خبر پارسی – سعید شاهدی :نمی دانم چرا هر وقت صحبت از عید و تعطیلی می شود چارجوب خانه مان برایم تنگ تر از همیشه می شود.
دفترچه روزانه ام را که نگاه کردم سرم از حجم کارهای عقب افتاده ام تیر کشید تصمیم گرفتم قید پرسه زنی در شهر را بزنم و به کارهای عقب افتاده ام برسم.
دقیق نفهمیدم که چطور شد که سر از چهار راه ادبیات در آوردم مسیرم را به سمت آرامگاه حافظ که کج کردم یادم به اولین کانون موسیقی خیابانی ایران افتاد.
کانونی که با باد آمد و بر باد رفت!
بیشتر از یک سال پیش بود که یکی از دوستانم با خوشحالی خبر داد که دکتر بهزاد مریدی مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی شیراز با ایجاد کانون موسیقی خیابانی شیراز موافقت کرده است.
اولین اجرای موسیقی همان روز اجرا شد و پس از چند هفته سیل مشتاقان موسیقی روانه چهارراه ادبیات شدند اما این آغاز خوش دوام چندانی نداشت و خیلی زود برخی ساز مخالفت کوک کردند!بعضی ها هم از تخریب وجهه فرهنگی سومین حرم اهل بیت سخن گفتند و خلاصه سازی که برای شادی مردم کوک شده بود،به قول جنوبی هاخطیر چپ نواخت!
چهارمین هفته اجرا بود که با من تماس گرفتند و اعضای کانون محکوم به ترویج فرهنگ ابتذال و غربزدگی شدند.
کاش اصلا کانونی ایجاد نمی شد .اصلا برخی هنرشان این است که هیچ سازی را به وقت شادی کوک نکنند!
