طنز روز- /با معضل خانه های مبله چه کنیم؟

خبر پارسی – یکی از مخاطبان خبر پارسی یاداشت طنزی را برای ما ارسال کرده که طبعتا بیانگر دیدگاه های خبر پارسی نیست و نویسنده نیز ناکید داشته که اتفاقا نیتش در طنز یاد شده فقط بیشتر دیدن معضل مورد اشاره است.

در این یادداشت که با قلم علیرضا زیلوچی نوشته شده،آمده است:خبر گزاری ایرنا در گزارشی نوشته است: افرادی که زمینه بزهکاری را با ارائه منازل مبله ایجاد می کنند تحت تعقیب کیفری قرار گرفته و منازل آنان با دستور قضایی پلمپ می شود.

پیش از شروع بحث جا دارد از مسئولین محترم شهر شیراز تشکر کنیم بابت اینکه خوشبختانه معضل های دیگری که گریبان کشور را گرفته مانند بیکاری، فقر عمومی و وضعیت اقتصادی، آزادی های مدنی، کمبود دارو، تحریم، مشکلات محیط زیستی و… در شیراز حل شده و وضعیت به جایی رسیده که الان مهمترین معضل ها در شیراز، یکی رانندگی مردمش، دومی گرمای هوا در این فصل سال و سومی هم معضل خانه های مبله است. البته اولی رو که نمیشه کاریش کرد! دومین معضل هم طبق توافقاتی که مسئولین شهرداری و شورای شهر و دیگر مراجع ذیربط، طی جلساتی فشرده انجام داده اند، قرار شده که با تخصیص بودجه در این زمینه، تا دو ماه آینده و با شروع پائیز کم کم معضل گرمای هوا هم رفع شود. می ماند سومین معضل، که بحث ناهنجاری های اجتماعی ناشی از منازل مبله است که حتی از ناهنجاری هایی مانند سندرم داون (مونگولیسم) یا سندرم معده تحریک پذیر هم بدتر است. البته جای خوشبختی است که مسئولین به فکر رفع این معضل خانمان برانداز افتاده اند. اصلا مبلمان تهاجم فرهنگی است؛ این چیزها رو کشورهای غربی در ایران مد کرده اند تا ما رو از سنت هایمان دور کنند. شما یادتون نمیاد؛ یه زمانی کسی خانه مبله نداشت؛ فقط حصیری فرشی گلیمی چیزی کف خانه انداخته بودند و همه اعضای خانواده در صفا و صمیمیت روی آن می نشستند و کانون خانواده ها گرم بود و بزه کاری وجود نداشت. قدیم حتی شاه ها هم روی «تخت» می نشستند! تازه اونم احتمالا به این خاطر بوده که کف کاخ موش و سوسک داشته! این ژیگول بازیها توطئه غرب هست که می خواهند ما را از سنت ها و فرهنگ اصیلمان جدا کرده و از هویت ملی مون تهی کنند و به مصرف گرایی در زمینه مبلمان مبتلا نمایند. حتما بعد هم می خواهند زنانمان به ورزشگاه بروند یا در بیرون خانه، آن هم در کنار مردان کار کنند! از این رو برای مقابله با این توطئه دشمنان، پیشنهادهایی مطرح می کنیم که این چالش رو به فرصت تبدیل کند:

۱-   به عنوان اولین قدم، می توانیم همان گونه که هر از گاهی قلیان ها و ماهواره ها را از سطح شهر جمع آوری و منهدم می کنیم، مبلمان های سطح شهر را هم جمع آوری کرده و با این مظاهر تهاجم فرهنگی نیز همین گونه رفتار کنیم.

۲-    باید واردات و تولید مبلمان را ممنوع کنیم و درِ همه مبلمان فروشی ها را پلمپ کنیم و به جایش تولیدی فرش و گلیم و زیلو تاسیس کنیم و دستور دهیم خانه ها را غیرمبله بسازند تا دیگر قابل بزه کاری نباشند.

۳-   همچنین مسئولین محترم می توانند پیش قدم شده و جهت الگوسازی برای مردم و نیز جلوگیری از فساد اداری و بزه کاری در ادارات و شوراها و دفترها و… اقدام به جمع آوری و انهدام تمام مبلمان های اداری از ادارات، سازمان ها و دفترهای شیراز کرده و به سیستم سنتی فرش و گلیم و زیلو روی آورند و جهت فرهنگ سازی بیشتر روی درِ دفاتر و اتاق های خود جمله «مراجعین محترم، لطفا قبل از آمدن روی فرش، کفش های خود را درآورید» نصب کنند.

۴-   می توانیم همه منازل مبله شیراز را به مناطق دیگر ایران صادر کنیم تا هم معضل مسکن در شهرهای دیگر حل شود و هم درآمد آن صرف عمران و آبادانی و غیرمبله کردن شیراز شود.

۵-   عده ای خودجوش، با کلنگ و تیشه و بیل مکانیکی از دیوار خانه های مبله بالا بروند و سقفش را روی سر صاحب مبلش خراب کنند تا خیال همه راحت شود.

۶-    البته راه حل های بالا مطمئنا جواب می دهد. اما اگر به فرض هم نتیجه نداد، در آخرین راه حل باقی مانده می توانیم چندتا متخصص و کارشناس فرهنگی و جامعه شناس و… دور هم جمع کنیم تا ریشه اساسی بزه کاری ها را پیدا کنند تا برای این معضل فرهنگی و اجتماعی، راه حلی فرهنگی ارائه شود تا با این راه حل فرهنگی و با رویکردی آسیب شناسانه و ریشه ای، خانه های مبله را روی سر صاحب خانه هایشان خراب کنیم و مبلمانشان را منفجر نماییم!

سردبیر

See author's posts