قدم می زنید باهم، دلواپست می شم!
طنز روز –
خبر پارسی – علیرضا زیلوچی – از آنجا که در ایران معمولا کنسرت ها کنسل می شوند مگر آنکه خلافش ثابت شود، اما کسی در ایران با موسیقی مشکلی ندارد، و از آنجا که رسالت هنر بیان دغدغه ها، مشکلات و مسائل مردم است و مردم ایران هم بخش حدودا ۸ درصدی مجلس هستند و ۷۸ میلیون نفر بقیه گونه نادری از موجودات هوشمند فضایی می باشند که گرین کارت ایران گرفته اند و فعلا در اینجا ساکن اند، و نیز برای جلب رضایت آقای اباذری که از وضع افتضاح و مبتذل موسیقی ایران ناراضی است، تصمیم گرفتیم یکی از ترانه های فاخر و با ارزش موسیقی کشور را که به دلواپسی های «مردم» می پردازد -که متاسفانه امپریالیسم غرب و لابی های صهوینیستی با همکاری فروغی جلوی ورود خواننده این اثر را به ایران جهت اخذ مجوز گرفته اند و فضای امنیتی و بسته غرب او را مجبور به خود سانسوری کرده تا متن اصلی ترانه را عوض کند- به ایشان و مسئولان فرهنگی کشور که به هیچ وجه با موسیقی مشکل ندارند، و «مردم» همیشه دغدغه مند و دلواپس کشورمان عرضه کنیم. متن اصلی ترانه بدین شرح است:
دستشو می فشاری، دلواپست می شم
قدم می زنی باهاش و میری، دلواپست می شم
دستتو می فشاره، با تو قدم میزنه و میره
مذاکره ایران و آمریکا، سخته نفس گیره
هوای ژنو یخ کرده، تو سرم افکار اصول گرایانه ای هست
وقتی با هم قدم نمی زنید هم دلواپست می شم!
هزار بار مذاکره کردی، من هنوز پشت تریبونم،
موهات سفید شد، کچلت کردم، اما قانع نمی شم!
حال و روزم خوب و خوش نیست، کلا ناآرومم،
به یادت که میفتم دلواپست می شم!
دلواپست می شم، ظریفی، کمردرد داری!
توی ظاهر اما، لبخند دیپلماتیک به لب داری
اعضای ۵+۱ می خندند، دور میز مذاکره چوبی
دلواپست هستم، رو به راهی خوبی؟!…
هزار بار مذاکره کردی، من هنوز پشت تریبونم،
موهات سفید شد، کچلت کردم، اما قانع نمی شم!
حال و روزم خوب و خوش نیست، کلا ناآرومم،
به یادت که میفتم دلواپست می شم!
بگو این بار به توافق نهایی می رسی
توی عکس پایانی این دور از مذاکرات، بازم می خندی
اونی که باهاش قدم می زنی، شرایط ایران برای توافق جامع هسته ای رو حالیشه
اگه باز به توافق نرسید، دلواپست می شه…
هزار بار مذاکره کردی…
