خبر پارسی -استاد دانشگاه فردوسی مشهد در این نشست گفت: اگر شأن دانشمندان را رعایت نکنیم قافیه را به بازاریان سوداگر باخته‌ایم.
دکترفتاحی،در دومین نشست متخصصان علم اطلاعات و دانش شناسی فارس با عنوان ” نقش‌های نو برای کتابخانه‌ها در پشتیبانی از پژوهش” که به یاد و خاطره زنده یاد، پوری سلطانی، بنیانگذار کتابداری نوین ایران در سازمان اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس،افزود: ما کتابداران باید از پشت میز به این طرف بیاییم و خود را جزئی از فرآیند پژوهش و تولید علم بدانیم.
به گفته وی امروز پژوهش تنها مختص فضاهای آکادمیک و اعضای هیئت علمی نیست، بنابراین کتابخانه‌های عمومی باید خود را برای خدمت رسانی به پژوهشگران آماده کنند در غیراین صورت باید کرکره‌های خود را پایین بکشند.
وی با اشاره به چشم‌انداز کشور در تولید علم گفت: گرچه تولید علم یکی از شاخصه های توسعه است اما این موضوع به شکل کنونی در مسیر توسعه علم دچار آسیب‌هایی شده است و برای رفع چالش‌های آن باید پژوهش محوری مورد توجه قرار گیرد.
فتاحی تاکید کرد: کتابخانه‌ها و کتابداران باید پا به پای تحولات علمی کشور حرکت کرده و نقشِ نو خود را ایفا کنند. تحولات گسترده ای در زمینه اقتصاد، سیاست، فرهنگ، آموزش و … شکل گرفته است که درک آنها وظیفه کتابداران است تا با آگاهی از آن بتوانند به نیازهای مخاطبان و در رأس آن ها پژوهشگران پاسخ دهند.
این استاد علم اطلاعات و دانش‌شناسی تصریح کرد: امروز رقابت‌های علمی در کنار رقابت‌های سیاسی و اقتصادی در عرصه جهانی وجود دارد و در این میان کتابخانه‌ها در عرصه بین‌المللی میتوانند تاثیرات مهم و جدی داشته باشند. همچنین تامین نیازهای پژوهشگران به کتابداران نیز کمک می‌کند تا ضمن تامین نیازهای متنوع دانشمندان، به سمت شاخه‌های مختلف علم سوق داده شده و حتی پست‌های سازمانی کتابداران متحول شود.
وی گفت: متاسفانه کتابخانه‌ها خط مشی کاملا مشخصی برای تامین منابع ندارند در حالی که در کتابخانه‌هایی همچون کمبریج فقط ۸۲ دو صفحه راهبرد برای مجموعه سازی تدوین شده است.
فتاحی افزود: کتابداران باید با توجه به چهار ضلع نیاز مخاطب، منابع، زمان مناسب برای پاسخگویی و روش‌های ارائه، به خدمات عمومی، تخصصی و شخصی سازی شده توجه و در ارائه مطلوب آنها تلاش مستمری داشته باشند.
مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس هم در این نشست گفت: به روایتی می‌توان تاریخ فرهنگ را به دو دسته تقسیم کرد؛ دوره پیش از نشر کتاب و دوره پس از آن. چراکه فرهنگ آمیخته‌ای از شناخت، باور، اخلاق، هنر، قانون و سنت است که هر عضو جامعه آن را کسب و با آن زندگی می‌کند و توسعه فرهنگی، توسعه همین فضیلت‌ها است.
