خبر پارسی – سیروس رومی – رویدادها وقوع هستند نه حقیقت . واقعه ها را می بینیم اما حقیقت را درک نمی کنیم یک فیلم یک واقعه هست اما حقیقت آن که عوامل سازنده مبتنی بر دیدگاه های خاص در طی مسیری منتهی به هدف هستند چیز دیگری است که در پشت صحنه پنهان شده اند و بالاتر از آن در ذهن نویسنده و کارگردان است . آن تفکر سازنده یا ویرانگر و چون ما از درک پشت صحنه ها عاجزیم سمت گیری هایمان و نوع تقابلمان آن چیزی نیست که باید و در نتیجه تمام تلاش هایمان استوار بر احساس است و دست آوردمان لایه ای نازک برضخامت کارکردهای سازمان یافته پشت واقعیت هاست که به آهی این لایه پاک شده و ما آب در هاون کوبیده ایم و چه مسرور از تقابل نابخردانه امان که پژواک آن چون تیری زهرآگین به سمت خودمان برمی گردد .
در معادلات جهانی امروز شعار زدگی و سطحی نگری در وقوع پدیده ها و رویدادها کاری عبث است و برطبل تو خالی کوبیدن و انحراف از سازماندهی و برنامه ریزی با سیاست های مناسب.
این ها را گفتم تا به فوتبال برسم و به تب چهل و چند درجه آن که ما را به هذیان وا می دارد و با یک قاشق ماست سردی امان می شود و با یک مویز گرما زده می شویم وقتی بازی را می بریم چنان قسمتی از شهر را به هم می ریزیم و به بهترین وجه نقش شیوایی ویرانگر را بازی می کنیم و زمانی که باختیم هرکه را دم دستمان است مقصر شکست می دانیم و حتی قبل از بازی چنان فحش و بد و بیراه به تیم مقابل می گوئیم و « مسی» ها را با بدترین و وقیحانه ترین کلام مورد حمله قرار می دهیم یا کشوری با تمام مردمش که در کاریکاتوری و تیتری « زیر پا له »می کنیم یا بعد از مسابقه داور و هم نامان بخت برگشته او را به باد ناسزا گرفته و القاب رکیکی را نثار مادر ، زن و خواهرش می کنیم که فرهنگ ، دین و شعورمان را در معامله ای ناسنجیده به باد می دهیم و بی خبریم که این عکس العمل ها و بازتاب های کوته بنیانه امان باعث می شود که حق و حقوقمان را نا دیده بگیرند و تمامی دلالت های آن ها ، واکنش های منفی و غیر انسانی ماست .درحالی که می دانیم رئیس فدراسیون فوتبال با چه باورهای ملی و اعتقادی خودش قدرت برتر توپ و دروازه است . حتی نباید از لابی ها اسرائیل و آمریکا و… غافل شد .آن ها هم عمل مقابل به مثل می کنند و راحت با یک نه ما را از گردونه ی مسابقات بیرون می اندازند یا در حین بازی با یک اخراج قدرت و برتری را از ما صلب می کنند .
نه برنامه ،نه قدرت و نه سهمی در تصمیم گیری های کنفدراسیون آسیا و فدراسیون جهان فوتبال داریم ، نه در فوتبال باشگاهی به کنش های درستی دست می زنیم ، نه هیأت های فوتبالمان ، هیأت های مقتدری هستند و نه زیرساخت های لازم را برای یک فوتبال امروزی و مدرن داریم اما توقعمان طبق طبق .
بهترین برنامه تعطیل این ورزشی است که نتیجه اش جز آبروریزی درصحنه ی جهانی برای ما ارمغان نداشته و ۵ سال تعطیلی اگر یک نسل را از دست می دهیم می توانیم نسل های فهیم ، هوشمند ، مودب ، باورمند ، لایق ، کارا و … .. در کلیت فوتبالمان داشته باشیم از زیرساخت ها ، بازیکنان ، مربیان ، تماشاگران و فرهنگ حضور در رویارویی بازی هایی که ریشه در مردانگی ، پهلوانی و فرهنگ خوب ایرانی دارد.
تو خود حدیث مفصل بخوان از این محمل
