سارا سالها سبد در دست نداشت/تورم را باید از شکم ها پرسید!/صلوات مردم شنیدنی بود
خبرپارسی-۱-انجیل را ورق می زد و تعالیم دین مسیح را در گوش مسلمانی که روبرویش نشسته بود زمزمه می کرد. او حالا دیگر باید یک مسیحی تمام عیار می شد. یک راوی «شام آخر» و بر صلیب کشیدن پسر مریم. چیزی در حد یک کشیش. کلید را که زدند و چراغ که روشن شد بلند صلوات فرستاد….اللهم صل علی محمد و آل محمد.
۲-محمود احمدی نژاد زل زده بود به چشم ملت و گفته بود «ما در ایران گرسنه نداریم»
۳-مردم برای دریافت سبد کالایی صف های طویل بسته اند. عکس های مخابره شده نگران کننده است.سید یاسر جبرییلی در خبرگزاری فارس می نویسد « هنوز بسیاری از دریافت کنندگان سبد کالا درب کیسه های برنج خود را نگشوده بودند که خانم «وندی شرمن» معاون وزیر خارجه آمریکا و عضو تیم مذاکره کننده با کشورمان، در جلسه استماع سنا حاضر شد و علاوه بر طرح مطالباتی فراتر از بحث هسته ای (برنامه موشکی) و حتی توافق ژنو (تعطیلی تاسیسات اراک و فردو) به عنوان دستور کار مذاکرات جامع، دادن سبد کالا از سوی دولت به مردم را نشانه تاثیر مثبت رفع محدود تحریم روی زندگی مردم ایران دانست: «شما در اخبار دیدید که ایران اخیرا به طور قابل مشاهده‌ای غذا به مردم فقیر در جامعه داد که به نوعی نشان‌دهنده این است که کاهش هدفمند و محدود تحریم‌ها تاثیر مستقیم بر مردم این کشور داشته است، همانطور که روحانی قول داده بود که این پول صرف اهداف دیگر نشود»
۴-دولت روحانی سبد کالایی داد. آنچه اتفاق افتاد زیبنده شان و کرامت ملتی که داعیه تمدن ۲۵۰۰ ساله دارند نبود و در همین خبرپارسی هم قبل از جوالدوز به دیگران، سوزنی نثار دولت دکتر روحانی کردیم اما حالا که کلید را زده اند و چراغ روشن شده، صلوات ذاتی را نمی توان نادیده گرفت. فقر و نداری باعث می شود که خیلی ها تن به این صف ها و کشمکش ها بدهند.سارا سالها از کتاب اول دبستان رخت بربسته.او سالهاست«سبد» در دست ندارد. مادر ماههاست «آبگوشت» که غذای لذیذی بود را نپخته. کوکب خانم مانده و مهمانان سرزده ای که به املت و نیمرو قانع نیستند. خدا به داد امین و کرم برسد که دچار سو تغذیه نشوند.بابا نان داد زمانی معنا دارد که یارانه نان را داده باشند.
۵-از حیات یا عدم حیات «ننه جون» شیخ بی خبریم که اگر زنده است خدایش به سلامت دارد و درصورت عدم حیات فاتحه مان نثار روحش باد اما می شود اعتراف کرد که او راست می گفت«تورم را باید از شکم ها پرسید»
۶-جبرییلی خیلی نگران پیام سبد کالایی به سنای آمریکا نباشد. پیر فرزانه انقلاب(ره) فرموده بودند« از این ترس نداشته باشیم که فلان رادیو یا دولت خارجی چه می گوید، رادیوها باید به ما فحش بدهند.آن روزی را که آمریکا از ما تعریف کند باید عزا گرفت…آنها باید فحش دهند و ما هم محکم باید کارمان را انجام دهیم.» توجه کنید جناب جبرییلی…آنها باید فحش بدهند…ما هم محکم باید کارهایمان را انجام بدهیم.
۷-محک خوبی بود. روحانی فهمید بازگشت به ۸ سال قبل کار ساده ای نیست. اینجا بر سر «سبد کالایی» جنگ جهانی رخ می دهد. مبتکران طرح سبد کالایی احتمالا حال «یملیخا» را دارند. مقابل نانوایی ایستاده اند و نمی دانستند سکه کف دستشان را کسی نمی شناسد. نمی دانستند بر سر این مردم چه آمده و چگونه باید با فرهنگی که در ذهن خودشان است زندگی کنند. محک بسیار خوبی بود. سکه کف دستتان را در جیب تان بگذارید. سلام دقیانوس را برسانید.
