خبر پارسی – ناصر قوامی – سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبان هنوز هم یک نقطه ضعف دارد و آن هم عدم وجود یک استراتژی مشخص و روشن برای پیشبرد اصلاحات در تمام شؤون سیاسی و اجتماعی آن است. به عبارتی اصلاحات هنوز نتوانسته بین نگاه خویش به بالادست و پایین دست قدرت تناسب سازنده‌ای ایجاد کند. اما واقعیت مسلم دیگر هم این است که این وضعیت تا حد گسترده‌ای مولود شرایط بیرونی است که به این جریان تحمیل شده است. شرایطی که اصلاحات را به عنوان یک بازیگر پر قدرت در عرصه وزن‌کشی‌های سیاسی ایران به‌شدت تضعیف کرد و به جایی رساند که با وجود داشتن پایگاه رای مستقل و قابل توجه، برای حضور در قدرت همچنان چشم به همکاری با گروه‌های دیگری در مقام موتلف سیاسی بسته است. این مساله باعث شده تا به شکل طبیعی برنامه‌ریزی اصلاح‌طلبان در چارچوب برنامه‌های تاکتیکی و‌آن هم در بازه‌های زمانی نه چندان بلندمدت، محدود شود. به همین منوال نیز بسیاری از موفقیت‌های اصلاح‌طلبان منوط به تصمیمات جریان رقیب شده تا اینکه آنها چه تصمیمی برای دایره حرکت اصلاحات در رقابت‌های سیاسی بگیرند. امروز در سطح همان تاکتیک‌ها اما اصلاحات قدری از پختگی و انباشت تجارب سیاسی خویش را بروز داده است و در واقع افقی دیگر از نوع حضور موثر در قدرت سیاسی را به نمایش می‌گذارد که پیوستگی عمیق‌تری با رفتارها و اقدامات اجتماعی در کف جامعه دارد. این از آن سو ارزشمند است که در شرایط بحران برای اصلاحات اتفاق می‌افتد. شرایطی که هنوز اصلاح‌طلبان به وضعیت عادی باز نگشته‌اند و تردیدهای جدی و نگرانی‌های عمیق از حرکت‌های که ربطی به جریان اصلاح‌طلب ندارد، اما در نتیجه بازی او تاثیرگذار است، وجود دارد. اصلاح‌طلبان باید از یک تنگه سیاسی به نام انتخابات مجلس دهم در ماه‌های پیش رو عبور کنند اما مساله اساسی بعد از آن با هر نتیجه‌ای که حاصل شود این است که نباید در حالت گذشته باقی بمانند. حالتی که بیشترین توان آنها برای طراحی برنامه‌ها و اقدامات‌شان محدود به اتخاذ تاکتیک‌هایی مقطعی باشد. تاکتیک‌هایی که عموما هم در شرایط غیر طبیعی سیاست معنا می‌دهد. به‌طور مثال شاید احساس نزدیکی علی لاریجانی و اصلاح‌طلبان از این نمونه باشد. او امروز قسمتی از حرف‌ها و مطالبات اصلاح‌طلبان را مطرح می‌کند و از این حیث شاید به چشم این جریان فردی موثر و مثبت باشد. اما همزمان علی لاریجانی نه تنها بسیاری دیگر از مطالبات جریان اصلاحات را بر زبان نمی‌‌آورد که حتی با قسمتی از آن هم زاویه جدی دارد. خلاصه کردن بازی‌های سیاسی به تاکتیک‌های میان‌مدت به معنای همنشینی درازمدت و قرار گرفتن زیر سایه کسانی است که یک جریان سیاسی با آنها در زاویه نظر کاملا جدی قرار گرفته است. تجربه دیروز اصلاحات این نتیجه را داشته که امروز فعالان اصلاح‌طلب هر چهره سیاسی را با یک چوب نرانند.ای کاش تجربه امروز و قرار گرفتن زیر سایه جریان‌های غیر اصلاح‌طلب این درس را به دنبال بیاورد که اصلاحات در پی قرار گرفتن در وضعیتی برود که در آن امکان تعیین استراتژی وجود داشته باشد و تنها امیدهای سیاسی، دل بستن به تاکتیک‌های مقطعی نباشد.
منبع :روزنامه اعتماد
