شهر مورد علاقه رهبر انقلاب پایتخت جوان جهان اسلام می شود؟
خبر پارسی – تهیه و تنظیم فرزاد صدری – اردیبهشت سال ۱۳۸۷ وقتی رهبر معظم انقلاب در سفر خود به شیراز این شهر را نگین درخشنده «علم و هنر و فرهنگ و ادب ایران زمین» و مأمن امامزادگان جلیل القدر و مَهد پرافتخار و تاریخی «عالمان مجاهد و ادیبان و شاعران گرانقدر»و سومین شهر حرم اهل بیت نامید کمتر کسی فکر می کرد شهر مورد علاقه رهبر انقلاب ۸ سال بعد کاندیدای پایتختی جوانان جهان اسلام شود.
ستایش بی سابقه رهبر فرزانه انقلاب از شناسنامه تاریخ ایران زمین و تلاش های فراوان حیدر علی کامیاب و فرید رضایی به عنوان مدیر کل ورزش و جوانان فارس و معاونت جوانان این اداره کل گوی سبقت را در کاندیداتوری پایتختی جوانان جهان اسلام از شهرهایی چون مشهد و تبریز و همدان و اصفهان ربود تا شیراز آماده رقابت با دو شهر باندوگ اندونزی و پوتراجایا از کشور اندونزی شود.
باندوگ از جمله شهرهای قدیمی کشور اندونزی است که به واسطه اجلاس معروف کشورهای آسیایی ـ آفریقایی در سال های پس از جنگ جهانی دوم شهرت یافت.این اجلاس که اجلاس باندوگ نام گرفت و ایران هم در آن حضور داشت،موجب شد که کشورهای آسیایی ـ آفریقایی در زمینه سیاست بین‌المللی، در سازمان ملل به صورت گروه مؤثری درآیند و در ۱۳۴۰ ش/ ۱۹۶۱، رسماً کشورهای غیرمتعهد را به وجود آورند.
جواهر لعل نهرو از هند، سوکارنو از اندونزی، جمال عبدالناصر از مصر، و چوئن لای از چین از جمله شخصیت‌هایی شرکت کننده در اجلاس باندوگ بودند و از ایران نیز دکتر جلال عبده که با مقام سفیری به جای نصرالله انتظام سمت نمایندگی دایم ایران را در سازمان ملل را داشت در کنفرانس باندونگ به عنوان رئیس هیئت ایرانی شرکت کرد.
باندونگ (به اندونزیایی: Kota Bandung) پایتخت استان جاوهٔ غربی در اندونزی است. این شهر با ۷٫۴ میلیون نفر جمعیت در سال ۲۰۰۷، سومین شهر پرجمعیت کشور به‌شمار رفته و هم‌چنین دومین ناحیهٔ بزرگ کلان‌شهری محسوب می‌شود.
در باندوگ محلی برای اجرای موسیقی وجود دارد که در آنجا با سازهایی از بامبو به اجرای زنده موسیقی می پردازند و گردشگران بسیاری از این برنامه دیدن می کنند.
باندوگ هرچند در اندونزی شهری قدیمی است اما تمام تاریخ آن به قرن یازده برمی گردد و از این نظر نمی تواند رقیبی جدی برای شیراز محسوب شود.
شهر دیگری که برای عنوان پایتختی جهان اسلام با شیراز رقابت می کند، شهر جدید و مدرن پوتراجایا در کشور مالزی است ،که از کوالالامپور پایتخت این کشور،حدود ۲۵ کیلومتر فاصله دارد و در مسیر فرودگاه بین المللی KL قرار دارد .
پوتراجایا از نظر لغوی “پوترا به معنای فرزند و جایا به معنای موفقیت است”. و جالب است بدانید قدمت این شهر فقط ۲۰ سال است ! و به شهر قانون مشهور است.
پوتراجایا اگرچه قدمت و تاریخ ندارد اما یک رقیب قدرتمند برای شیراز محسوب می شود.
این شهر در سال ۱۹۹۶ به دستور مهاتمیر محمد نخست وزیر وقت مالزی ساخته شد و از نظر اداره سیستم های شهری به شهر هوشمند تشبیه شده است و جالب است بدانید به شهر بدون پلیس مشهور است و توسط دوربین های مداربسته مدیریت می شود. پوتراجایا بر پایه مولتی مدیا ساخته شده است و نظم و انضباط و زیبائی های آن واقعا دیدنی است و معماری ساخت آن نیز ترکیبی از معماری اسلامی و مدرن غربی است.
