نهم مهر نه،پرسپولیس هفتم تیر حذف شد!
خبر پارسی عبدالصمد ابراهیمی – حدود دو هفته قبل پسرم دانیال اصرار پشت اصرار که برویم شهربازی مجتمع یاس در میدان هفت تیر.حکم حکم او بود و زورش چربید و رفتیم.از شهربازی که بیرون آمدیم ،یکی از بازیکنان جوان پرسپولیس را جلوی عابر بانک دیدم.صحبت به وضعیت تیم کشید و معتقد بود خیلی خوب تمرین می کند اما کادر فنی فقط چهارده تا بازیکن را می بیند و بقیه را نه.گفتم حالا بازی جام حذفی فرصتی است تا خودتان را نشان دهید.
پاسخ داد فایده ای ندارد.در این جور بازی ها،ما اگر با ده گل هم ببریم می گویند لیگ دویی ها را برده اند.اتفاق خاصی رخ نمی دهد.بعد هم دوباره می رویم روی نیمکت و سکو.
حق با بازیکن بود یا کادر فنی بحثی مجزاست اما با همین تفکر و بی انگیزه گی، پرسپولیس در همان میدان هفت تیر باخته بود.
تلاش بچه های قشقایی ستودنی.نادیده گرفتن بردشان عین بی انصافی و بی معرفتی است اما این پرسپولیس دیروز،پتانسیل باخت به هر تیمی را داشت.باید از درون پرسپولیس باخبر باشید تا متوجه منظورم شوید.نوشتن از درون تیم به صلاح نیست و همین اشارات را کافی می دانم.
قشقایی خودنمایی دیدنی داشت اما فراموش نکنیم حافظه جام حذفی ما خیبر خرم آباد را هم در خود جای داده که با حذف پرسپولیس با تمام نامداران دهه شصت خود به فینال حذفی هم رسید و اتفاقا قوم لر حمایت چشمگیری از آن داشتند.کم نبوده اند از این تیم های تاریخ ساز .مثلا شهرداری یاسوج که هم بودجه عمومی داشت و هم هوادار.با جمشید غدیری خودمان تراکتور قلعه نویی را با همه مهره های اصلیش حذف کرد و تا بازی با استقلال هم بالا آمد.اینها الان کجا هستند؟
از حلول تیم تازه ای در جغرافیای فوتبال فارس خرسندم اما حس می کنم موج سواری های امروز قشقایی را در مسیر غلطی قرار می دهد و آدرس درون جیبش آدرس احرام به تن کرده ای می شود که پای در جاده ترکستان می گذارد.
کعبه قشقایی را نه در بردن پرسپولیس که در جهش به لیگ های بالاتر باید جست.این پرسپولیس را با همان دیالوگ میدان هفت تیر فراموش کنید.