۸-حجت الاسلام نقویان در برنامه زنده سمت خدا با اشاره به گفته احمدی‌نژاد که گفته بود در ایران هیچ‌کس گرسنه نمی‌ماند، اظهار می داشت« الان آدم‌های نیازمندی داریم، به شدت آدم‌هایی داریم که برای نان شب‌شان محتاجند. آقای رئیس‌جمهور چند وقت پیش گفتند که خدا را شکر کشوری داریم که هیچ گرسنه‌ای نیست. خیلی سایت‌ها چیزهایی زدند و خود من، که حالا گرسنه نیست یعنی چه؟ این باید تحلیل شود، آقای رئیس‌جمهور هم بی‌خود حرف نمی‌زنند، بالاخره اطلاعاتی دارند و آیا همه تحقیقات شده و همه مردم {بررسی شده‌اند}. الان آدم به من می‌گوید آقا طرف آمده معذرت می‌خواهم، به خود‌فروشی تن می‌دهد. من می‌دانم فقط فقر آن را به اینجا رسانده است. فقط فقر. خوب بگویم الحمد الله خودت را فروختی خانم، الحمدالله گرسنه نیستی. خدا را شکر، خدا را شکر، یک پولی داری امشب بخوری و ببری پیش شوهر و بچه‌ات. خب آدم اشکش در می‌آید، ناراحت می‌شود، بهش فشار می‌آید در این کشور.»
۹-پیام اصلی سبد کالایی رساتر از آن بود که درباره اش تحلیل های گذرا داشته باشیم. پوپولیسم در دولت نیست. بدنه ملت به آن عادت کرده اند وگرنه آیا نمی شد چند روز بعد از اولین روز اعطای سبد کالایی برای گرفتن ارزاق اقدام کرد؟دیگر نمی توان برای گریز از تورم و نداری گفت« قرارمون تهران ،نارمک،جنب میوه فروشی که گوجه میده ۳۰۰ تومن» راستی!میزان تورم را باید از چه کسی سراغ گرفت؟
– زن ها با هم می جنگند بر سر لقمه نانی شاید نه برای شکم خود که برای شکم بچه هایشان یا پدر و مادر پیرشان یا … .
– مردها می خندند و نظاره می کنند نزاع زنان را.
– آن دو ، از چه اینگونه خسته و آشفته اند که همه ی مهرورزی و دلسوزی یک مادر، لطف و محبت یک خواهر و دل نازکی و مهربانی یک دختر را از یاد برده اند؟؟
– اینان را چه شده است که تصویر مادران رنجور خود را و تصویر معصوم خواهران و دختران خود را از صفحه ذهنشان پاک کرده اند و از دیدن این صحنه های رقت انگیز متأثر نمیشوند؟؟؟؟؟؟؟
– در این جمع، دو تن ، تحت فشارهای عصبی ، عنان اختیار از کف داده اند و رفتاری نا شایست از خود نشان داده اند.
-آنان تحت کدام پیام مغزی ایستاده اند می نگرند و می خندند ؟؟
شاید باز هم روزی دیگر ، در جایی دیگر در یک پیاده رو ، در یک پارک ، در یک مرکز خرید ، این اتفاق تکرار شود اما نه به دلیل دعوا بر سر نوبت صف ، … شاید این درگیری به دلیل قرار گرفتن یک فرد نامتعادل روانی بر سر راه هریک از ما رخ دهد و بخواهیم او را خود دور کنیم. احتمالش البته زیاد نیست اما جماعت مردانی که حلقه می زنند و می خندند ، زیادند. به هوش باشیم ما داریم می میریم.
دولت های قبلی چه بر سر مردم از نظر اقتصادی و فرهنگی آوردند که اینطور برای سبدی از کالاهایی اندک مردم با هم عملاً می جنگند؟ صدها میلیارد دلار درآمد این مردم صرف چی شده است که ملتی که باید اکنون از ثروتمندترین ها در دنیا باشد به این وضع فلاکت بار افتاده است؟
آیا بزرگان این مملکت نباید پاسخگو باشند که چرا پس از بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی و کسب صدها میلیارد دلار وضعیت اقتصادی ملت این چنین افتضاح است؟
چرا تعجب می شود که “وندی شرمن “از این وضعیت اسفبار استفاده تبلیغاتی کند؟ مگر صدا و سیما و سیاستمداران ما هم وقتی در یکی از کوچه پسکوچه های امریکا اتفاق کوچکی می افتد آن را بزرگ نمی کنند و آن را نشانه سقوط دولت و نظام امریکا ذکر نمی کنند و در بوق و کرنا نمی نمایند؟
شما دولت مردان و به اصطلاح بزرگان برای مردم چه کردید؟ چرا حالا هم که دولتی آگاه و اهل مذاکره تلاش در حل مشکلات دارد اینقدر به آن می تازید؟ مشخص است که در نجوه دادن این سبد ناچیز اشتباهات فاحشی شده است ولیکن بجای راهنمایی و نقد سازنده تاختن بر همه دست آوردهای چند ماه گذشته دولت حق نیست. اگر بخواهیم اشتباهات دولت معجزه هزاره سوم را بشماریم مثنوی هزار من خواهد بود که این دولت وارث همه آنها است پس نارو و ناحق بر آن نتازیم و سعی در کمک به آن داشته باشیم که راهی جز این نداریم وگرنه معجزه هزاره چهارم را به ما قالب خواهند کرد.