خبر پارسی -به قلم عبدالکاظم دریساوی -(این یادداشت فقط دیدگاه نویسنده مطلب است و خبر پارسی آن را به احترام تضارب آراآ منتشر می کند).
…القای اندیشه ابرمردی و خاص بودن ویژگی های سرمربی تیم ملی فوتبال از نوع همان خودباختگی هایی است که فوتبال ایران بارها و بارها در دایره ای بسته و مصرفی آن را تکرار کرده است .
وقتی خودرا حاشیه نشین دنیای مدرن به حساب آوری و برای رهایی از این برچسب تلاشی نکنی اندیشه و عمل تو چیزی بیش از آنچه که تو را با آن نام گذاری کرده اند نخواهد بود .و این درد بزرگ جوامع پیرامونی است که حاشیه نشینی و خودباختگی را باور کرده اند .دریغ و درد که این در تاریخ سی چهل ساله فوتبال ما به سریالی دنباله دار تبدیل شده است .وقتی رسانه ها و پربیننده ترین برنامه تلویزیونی عملکرد کارلوس کی روش را با استفاده از ترفندها و بزرگنمایی های رسانه ای در حد خارق العاده نشان می دهند و درادامه پیرامون ضرورت بقا و حتی ارتقا سرمربی به تحلیل و تفسیر می نشینند باید نشست و زار و زار به روحیه جهان سومی و انسان پیرامونی گریست .آری این چنین است که جناب کی روش هر روز و هر ساعت به خود این حق را می دهد که همچون انسان های فرا زمینی فراتر از جایگاه و حدود و اختیاراتش حرف بزند و و مصاحبه های ضدو نقیض انجام دهد .کی روش با روش اشکال و ایراد گیری از امکانات و برخی برنامه ریزی ها از هم اکنون فرار به جلو را آغاز کرده تا اگر چنانچه تیم ملی در کسب نتایج ناکام نشان داد و به جام جهانی صعود نکرد بگوید “دیدید که من هشدار م یدادم و شما بی اعتنایی کردید”آه از این سفسطه و توجیه نخ نمای تاریخی !دیدید ما می گفتیم ! او در آخرین اظهاراتش گفته است “صعود به جام جهانی با بهانه ها امکان پذیر نیست “.عجب حرف و سخنی و چه کشف الاسراری کرده است این جناب سرمربی پرتغالی! !شرط اول بقا و ادامه کار جناب کی روش این بوده و هست که ایشان تمام توش و توان دانش مربیگری خود را برای صعود تیم ملی به جام جهانی به کار گیرد و بر امیدها بیفزاید .اما این مربی بازار مکاره اروپا که درس های بازار فوتبال را خوب فرا گرفته است خوب تر می داند با واژه ها و افکار عمومی چگونه بازی کند .
فدراسیون فوتبال یکبار برای همیشه باید تکلیف خود را با کی روش و استفاده از مربی خارجی درفوتبال روشن کند و بیش از این تن به تحقیر و تخفیف خود ندهد .در همسایگی ما فوتبال عراق سالهاست که فوتبالی در تبعید و مهاجرت با کمترین امکانات بهترین نتایج را کسب کرده و هیچ گاه مربیان عراقی نظیرعمو بابا و راضی اشنیشل و …خواسته ها و بهانه های عجیب و غریب را مطرح نکرده اند.معلوم نیست که آقای کی روش چرا این همه بر مدار تناقض می چرخد .
تیم ملی با همین آقای برانکو بدون کمترین بهانه تراشی مستقیما به جام جهانی رفت و هیچ حرف و حدیثی نیز به میان نیامد .حال با توجه به مجموعه شرایط موجود زمان آن فرا رسیده که دایره بسته را با نگرشی ساختاری باز کرد و نگاه را به سوی مربیان ایرانی گرداند .اگر چه هر تغییری به نوعی شجاعت و جسارت نیازدارد . اما بدون کمترین تزدید و تعلل باید به این سمت و سو رفت و از هدر رفتن میلیون ها دلار جلوگیری کرد .پیشنهاد می شود با استفاده از مربیان داخلی نظیر ویسی .دایی ..قاسمپور.دکتر ذوالفقار نسب ..گل محمدی . و…و یا ترکیبی از ویسی .ذوالفقار نسب سکان هدایت تیم ملی را به این چهره ها سپرد و با حمایتی قانونمند و استراتژیک شرایط را برای خودباوری واقعی وغلبه دایمی بر خودباختگی در فوتبال فراهم نمود .
