وجود منابع خدادادی، چون زمین های حاصلخیز کشاورزی، معادن، طبیعت زیبا و منحصر به فرد و مراکز تاریخی و گردشگری در فارس این استان را به منطقه ای ثروتمند اما مغفول مانده تبدیل کرده است که متاسفانه سومدیریت و انجام کارهای غیر کارشناسی متکی بر شعار محوری در دهه های پیشین موجب شده که برخی منابع مانند آب، به گونه ای نابود شود که شاید بتوان گفت دیگر قابل جبران نخواهد بود .
نفت یکی ازهمان منابع مهم زیر زمینی فارس است که طی سالیان اخیر در بخش تولید، فرآوری و تبدیل، به پیشرفت های چشمگیری دست یافته و رفته رفته استان فارس را به “هاب سوم انرژی کشور” تبدیل کرده است .
تجربه دو استان پیشگام دراین زمینه نشان می دهد که حضور شرکت ها و ادارات وابسته به صنعت نفت در بحث عمرانی و توسعه این مناطق تاثیر بسزایی داشته است، صنایع نفت در این استان ها با قرار گرفتن در کنار دستگاه های اجرایی خلا کمبود منابع مالی را تا حدود زیادی پر کرده و در حوزه های مختلف عمرانی، فرهنگی و آموزشی گام های بزرگی را برداشته اند .
استان فارس با داشتن منابع و ذخایر بزرگ نفت و گاز و حضور شرکت های توانمند بهره بردار و تولیدی در این عرصه متاسفانه تاکنون دستگاه ها و مدیران اجرایی با وجود کمبودهای بسیار زیاد در حوزه های مختلف استان، کمترین بهره را از این ظرفیت برده اند .
با توجه به مشکلات اقتصادی و کمبود مالی در سال های اخیر، جا دارد که مدیران ارشد استان در تمام تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها پتانسیل نفت را مد نظر داشته باشند و با تعامل و همفکری بیشتر سهم شهروندان فارس را مطالبه کنند، زیرا منابع زیر زمینی متعلق به مردم است لذا این حق را برای مردم باید قایل شد که بخشی از منافع استخراج و بهره برداری نیز به مردم همین منطقه بازگردد .
فعالیت های عمرانی، آموزشی و فرهنگی صنعت نفت در استان های خوزستان، بوشهر و هرمزگان می تواند الگوی مناسبی برای مدیران اجرایی قرار گیرد تا آلودگی محیط زیست تنها دستاورد مردم فارس از وجود ذخایر و منابع نفت و گاز در این استان نباشد .
این درحالی است که استان فارس با داشتن مناطق گردشگری و تاریخی و طبیعت بسیار زیبا و منحصر به فرد می تواند در آینده با احداث مراکز رفاهی و اقامتی صنعت نفت کشور، خدمات متقابلی را به پرسنل شرکت نفت بدهد .
