دلنوشته یک دبیر ادبیات در اعتراض به مازاد خواندن برخی دبیران متوسطه: مهری که مهرش را از من دریغ کرد!

خبر پارسی – مریم رحیمی ، دبیر ادبیات ناحیه ۱ آموزش و پرورش شیراز با ارسال دلنوشنه ای به خبر پارسی از اینکه اداره کل آموزش و پرورش فارس او و امثال او را نیروی مازاد تلقی کرده گلایه کرده است.خبر پارسی به پاس جایگاه و شان معلمی دلنوشته این فرهنگی را منتشر می کند و این حق را برای اداره کل آموزش و پرورش فارس قائل است که پاسخی مستدل به این معلم عزیز و دردمند ارائه دهد.
دلنوشته این دبیر ادبیات را در ادامه می خوانیم.
من یک معلمم.
دلخوشی یک معلم به اول مهر است.
اول مهر خاطره سال ها شاگردی و معلمی است.
خاطره روزگاری که با لباس و کیف و کفش و البته کتاب و دفتر و قلم جدید با دنیایی از آرزو پا در کلاس می گذاشتیم و بیشترمان با آرزوی معلم شدن.
اول مهر خاطره سال ها درس خواندن و رسیدن به نقطه معلم بودن است.
اول مهر خاطره سالی است که اولین ابلاغ را گرفتیم و البته نه در شهر خودمان که اکثرمان در نقطه ای دور از خانه و کاشانه .در منطقه جدید،غریبانه در اولین پست، به کار تدریس نشستیم.
چه دلهره ی قشنگی بود.
روز اول به یاد معلمان دیرین و با تقلید از آنان نام خود را به دانش آموزان گفتیم و نامشان را خواستیم و با ژست خاص، شیوه ها و روش های تدریس مان را برایشان گفتیم..
و اینطور شد که آن دلهره رفت و آرامشی مقدس جایش را گرفت…..
و ما هر سال ابلاغ به دست در پستی بی صبرانه کلاس را به آموزش می خواندیم و با چه لذتی تدریس می کردیم..
عالم دیگری است دنیای تدریس که بیاموزانی و جمعی فرابگیرند آنچه تو می گویی و آنگاه است که تو نوری تازه در چهره تک تک دانش آموزانت ببینی.
آن لحظه به تولد شبیه است. خلق است،آفرینش است و زیباست…
و این لذت قشنگ را هر سال مهر به من ارزانی می داشت و امسال چه نامهربانه این حس را از من دریغ کردند.
گاهی برخی واژه ها به خواست یا ناخواست جای خود را در بین گروه های مختلف باز می کنند و امسال واژه ی “مازاد” که از چند سال پیش زمزمه هایش شنیده می شد،آمد،نشست و برچسبی شد بر پیشانی گروه کثیری از دبیران متوسطه دوم و آنچنان ریشه دواند که روحمان را نیز آزرد!
در هر رشته،ناحیه ، شهر و استان این معضل را می بینی و می گویند علتش نظام ۶،۳،۳و حذف کلاس اول دبیرستان از مقاطع تحصیلی است.آیا بار یک طرح بزرگ و بلند مدت باید به گروهی محدود تحمیل شود؟عده ای در برج عاج خود آسوده بنشینند و گروهی آسیب ببینند؟
آنچه در روزهای شهریور در اداره های آموزش و پرورش شنیده می شد: این جمله آزار دهنده بود:
همکار محترم شما مازاد هستید!
جالب اینکه راهکار هم ارائه می دادند!«پست آموزگار ابتدایی،پست متصدی سایت ابتدایی یا احراز !! کد ۹۷و کاهش بخشی از حقوق و محرومیت از رتبه بندی…»
و “رتبه بندی” نیز واژه ی نو ساخته ی دیگری است که به جای آرامش دادن به معلم ،ماه هاست ذهن او را درگیر کرده و بحث در مورد آن در این دلنوشته نمی گنجد.
با این به اصطلاح راهکارها ،قدر معلم و تدریس را شکستند…
گفتند بروید جایی که جایتان نیست ،جای گیرید و دم نزنید.. وگرنه رتبه بندی!!
و من می اندیشم چه کسی پاسخگوی این حرمت شکنی و دهها تحقیر است.آینده نظام آموزشی ما به کجا می رسد؟تدریس دبیر متوسطه دوم در مقطع ابتدایی!!
حرمت دبیر متوسطه را شکستند که پست او را تنزل دادند و تا جایی که می دانم تنزل دادن شخصی از پست اداریش در قانون جایگاهی ندارد و صد البته ارزش کار مقدس و بسیار مشکل آموزگار ابتدایی را نیز در دیده ها کوچک کردند.
تدریس مقطع ابتدایی کاری بسیار حساس و تعیین کننده است و از عهده آموزگار باتجربه و دوره دیده بر می آید.دانش آموزان ابتدایی غنچه هایی نورسته هستند که شکوفا شدنشان بستری مناسب و باغبانی ماهر می طلبد.
دبیر ریاضی در مقطع ابتدایی چه بلایی سر ادبیات می آورد؟
و دبیر ادبیاتی که سالهاست فقط تعداد ابیات غزل و قصیده را شمرده، چگونه وادارش می کنند که با سرنوشت کودک دبستانی بازی کند و اموزش درس ریاضی را به این دبیر ادبیات یا تاریخ و ….بسپارند و بگویند:حالا شما پست بگیرید یه طوری می شه..!!!
این درد دل ها را به کجا ببریم؟در هر رشته کمی بیشتر از نصف نیروهای متوسطه پست تدریس گرفتند، چنانچه ساعات آنان را کمی تقلیل می دادند ساعت بسیاری از نیروهای مازاد پر می شد.
همچنین اغلب مدارس کلاس های خود را با تعداد دانش آموز بین ۳۶ تا ۴۰ نفر تشکیل دادند در حالی که هم فضای آموزشی و هم دبیر جهت تدریس وجود داشت که با کلاس های استاندارد ۲۰تا۲۵ نفر هیچ نیرویی مازاد نمی شد و به یقین کیفیت آموزش ارتقا می یافت.
جای بسی تعجب است که راه حل های ساده را نپذیرفتند و ما را در دایره سرکردانی رها کردند.
به راستی به کدامین گناه مهر ،مهرش را از ما دریغ کرد؟

سردبیر

See author's posts