حضور مدیرانی که شایسته جایگاه خود نیستند، مشکلات را تشدید کرده است
به گزارش خبرپارسی، سید علاءالدین کراماتی در جمع خبرنگاران با تأکید بر رسالت روزنامه‌نگاران در نقد سازنده، خواستار تشکیل کارگروه‌های تخصصی برای ارائه راهکارهای عملی در حفظ منابع آب و احیای اکوسیستم شد.
وی با تأکید بر اینکه روزنامه‌نگاری نه صرفاً یک حرفه، بلکه رسالتی عاشقانه است، از رسانه‌ها خواست تا با تلاش برای ایران، در رفع چالش‌های کنونی و احیای عزت این مرز و بوم نقش‌آفرینی کنند.
کراماتی با اشاره به تاریخ روزنامه‌نگاری در دوران قاجار، از میرزا صالح شیرازی به‌عنوان یکی از پیشگامان این عرصه یاد کرد که در روزگار خفتگی ایران، برای بیداری ملت قلم زدند.
وی افزود: در آن عصر، عده‌ای با نگرانی از ایستایی ایران در برابر پیشرفت اروپا، پرسش «چه باید کرد؟» را مطرح کردند. برای یافتن پاسخ، زحمت‌های فراوانی کشیده شد، خون دل‌ها خورده شد و بسیاری از پیشکسوتان روزنامه‌نگاری ناچار به مهاجرت به شهرهایی چون کلکته، قاهره و استانبول شدند. آنها نه برای سود شخصی، بلکه برای نجات مام وطن از رنج‌هایی که آن را احاطه کرده بود، قلم زدند و حتی جان خود را فدا کردند.
فرماندار شیراز با تأکید بر اینکه امروز نیز شرایط ایران مشابه آن دوران است، گفت: توقع از روزنامه‌نگاران این است که تلاش شان نه برای فرد، اداره یا جریانی، بلکه برای ایران باشد که روزگار خوشی را سپری نمی‌کند.
وی از رسانه‌ها خواست تا با همان روحیه عاشقانه پیشینیان، برای بیداری و پیشرفت ایران گام بردارند و با نقد و آگاهی‌بخشی به رفع رنج‌های این مرز و بوم کمک کنند.
کراماتی با تأکید بر رسالت عاشقانه این حرفه، از رسانه‌ها خواست با نقد بی‌سانسور و منصفانه، نقش خود را در رفع معضلاتی چون فرار مغزها، گرانی، اختلاس و بی‌رحمی اجتماعی ایفا کنند. فرماندار شیراز با اشاره به اینکه ایران امروز روزگار خوشی را سپری نمی‌کند، از روزنامه‌نگاران خواست خود را نقد کنند و بپرسند آیا حریتی که امثال میرزاده عشقی و فرخی یزدی داشتند، در جامعه کنونی وجود دارد؟
وی اظهار داشت: هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که ایران و ایرانی در این روزها حال خوبی دارند. فرار مغزها، گرانی و بی‌رحمی اجتماعی که به تعبیر فریدون مشیری، حتی حیوانات به یکدیگر روا نمی‌دارند، جامعه را درگیر کرده است. وی با اشاره به سختی‌هایی که گران‌فروشی دارو برای خانواده‌ها رقم می‌زند و اختلاس‌هایی که برای تأمین زندگی بهتر فرزندان در خارج انجام می‌شود، پرسید: این افراد چه کسانی هستند و چگونه رشد کردند؟ نقش روزنامه‌نگاران در این میان چیست؟ اگر ما به رسالت خود عمل می‌کردیم، آیا امروز اینگونه بود؟
فرماندار شیراز درباره بیمارستان پیوند اعضا در شهر صدرا، بیان کرد: هیچ‌گاه قصد نداشتیم بگوییم زمین‌خواری در حاشیه این بیمارستان شده است و اگر ادعایی هست، باید از طریق نهادهای حقوقی پیگیری شود. بیمارستان پیوند اعضا خود یک شکوه و عظمت برای فارس است و ما حاضریم در گسترش آن همکاری کنیم.
کراماتی اظهار داشت: به عنوان فعالان سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، اگر به این نتیجه رسیدید که در مسئله‌ای دچار ضایعات اساسی هستیم، آن را منتقل کنید. من وظیفه دارم پیگیری کنم، اما همه‌چیز نمی‌دانم و تخصص من محدود است. شما کمک کنید تا با فشار افکار عمومی، کارشناسان نظرات واقع‌گرایانه ارائه دهند. وی مثال زد: در مورد سدی که قرار است ساخته شود، من کارشناس نیستم، اما می‌توانم با کمک شما کارشناسان را دعوت کنم تا نظراتشان را ارائه دهند.
وی در مورد مسائل حقوقی، مانند پرونده‌ای که در شورای شهر شیراز مطرح شده، گفت: تا زمانی که رأی رسمی از تهران ابلاغ نشود، من نه توان دخالت در خصوص اعضای تعلیق شده شورای شهر را دارم و نه شأنیت قضاوت. وظیفه من اجرای ابلاغیه‌های قانونی است، نه قضاوت در مورد حق و ناحق.
فرماندار شیراز افزود: شناسایی راز گل سرخ کار ما نیست، اما پیگیری وظایف قانونی و اخلاقی بر عهده ماست.
وی با اشاره به پروژه ورزشگاه پارس، اظهار داشت: برخی زوایای این پروژه در مناظرات روشن شده، اما گاهی برای حفظ چیزی، ناچاریم چیز دیگری را فدا کنیم. این نتیجه عدم برنامه‌ریزی در گذشته است، زمانی که پول و فرصت بود، اما کاری نشد. حالا که به صد نرسیدیم، به نود هم قناعت نکنیم. اگر اعتباری نیست، باید راهکار پیدا کنیم، مثلاً اختصاص زمین به ورزش و جوانان برای تأمین بودجه. زشت است که شیراز، شهر خوشنام گل و بلبل، تیمی در لیگ برتر داشته باشد، اما آواره شهرهای دیگر شود.
کراماتی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: امروز زمزمه‌های جنگ گوش‌ها را پر کرده و هر لحظه ممکن است اتفاقی رخ دهد. نابسامانی‌های داخلی، از جمله حضور مدیرانی که شایسته جایگاه خود نیستند، مشکلات را تشدید کرده است. چرا پروژه ورزشگاه پارس این‌قدر طولانی شد؟ چرا در دورانی که درآمد نفتی با دلارهای ۱۴۰ دلاری در جریان بود، به غفلت سپری شد؟ باغ‌شهرها چگونه به وجود آمدند که امروز داغی بر دل همه ماست؟
وی با ابراز نگرانی از بحران آب، افزود: در روزگاری که نگران تأمین آب شرب برای نسل آینده هستیم، باید پرسید چه شد؟ امروز باغ‌شهرها با کامیون آب تأمین می‌کنند، در حالی که مردم در بدترین شرایط زیستی زندگی می‌کنند و فقرا از کنار کاخ‌های سر به فلک کشیده می‌گذرند تا در کوه‌ها سکنی گزینند. این با عدالتی که دنبالش بودیم، در تناقض است.
کراماتی بر ضرورت نظارت مستمر بر بازار تأکید کرد و افزود: ممکن است در این زمینه ناتوان باشیم و باید جبران کنیم و از مردم کمک بخواهیم. خبرنگاران نیز می‌توانند با قدرت قلم و بیان این مسئله را دنبال کنند.
