افزایش معنا دار پل های بی ریخت عابر پیاده در شیراز
خبر پارسی – مستانه مرتب – پل عابر پیاده معبری است که بر روی موانع طبیعی (مثل رودخانه ها) یا مانع مصنوعی(مثل حیابان ها و جاده ها یا ریل راه آهن) ساخته می شود تا عابر بتواند با امنیت کامل به هدف برسد و باید با توجه به نیاز منطقه،تردد عابران،سرعت وسایل نقلیه و اصلی و فرعی بودن معبرها ساخته شود. در حال حاضر ۸۰ پل هوایی در شیراز وجود دارد که شامل ۵۶ پل پلکانی،۴ پل آسانسور پلکان، ۱۷پل باسطح شیب دار و ۳ پل به صورت مکانیزه می شود. آمارها نشان می دهد عابران پیاده قربانیان ۴۵درصد تصادفات درون شهری هستند و روزانه ۱۳ نفر در کشور می میرند. این آمار دلخراش گویای بسیاری کمبودهای فرهنگی و ساختاری است و یکی از آنها می تواند بیانگر این واقعیت باشد که فرهنگ عبور از پل عابر پیاده در جامعه ما به دلایل مختلف جا نیفتاده یا اینکه تعداد پل ها به اندازه کافی نیست. برای عدم استفاده از پل ها به خصوص در میان کهنسالان دلایلی چون سختی بالا رفتن از پله ها یا پیمودن مسافت زیاد برای رسیدن به پل را می شنویم که البته منطقی است. حتی تبدیل پله ها به رمپ(سطح شیبدار) هم به دلیل طولانی تر شدن مسیر نتوانسته کمک شایانی به تشویق عابران از روی پل کند و حتی مشکلاتی مثل عبور موتور سواران به آن هم اضافه شده است. مشکلات بسیاری مثل تاریکی پل ها در شب و نداشتن سیستم روشنایی و گرمایش و سرمایش هم مزید بر علت شده و وعده هایی هم از سوی مسئولین برای مسقف شدن و تغییرات پل ها داده شده که امیدواریم هر چه سریع تر عملی شود.امکان برقی کردن پله ها و ساختن پل های مکانیزه هم به دلیل هزینه ی بالای برق وجود ندارد و هر کدام از انواع این پل ها مشکلات خاص خودش را دارد. گاهی هم عابران تقصیری ندارند و پل ها جایی ساخته می شوند که لزوم چندانی ندارند. شنیده ها حاکی از آن است که در خیابان معالی آباد شیراز قرار است سه پل هوایی ساخته شود. در این رابطه نظر مهندس علی صفایی کارشناس ارشد شهرسازی را جویا شدم. وی می گوید: بعید می دانم با این شرایط فعلی معالی آباد احتیاجی به پل هوایی دیده شود چون اولا عرض خیابان بسیار کم است، ثانیا ترافیک به شکلی است که ماشین ها در بیشتر ساعات روز حرکت کندی دارند،در حالی که مهمترین علت وجود پل سرعت بالای ماشین هاست.شاید جلوی پارک ملت بخاطر تردد کودکان لزوم آن احساس شود اما در بقیه مناطق با وجود تراکم زیاد و ارتفاع ساختمان ها و گرفته شدن فضای آسمان و منظره کوه دراک معقول و زیبا به نظر نمی آید. البته این نکته را هم یاد آور می شوم که باید منتظر راه افتادن مترو و تاثیر آن بر ترافیک معالی آباد هم باشیم چون در صورت کاهش ترافیک سرعت خودروها بیشتر شده و شاید پل عابر جزء ملزومات این خیابان شود. به عقیده من بلوار میرزای شیرازی و صنایع احتیاج بیشتری به افزایش پل دارند.
نهایت خلاقیت در پل عابر پیاده !( شیراز)
بگذریم…. بهتر است به بررسی علل عدم استفاده عابرین از پل عابر پیاده و راه های افزودن بر تردد آنها بپردازیم. شاید یکی از مهم ترین علت های استقبال نکردن مردم از این معابر نداشتن جاذبه و زیبایی برای آنها باشد. متاسفانه مواردی مثل مزاحمت و وجود معتادین و متکدی ها را هم باید به آن افزود. پل های هوایی کشور ما زیبایی ندارند و حتی باعث زشتی مناظر شهری هم می شوند حال آنکه می توان با طراحیهای خاص عامل تشویق به تردد ایجاد کرد.
در برخی کشورها مثل چین برای طراحی های متفاوت شهری و عمرانی مسابقه و جشنواره راه می اندازند و از خرد جمعی متخصصان استفاده می کنند اما اکثر پل های هوایی ما گویی بدست یک جوشکار بی سلیقه و غیر متخصص ساخته شده است.ما نیروی متخصص برای طراحی کم نداریم اما متاسفانه به کار گرفته نمی شوند و گویا زیبایی شهری در برنامه مسئولان کمترین اهمیت رادارد. زیبایی یک شهر صرفا پاکیزگی یا کاشتن گل نیست و باید به سازه ها و نماها و ساختمان ها توجه بیشتری کرد و طبیعتا هر چیزی که در فضای بالاتر قرار دارد مثل پل هوایی توجه رهگذران را بیشتر جلب می کند. در یک مقایسه با کشورهای دیگر متوجه می شویم که چقدر در این زمینه از آنها عقب هستیم،نه فقط به لحاظ طراحی بلکه استفاده های مفیدی که آنها از هر فضایی از جمله پل هوایی عابر پیاده می کنند. ساختن کافه های کوچک،نمایشگاه های هنری عمومی یا فضاهای فرهنگی وحتی ایجاد فروشگاه های کوچک می تواند مواردی باشد که عابر را به بالای پل جلب کند و مثلا برای دیدن چند اثر هنری ترغیب نماید.
پل “امواج هندرسون” در کشور سنگاپور طولانی ترین پل عابر پیاده در دنیا به طول ۹ کیلومتر است که با وجود طول بسیار افراد زیادی از آن به دلیل زیبایی حیرت انگیزش استفاده می کنند.
پل “چشم تیان جین” در کشور چین چرخ و فلک دارد و روی رودخانه است و عابران را ترغیب می کند که در حین گذر تفریح هم بکنند.
سخت نیست اگر بخواهیم برای انجام هر کار فکر و خلاقیتمان را به کار گیریم و با آفرینش زیبایی و فضاهای جدید به فرهنگسازی بپردازیم.
چند نمونه از پل های عابر پیاده در دیگر مناطق دنیا
