دل نوشته یک شهروند شیرازی برای آیت الله هاشمی

خبر پارسی – الهه توکلی : چند روزی است تمام شبکه های رسانه ی خیلی ملی دارند تو را نشان می دهند! بر می گردم به سال های قبل از فتنه مان، سال هایی که تو خودی بودی، سال هایی نه چندان دور که اگر آن وقت ها رفته بودی،بغض مثل امروز گلویم را نمی فشرد. مدت ها بود از تلویزیون کمتر دیده بودمت، چقدر همه چیز عوض شده, مرگت را دارند پخش زنده می کنند و من نمی خواهم باز گردم به روزهایی که مثل امروز دوستت نداشتم. آن وقت ها که هنوز بی بصیرت نشده بودم، آن وقت ها که با حاکمان کشورم، دشمنانی مشترک داشتم و البته مثل این ده سال اخیر دل خیلی خوشی هم از تو نداشتم!
تو اما گناهی نکرده بودی ، رسیده بودی به ویرانه های پس از جنگ و من انتظار مدینه ای فاضله داشتم، مدینه ای که مسئوول محقق نشدنش در نظرم تو بودی ، مسئوول همه ی ناکامی ها و بدبختی های جنگ و انزوا. اما همان روز ها هم می دانستم باهوش و سیاستمداری ،تجربه و ذکاوت خاصی در چشمانت دیده می شد که حتی از پشت تلویزیون هایی که LED هم نبودند، دیده می شد.
با همه ی این کار بلدی ها، تو کاری را بلد نبودی، همان که مرا به اشتباه انداخته بود، تو اصلا بلد نبودی خودت را تبلیغ کنی ، عادت نداشتی جواب آدم های حقیر را بدهی و مثل سبک مغزها جار بزنی، بلد نبودی ادعای بیخودی داشته باشی، دم بزنی از محرومین و فقرا و پول هایشان را بی سر و صدا بالا بکشی! بلد نبودی در بلندگوهای تبلیغاتی ات عدالت را فریاد بزنی و در پشت صحنه بیت المال را بچاپی و لبخندهای عصبی بزنی.
گمان می کردم باید دیدگاههایت را رک و راست اعلام کنی، حالا اما درک می کنم که گاهی باید با سیاست رفتار کرد و به نتیجه رسید.شاید این روزها چون تاثیر حرفهایت را حس نمی کردی، رک تر سخن می گفتی، شاید….
ما تازه داشتیم حس می کردیم دیدگاه تو متفاوت تر از آنی بود که می پنداشتیم. تازه داشتیم قَدرت را می دانستیم، تازه دل خوش کرده بودیم به داشتنت.
از آن روزها که بصیرت داشتم و فتنه گر نبودم، تا این روزهای خوب بی بصیرتی و فتنه گری، از آن روزهایی که تو از رسانه ی ملی پخش می شدی، از آن روزهایی که ولی نعمت انقلاب بودیم ، از روزهایی که گمان می کردیم اختیار دار کشورمان هستیم ، که همه چیز بر رأی مان استوار است، از آن روزهایی که رسانه ملی بود هشت سالی می گذرد…..
بر نمی گردم به روزهای پیشین ، به روزهای ننشناختنت. تلویزیون را خاموش می کنم، تو را بر دوش  نمی گذارم و تشییع نمی کنم، بگذار مرگت را باور نکنم…

 

1 دیدگاه برای “دل نوشته یک شهروند شیرازی برای آیت الله هاشمی

  1. باسلام
    باید بگویم که کسی منکر نقش کلیدی اقای ایت الله هاشمی رفسنجانی نمیباشد اما نباید فراموش کنیم که همه انسانها دارای صفات خوب وبد می باشند و همچنین اقای احمدی نژاد! وانسان نباید برای مدح شخصی شخصیت دیگری را تخریب نماید, به هر حال تاریخ در مور د شخصیت های بزرگ هر ملتی قضاوت خواهد کرد فقط یادمان باشد هر دم از یک طرف پشت بام نیفتیم وحرمت قلم را نگهداریم چرا که خدا در قران کریم خود به قلم وانچه می نویسد قسم خورده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.