خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – در انتخاب سرمربی و کادر مدیریت و سرپرستی برای تیم ملی فوتبال امید آنقدر بی تدبیری و کج فهمی به کار رفته است،که این انتخاب به یک معضل به ظاهر بزرگ و کلاف سردرگم در آمده است.
معلوم نیست وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک در این مدت با چه تحلیل و ارزیابی و برنامه ریزی دست به انتخاب کادر فنی و مدیریتی زده که دم به ساعت حرف از تغییر و برکناری و استعفا به میان می آید.این نوع تصمیم گیری ها فاقد مبانی شناخت علمی که بعضا خلق الساعه و تابعی از رویدادهای جاری است برای ورزش کشور یک ضعف اساسی و دارای اشکال است که بازتاب های منفی داخلی و خارججی آن بسیار مخرب و تصویری مخدوش و زشت از سیستم اجرایی از ورزش کشور را به نمایش می گذارد.
مسیر طی شده در انتخاب و برکناری ها در تیم ملی امید،یادآور روش های غلط کشورهای عربی در دو دهه گذشته است.با این تفاوت که مسئوولان فوتبال کشورهای عربی به طور عمده کشورهای حاشیه خلیج فارس را برای کسب نتایج ضعیف (یک یا دو نتیجه) اقدام به برکناری ضربتی سرمربی،و…می کردند اما در فوتبال ما تصمیمات بدون بررسی های لازم،با چاشنی مثلا نوعی خوش بینی،اتخاذ و پس از انتخاب آقایان یادشان می آید که به دنبال معیارهای فنی و اخلاقی و ورزشی و علمی و فرهنگی بروند و چنانچه فرد انتخاب شده در چارچوب این معیارها قرار گرفت،به عنوان انتخاب نهایی مطرح در غیر این صورت او را از سمت و عنوانش عزل و برکنار می کنند!!این روند و فرآیند انتخاب در فوتبال ما یک فاجعه مدیریتی است که با هیچ تحلیل و تفسری نمی توان آن را تبیین و توجیه کرد.اما از آن بدتر این است که فدراسیوت فوتبال و کمیته ملی المپیک،با دیدگاه نتیجه گرایانه به هر دری می زند که به اصطلاح بتوانند مشکل عدم نتیجه گیری تیم ملی امید در بیش از چهار دهه رهایی یابند؟!این آقایان بدون توجه به علل اساسی عدم نتیجه گیری تیم ملی امید،مشکل اصلی را در مقوله کادر فنی دیده و می بینند به همین دلیل با تصمیم گیری و انتخاب های شتاب زده و بعضا پر حرف و حدیث دائما در حال تولید مشکل و معضل اند.کسانی که درک صحیح و علمی از نقش مربی در هدایت تیم های فوتبال امید و بزرگسال دارند به خوبی می دانند که موفقیت یک تیم فوتبال فقط در موضوع عامل سرمربی نیست،بلکه چندین عامل اثر گذار و کیفی دیگر نظیر بازیکنان بااستعداد و نخبه و نیز مدیریت و امکانات و سازماندهی و برنامه ریزی و…است که در موفقیت و عدم موفقیت یک تیم فوتبال تاثیر دارد.
فوتبال ما به دلیل بی اعتمادی به داشته ها و سرمایه های ملی خود با توجیهات خاصی دائما به دنبال جذب مربیان خارجی رفته استواین تفکر مصرفی و روزمره گرا که “نتیجه گرایی” و “پز دادن” در انتظار جهانیان است که آری ما آنقدر دلار نفتی و غیر نفتی داریم که بتوانیم برای فوتبالمان مربی خارجی استخدام کنیم،این هم از همان بی تدبیری های مرسوم است که کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به ما نشان داده و ما را نیز مثل خودشان گرفتار کردند.
انتخاب سرمربی برای کسانی که کاربلد و دارای تحلیل مشخص و درک علمی از فوتبال هستند،کار سختی نیست که این آقایان اینگونه سخت و مسئله دارش کرده اند.امید از بی تدبیری ها زیان دیده استولطفا از این بی تدبیری دست بردارید.
