خبرپارسی – ایرج برویس دوچرخه سوار پیش کسوت شیرازی در مسابقات قهرمانی پیش کسوتان جهان که در آنتالیای ترکیه برگزار شد موفق به کسب مقام اول رده سنی بالای ۶۵ سال شد .
این مسابقات که با حضور بیش از ۶۰۰ ورزشکار در رده های سنی مختلف از سراسر دنیا شرمت کرده بودند در رشته های تایم تریل و استقامت جاده برگزار شد .
آنچه در زیر می آید گفتگویی است که به همین مناسبت با این ورزشکار شیرازی انجام داده ایم .
_ از چه سالی ورزش دوچرخه سواری را آغاز کردید?
همیشه دوچرخه سواری را دوست داشتم حتی سه چرخه و دوچرخه کودکی هایم را به یاد دارم , اما اولین بار در سیزده سالگی ام بود که جادوی دوچرخه سواری مرا دربرگرفت , مسابقه ایی که را اختلاف زیاد در آن آخر شدم حتی مربیم تاکید داشت که به درد دوچرخه سواری نمیخورم , اما نوجوان بودم و انگیزه در من زیاد بود , به تمریناتم ادامه دادم تا انکه در سال ۴۸ در جام رادیو تلویزیون دوم شدم و در سال ۵۷ به عضویت تیم ملی در آمدم و به تور بین المللی تهران تبریز اعزام شدم.
در بیست سالگی زمانی که سرباز بودم مدال طلای ارتش ایران را کسب نمودم در سال ۵۸ نیز مجددا در جام رادیو تلویزیون عنوان نخست را کسب کردم
پس از آن در مجموع ۲۰ مسابقه قهرمانی کشور دوبار قهرمان شدم و جندین بار بر سکو های دوم و سوم ایستادم
دوجرخه سواری را تا مسابقات پیشکسوتان ادامه دادم و چندین دوره در مسابقات قهرمانی پیشکسوتان شرکت کردم و نتایج خوبی به دست آورده ام.
سطح برگزاری مسابقات قهرمانی جهان در ترکیه را چطور ارزیابی میکنید?
مسابقات بسیار شلوغ بود، در دره سنی ما حدودا ۳۰۰ شرکت کننده داشت چرا که میزبان سعی کرده بود برای کسب تجربه شرکت کنندگان همه ورزشکاران را شرکت دهد .
اما مسیر بسیار حادثه خیز و خطرناک بود.
دست انداز ها و شیب های فراوان , و متاسفانه من نتوانستم روز قبل از مسابقات در این مسیر تمرین کنم , بسیار جاده ناهموار و خطرناکی را برای مسابقه جهانی انتخاب کرده بودند.
اما خوشبختانه سال دیگر ایتالیا میزبان این مسابقات است و مطمئنا مسیر حرفه ایی تری خواهیم داشت.
_ حمایت فدراسیون از مسابقات قهرمانی کشور چگونه است؟
مسلما مسابقات پیشکسوتان سبب پیشرفت دوجرخه سواری میشود اما فدراسیون برای اعزام ورزشکاران حمایتی نمیکند
برای مسابقات جوانان و بزگسالان نیز همین وضعیت حاکم است و ورزشکاران با هزینه شخصی در این رقابت ها حضور پیدا میکنند.
_ عملکرد هیات استان را چطور ارزیابی میکنید.
ورزش دوچرخه سواری بسیار پر هزینه است از لاستیک دوچرخه گرفته تا خود دوچرخه, حتی کفش مخصوص این ورزش همه چیز هزینه بر است، هیات برای جذب ورزشکاران به این رشته و استعداد یابی آن تلاش میکند اما همگان این قدرت مالی را ندارند که در این ورزش بمانند همین مساله شرایط کار را سخت میکند.
_ پتانسیل دوچرخه سواری در فارس و سطح دوچرخه سواران تا چه حد امیدوار کننده است؟
فارس به دلیل اختلاف سطحش با دریا بسیار میتواند در ورزش موفق باشد درست مثل تبریز
اما تمرینات مستمر و شرکت در مسابقات مختلف میزان موفقیت ورزشکاران را بالا میبرد, در همین رابطه اگر جاده مناسب و امنیت جاده داشتیم مطمئنا همه چیز فرق میکرد و قوی تر از قبل به مسابقات میرفتیم.
هنوز رانندگان به دوجرخه سواران آسیب های جدی میزنند , حوادث جاده ایی بسیار قشر دوچرخه سوار را ضعیف کرده مثلا در تصادف تریلی با گروهی از دوچرخه سواران که باعث فوت یک نفرشان شد و ودیگر ورزشکاران نیز همگی دوچرخه سواری را کنار گذاشتند .
هنوز فرهنگ سازی لازم صورت نگرفته و هنوز شاهد پرتاب اشیاء خطرناک از طرف سرنشینان خودرو به سمت دوچرخه سواران هستیم .
_در پایان اگر صحبتی دارید در خدمت شما هستیم.
میخواهم از خانواده همیشه همراهم و مردم عزیز شهرم تشکر کنم که با پیام های پرمهرشان چه در فضای مجازی و تماس های تلفنی اشان باعث قوت قلب اینجانب شدند .
