد از دولت نهم و دهم و مجلس سابق شورای اسلامی تشکیل وزارت ورزش را اهرمی برای گرفتن امکانات توصیف کرد تا هر زمان خواستند وزیر را به مجلس بکشانند و امکانات بگیرند.
*یکی از موضوع های امروز ورزش و البته فوتبال ایران مشکل نظام وظیفه بازیکنان به خصوص مهرداد پولادی است که گفته شده بود بعد از جام ملت ها به کشور بازمی گردد اما این اتفاق نیفتاد. ستادکل نیروهای مسلح هم تاکید داشته برای بازگردندن او هرکاری که لازم باشد انجام می شود. شما این وضعیت را چطور می بینید؟
من خوشحال هستم که سردار کمالی آن قدر وظیفه شناس است که برای بازگرداندن یک سرباز فراری تا آن طرف جهان هم خواهد رفت؛ اما همه می دانیم که اگر قدرت بازگرداندن داشتیم رییس فراری بانک ملی که با ۳ هزار میلیارد اختلاص از کشور فرار کردن را بازمی گرداندیم. نمی دانم چرا ما در ایران از یک گلوله برفی بهمن درست می کنیم. اگر پولادی همین امروز به کشور بازگردد به چه درد ما می خورد؟ سربازی رفتن پولادی زمانی به درد می خورد که قبلا می رفت و نظم را در دوران خدمت یاد می گرفت تا در جام ملت ها به آن سادگی از بازی اخراج نشود. دست من بود برای نظم دادن به کل فوتبالیست ها همه را به سربازی می فرستادم. ما قدرت و تاثیر ورزش در جامعه را فراموش کرده ایم. ما می توانیم از طریق همین ورزش نظم را به کل جامعه منتقل کنیم. زمانی که من می گویم بسیاری از نهادهای اصلی کشور باید زیرمجموعه سازمان ورزش باشند به همین دلیل است.
*نخستین گام برای رسیدن به این هدف چیست؟
خیلی زود باید قائله وزارت ورزش را جمع کنیم. نماینده های وقت مجلس فقط به دلیل منافع مادی و منطقه ای که دریافت کردند تن به وزارت ورزش دادند. اما دوستان مجلسی باید قبل از این که ضربه و ضرر وزارت ورزش دامن خودشان را بگیرد این قائله را تمام کنند. تمام ضربه هایی که ورزش کشور می خورد به دلیل وجود وزارت ورزش و جوانان است که در دولت های نهم و دهم و مجلس وقت ایجاد شد. اکنون ورزش ما به جایی رسیده که دوستان به جای حل کردن چالش اصلی آن یعنی وزارت خانه به دنبال بازگرداندن مهرداد پولادی هستند. چرا آقایان سوژه به رسانه های غربی می دهند؟ *بالاخره او هم به عنوان یک ایرانی باید دوران خدمت خود را بگذراند.
بله درست است اما واقعا جا دارد انقدر موضوع را پیچیده کنیم؟ این همه سرباز که لیسانس و فوق لیسانس هستند چقدر از توان و دانش تخصصی شان در کشور استفاده شد؟ سرباز تحصیل کرده ما در خیابان از خط ویژه مراقبت می کند تا موتور از آن عبور نکند. کارایی سربازی که نزدیک به ۲۰ سال درس خوانده این است؟ چرا بنای اشتباهی که از گذشته ایجاد شده کسی جلوی آن را نمی گیرد.از نیروی انسانی که زیر نظر نیروهای مسلح است چه استفاده مناسبی می شود که حالا به دنبال بازگرداندن مهرداد پولادی از طریق اینترپل هستند؟ شاید خیلی ها بگویند این حرف ها به کریم صفایی چه ارتباطی دارد. مشکل اینجاست که در کشور ما خیلی ها به دلیل منافع فردی واقعیت ها را بیان نمی کنند. شاید حرف های من برخی ها را ناراحت کند اما دوستان بدانند منتقدم و نمی خواهم ورزش به سقوطی که به آن نزدیک شده برسد. مساله سربازها را نیز همه می دانند چه کسی شروع کرد. زمان فرمانده قبلی ناجا این موضوع به اشتباه مطرح شد. *به موضوع وزارت ورزش بازگردیم. فلسفه ایجاد وزارتخانه چه بود؟
اینگونه پاسخ بدهم. چه کسی آقای رحیمی را به احمدی نژاد معرفی کرد؟ او رییس دیوان محاسبات مجلس بود و به دلیل نان قرض دادن مجلس با دولت دهم وارد دولت شد. این نان قرض دادن ها به یکدیگر باعث تشکیل وزارت ورزش شد که تصمیمی اشتباه و غلط بود. متاسفانه نماینده های وقت مجلس به این دلیل که رییس سازمان چهار توپ به استان آنها کمک نکرد یا بودجه استانی آنها را کم و زیاد کرد این وزارت خانه را ایجاد کردند که هر دقیقه وزیر را به مجلس بکشانند و امکانات بگیرند. این رفتارها کافی است! تا کی برای منافع شخصی به سیستم کشور ضربه می زنید؟ ورزش باید اولویت کشور باشد اما با این تصمیم اشتباه در جایگاه هفدهم یا هجدهم برنامه ریزی قرار دارد. *با این صحبت ها دوباره سر از اوین درنیاورید.
اگر بازهم آن اتفاق برایم بیفتد اشکالی ندارد. در آن زمان نیز همه می دانند چرا من به اوین رفتم و از ریاست فدراسیون برکنار شدم. من دو بحث با عباسی داشتم. ابتدا این که از ورزشکارانم نمی خواستم در استان ها به استقبال رییس جمهور برود که وزیر وقت می گفت باید از ورزشکارانت بخواهی و به آنها بگویی که به استقبال بروند. من همان زمان می گفتم چه ارتباطی به من دارد؟ چرا از ورزش سواستفاده سیاسی می کنید. این خودش فساد است. متاسفانه وزیر کنونی ورزش هنوز دارد با برخی مدیران آن زمان که چنین تفکری داشتند کار می کند نمی دانم چرا مجلس ما باید چنین وزیری را انتخاب کند؟ چرا به صالحی امیری رای نداد؟ چون می دانستند صالحی امیری کسی نیست که به مجلس باج بدهد.
مشکل بعدی من این بود که رییس جمهور شخصا برای برکناری من وارد شد. چون در زمان استیضاح عباسی مصاحبه ای کردم و گفتم وزیر را می زنیم و شاه را مات می کنیم. این مصاحبه به آقای رییس جمهور سابق برخود و شخصا وارد میدان شدند. استیضاح به دلیل لابی های پشت پرده انجام نشد و کریم صفایی سر از اوین دآورد. همه می دانند تهمتی که به من زدند چقدر نادرست بود. *شما نامه ای هم به آقای روحانی نوشتید. شنیده شده برای بازگشت به فدراسیون نامه زده اید. این موضوع صحت دارد؟
خیر من در آن نامه درد و دل مردم را به گوش ریاست جمهوری رساندم. از آقای روحانی خواستم اگر نتوانست چیزی را ارزان کند اشکالی ندارد اما تلاش کند تا دروغ گفتن گران شود. کسی جرات دروغ گفتن نداشته باشد. دروغ گفتن، وطن فروشی و شرف گران شود. اکنون یکی از فاسدترین روسای فدراسیون ها که ۳۰ شاکی خصوصی دارد از جلوگیری از فساد حرف می زند و با رسانه ها صحبت می کند. چطور اجازه می دهیم این افراد در سیستم ورزش کشور باشند؟
