خبر پارسی – عبدالصمد ابراهیمی – پیام صادقیان ،امید عالیشاه، مهدی طارمی، افشین اسماعیل زاده، ، احمد نورالهی، سیدعلی فاطمی ، فرشاد قاسمی و میلادکمندانی را در یک کفه ترازو بگذارید و علیرضا رمضانی، سهیل اصغرزاده، امیر حسین طاحونی، فرزین گروسیان، مهدی کربلایی، محمد خلیلی ، محمد رضا سلیمانی، محسن کریمی، امید نورافکن و ایمان عباس زاده را در کفه دیگر ترازو.مطلب را با این مقدمه بدون توضیح آغاز کردیم تا بی هیچ پیش ذهنی فقط نام ها در ذهن شما نقش بسته و میزان آشنایی و شناخت خود از آنها را محک بزنید.بازی کدام دسته از این نفرات را بیشتر دیده اید؟با فوتبال کدام نفرات بیشتر آشنایی دارید؟اگر در خیابان نفرات دسته دوم که جوان های استقلال هستند را ببینید ممکن است آنها را بشناسید؟پرسپولیسی ها را چطور؟
***
فهرست دو تیم سرخابی در ابتدای فصل را مرور کنید.خریدهای کدام تیم به نظر بهتر می آمد؟فروزان، امید ابراهیمی، یعقوب کریمی، کریمیان، مگویان، خرسند نیا، شهبازاده، جاسم کرار، فخر الدینی و علیرضا رمضانی در قیاس با رضا نوروزی، سوشا، طارمی، دغاغله و نوراللهی.استقلال در بازار نقل و انتقالات خوب و پر کار بود و علاوه بر این نام ها،در حفظ مهره های ملی پوش خود هم موفق عمل کرد.پرسپولیس اگر سید جلال ، پولادی و خلعت را البته به همراه ماهینی از دست داد، اردوگاه آبی ها از این حیث در نگه داشتن آندو و خسرو و هاشم و امیرحسین نمره قبولی گرفت.حال با تمام این بررسی ها چرا نیمکت آبی ها در روز دربی از حیث نفر، فقیرتر از رقیب به نظر می آمد که البته این به نظر آمدن واقعی بود؟ پاسخ را باید در روزهای جست و جو کرد که آیین نامه نقل و انتقالات برای در اختیار گرفتن بازیکن بزرگسال محدود ۱۸ نفره را لحاظ کرد.به خوب و بد این قانون کاری نداریم و جای نقد آن اینجا نیست اما برای همسو شدن با این قانون ، تیم ها باید سراغ نفرات جوانتر شامل زیر ۲۳ سال و زیر ۲۱ سال می رفتند.استقلال خانه های مربوط به جوانانش را در فهرست ۱۷ نفره ای که می توانست در اختیار بگیرد( ۹ بازیکن زیر ۲۳ سال و ۸ بازیکن زیر ۲۱ سال) با اسم هایی پر کرد که نامشان در صدر مطلب آمد و علی دایی سراغ کسانی رفت که در کفه مقابل ترازوی ذهن خود از آنها نام بردیم.در روز دربی،هر دو تیم از جمع بزرگسان خود غایبانی داشتند.
اگر اردوی آبی ها فراق کریمیان سرباز را حس می کرد، پرسولیس هم مدتهاست در نبود ماهینی به همین درد مبتلاست.کرار و قاضی محروم و مصدوم را هم می توان با نبود عباس زاده( که تا لحظه آخر هم بودنش در جمع ۱۸ نفر باردید همراه بود) و رضا نوروزی قیاس کرد.علیرضا رمضانی در فهرست زیر ۲۳ آبی ها هم اگر مصدوم بود ، از این سو پیام صادقیان ه خانه نشین شده است. حالا بماند که از فهرست اولیه پرسپولیس فقط مهرداد پولادی اسمش وجود داشت، دغاغله یک نیم فصل مصدوم بود و جعفرپور تازه ردای سرخ بر تن کرده و البته رضا حقیقی هم نتوانست یک ۹۰ دقیقه کامل در خدمت تیمش باشد.در چنین شرایطی که بزرگسالان دو تیم به لشکری تاراج رفته شباهت داشت باید سراغ جوانترها رفت.پرسپولیس اگر کفه ترازو را روی نیمکت به نفع خود سنگین می دید به سبب حضور جوانانی مانند طارمی و نوراللهی بود که هر دو به میدان آمدند و یا امید عالیشاه که از ابتدا در ترکیب قرار داشت و بودنش اجازه می داد نفراتی مانند دغاغله یا عباس زاده روی نیمکت بنشینند و دست درخشان را پر نگه دارند.پرسپولیس و علی دایی در ابتدی فصل روی جذب سهمیه زیر ۲۳ سال خود فله ای عمل نکرد و با آگاهی بازیکن جذب کردند.حالا نفرات جوان پرسپولیس را نمی توان چندان بی تجربه دانست و طارمی و عالیشاه شاه مهره های دربی لقب گرفته اند.نوراللهی اگر چه اشتباهاتی داشت اما دوندگی و بازی ساده اش در کنار توپگیری های وی در بازی پر طراوت نیمه دوم تیمش موثر بود و نباید هم از یاد ببریم که بازیکنان مستقیم وی آندو و امید ابراهیمی بودند.استقلال اگر نیمکت پر مهره ای نداشت ، ریشه معضلش را باید در فصل نقل و انتقالات جستجو کند نه اینکه به دنبال یافتن قاتل بروسلی برآید.درخشان اگر چه در تمام دت حضورش روی نیمکت پرسپولیس، دارایی خود از حیث بازیکن را زیر سئوال برده بود اما در روز خاص دربی می شد فهمید که با اعتماد به داشته های این تیم می توان خوب بود و خوب بازی کرد و خوب تر برد
