خبر پارسی – انجمن ادبی، هنری و فرهنگی “یاران یکشنبه” هفدهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۶ بیست و هفتمین سال فعالیت ادبی و هنری خود را آغاز و به همین مناسبت نیز چهارمین دفتر خود را با همین عنوان منتشر کرد.
به گزارش ایسنا، این دفتر که با کوشش کوروش کمالی سروستانی و توسط دانشنامه فارس منتشر شده، دربرگیرنده سه بخش مختلف “مقاله‌ها”، “داستان، شعر و هنر” و “یاد یاران” است.
در بخش مقالات، حسن امداد از “تقی میر” به عنوان “نیک‌مرد روزگار” یاد می‌کند و دکتر محمدمهدی جعفری به ارائه مطلبی درباره “چکامه دکتر نورانی وصال در وصف حضرت شاهچراغ (ع)” می‌پردازد. “دلبستگی‌های حافظ به فرهنگ” نیز از تازه‌های دکتر منصور رستگارفسایی است که در این مجموعه عرضه شده است. “شرح حال زنددخت شیرازی”، نخستین زن روزنامه‌نگار شیراز هم عنوان مقاله‌ای است از سیروس رومی از پیشکسوتان روزنامه‌نگاری. دکتر مهدی زمانیان “نگاهی به زندگی و شعر شوریده شیرازی (فصیح‌الملک)” را نگاشته و یدالله طارمی درباره “شعر شیرازی در گذشته و حال “داشته‌های خود را با مخاطب به اشتراک گذاشته است. ابوالقاسم فقیری نیز از “ترانه‌های محلی” به عنوان میراثی ماندگار یاد کرده و حسن مشکین‌فام به “بررسی مکتب نقاشی شیراز” پرداخته است. دکتر جعفر مؤید شیرازی با مقاله “از سعدی چه می‌دانیم؟” به تفکر بیشتر درباره سعدی شیرازی پرداخته است. صادق همایونی به دنبال یافتن پاسخ برای سؤال یکی از ایران‌شناسان در خصوص قواعد زبان زرگری، به تحقیق و تفحص در این خصوص پرداخته و نتیجه یافته‌های خود را درباره این زبان ارائه کرده است. رحیم هودی نیز در مقاله‌ای از “ورزش‌های پهلوانی و راهکار توسعه ارزش‌های اخلاقی” سخن گفته است.
در ادامه این مقالات، فصل “داستان، شعر و هنر” با داستانی از امین فقیری با عنوان “تمام فصل‌ها؛ خزان” آغاز می‌شود. دکتر رضا پرهیزگار در مقاله “مارگارت اَتوود” بُعد دیگر شخصیت شاعر را به تصویر می‌کشد. در ادامه شعرهای “از راه آمده”، “برگرد” از حسن اجتهادی، “شهر؛ اینجا” از منصور اوجی، “آخرین نگاه ” از غلامحسن اولاد، “شورش” از دکتر عزیز شبانی، “اخوانیه” از یدالله طارمی و “پیچ و تاب پیچک‌ها” از امیرهمایون یزدان‌پور ارائه شده است. “بررسی ملودی‌های موسیقی” و “شعرهایی با لهجه شیرازی” بخش دیگری از دفتر چهارم «یاران یکشنبه» را تشکیل می‌دهد. همچنین “خوش‌نگاشت‌های مجید چیزفهم” به رائه تصاویری از خوشنویسی مجید چیزفهم پرداخته است.
در فصل پایانی با عنوان “یاد یاران” در بخش “به یاد استاد حسن امداد”، کوروش کمالی سروستانی “میراث امداد؛ مسئولیت ما”، صدرا ذوالریاستین شیرازی “مرد قلم و اخلاق” ، یدالله طارمی “در سوگ استاد حسن امداد” و صادق همایونی “امداد؛ آزاده‌مردی ادیب” را ارائه کرده‌اند. در بخش دیگر که به “یاد استاد صادق همایونی” نگاشته شـده “سوگ صادق” از کوروش کمالی سروستانی، “در سوگ صادق همایونی، مردی بزرگ و پاک‌سرشت” از پرویز خائفی، شعر یدالله طارمی در رثای صادق همایونی و “زاد راه حرم دوست” از عباس کشتکاران ارائه شده است.
در ادامه و در بخش “به یاد استاد عباس کشتکاران” مطالبی از دکتر محمدجعفر محلاتی با عنوان “به یاد استاد عباس کشتکاران” و حمید باستانی پاریزی “کشتکار فرهنگ و محبت” در گرامی‌داشت خاطره او آمده است.
“به یاد استاد غلامحسن اولاد” بخش پایانی این کتاب است که دربرگیرنده یادداشتی است از منصور اوجی با عنوان “تو سرو هم که نباشی، بلندبالایی”.
کوروش کمالی دبیر این انجمن در بخشی از مقدمه این کتاب آورده است: “فرهنگ شهر شیراز نه با کالبد که به روح خود زنده است و هنرمندان و نویسندگان و پژوهشگران این دیار، روح این سرزمینند که باید قدر بینند و بر صدر نشینند تا شیراز صدرنشین فرهنگ ایران‌زمین گردد و «یاران یکشنبه» نیز سودایی جز آن ندارند که در تعالی این روح بکوشند. چهره در چهره زمان، برآنیم تا ریشه‌های خود را بازیابیم، تمدن گذشته را به خلاقیت‌های امروزین پیوند زنیم، در شیپور بیدارباش خرد و اندیشه، با توانی فراخ بدمیم، غبار از جامه قرون، آشکارا بزداییم، به آوای گذشتگان این سرزمین گوش سپاریم، گذشتگانی که در امروز ما می‌زیند؛ آینه رنج‌ها و شادمانگی‌هایشان را بازشناسیم و اندیشه در کار این سرزمین کنیم؛ کمینه، به روح آن بپردازیم که روح یک شهر است که آن را نامبردار، خاطره‌انگیز و الهام‌بخش می‌کند و روح ماندگار شیراز را فرهنگ این شهر می‌سازد.
“یاران یکشنبه” با فرازها و فرودها، کاستی‌ها و بایستگی‌ها، خوش‌خلقی‌ها و بدعهدی‌ها، بیست و هفت سال را پشت سر گذاشته‌اند و اینک به همّت یاران همراه و همدل، گرم، شاد و پویا، این پویه را سرخوشانه طی می‌کنند؛ طریقی را که نهایت آن به یاری خداوندگار، ماندگاری در صحیفه فرهنگ این سرزمین خواهد بود”.