پوتراجایا پایتخت جدید سیاسی مالزی محسوب می شود. ساختمان های شیک و خیابان های زیبا و عریض و بعضا سنگ فرش شده که زیبائی خاصی دارد، نظر هر بازدید کننده ای را به خود جلب می کند. و از ترافیک موجود در سطح شهر هم خبری نیست و اتومبیل ها به راحتی و بدون توقف در حرکت هستند.
در مرکز این شهر دریاچه مصنوعی ایجاد شده که پل های زیبائی بر روی آن ساخته اند که از معماری های مختلف بهره گیری شده مثلا پل پوترا از معماری پل خواجو ایران الگو برداری شده و طول آن ۴۳۵ متر است کلا این شهر دارای ۸ پل بسیار زیبا است. پل‌های کابلی و معلق پوتراجایا بر فراز دریاچه مصنوعی شهر تکنولوژی پل سازی این کشور را برای بیننده تداعی می‌کند. بعضی از ساختمانهای اطراف دریاچه هم شبیه سازی شده اماکن مشهور دنیا نظیر تاج محل و معماری ایتالیائی ونیز … هستند.
پل پوترا با بهره گیری از الگوی پل خواجو اصفهان ایران
مسجد بزرگی هم در حاشیه این دریاچه قرار دارد که بسیار زیبا ساخته شده و ارتفاع مناره آن حدود ۱۱۶ متر هست – مسجد پوترا یا مسجد با مناره صورتی رنگ است و گفته می شود نزدیک ۱۵۰۰۰ نفر ظرفیت دارد و افراد غیر مسلمان هم با پوشیدن پوشش اسلامی ( یه چیزی شبیه حوله حمام!) که در مدخل ورودی هتل به آنها داده می شود می توانند از این محل بازدید کنند.
این مسجد با الهام از معماری ایرانی صفویه در داخل دریاچه ساخته شده و تنها از یک ضلع به خشکی راه دارد رنگ صورتی مسجد با سنگ های گرانیت کف و درب های چوبی جلوه ای متفاوت به این مسجد داده است .
از جاذبه های دیگر این شهر سوارشدن کروز ( قایق تفریحی ) هست که توریست ها به مدت نیم ساعت می توانند پوتراجایا را از داخل آب بازدید کنند و ناخدای کشتی به زبان انگلیسی و با لهجه شدید مالایی مناطق دیدنی شهر را به بازدید کنندگان معرفی می کند.
هیچ کدام از کارمندان دولت حق زندگی و اقامت در این شهر را ندارند بجز پادشاه پوتراجایا حتا کارمندان دولت برای زندگی در شهر نزدیک پوتراجایا که سایبر جایا نام دارد سکونت دارند و تنها هتل این شهر زیبا hotel marriot نام دارد که تنها هتل۷ ستاره مالزی است.
همانطور که گفته شد،در این شهر پلیسی نیست و کل شهر توسط دوربین کنترل و هدایت می شود.
با این توصیف شیراز برای عنوان پایتختی جوان جهان اسلام کار آسانی پیش رو ندارد هر چند خواجه شیراز اجازه عیب گذاشتن بر این شهر را به ما نمی دهد و می گوید: شیراز خال رخ هفت کشور است …
گذشته از اینکه هر دو شهر باندوگ و پوتراجایا به لحاظ سابقه تمدنی،تاریخی و فرهنگی نمی توانند به پای شیراز برسند ،به لحاظ غنای فرهنگ اسلامی نیز نمی توانند به عمق فرهنگ اسلامی این شهر برسند.
ازهمان آغاز ظهور تمدن اسلامی شیراز محل زیست و بحث و گفت و گوی اندیشمندان، علما و عرفای بزرگواری بوده است که محمدبن عثمان مشهور به سیبویه ( ۱۸۰-۱۴۴ هجری قمری) ، دانشمند قرن دوم هجری قمری سرسلسله آنان است.
در سال ۲۶۱ هجری قمری به دستور عمرولیث صفاری ،مسجد جامع عتیق در این شهر بنا می شود و یکصد سال پس از آن گهواره دید و دروازه قرآن به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته می شود و بر حسب یک روایت اولین بقعه حضرت شاه چراغ (ع) در بین سال های ۳۳۸ تا ۳۷۱ هجری قمری و باز هم به دستور عضدالدوله دیلمی در این شهر بنا می شود با این توضیح که همزمان با عضدالدوله دیلمی در اواخر قرن چهارم عارف و سالک بزرگ عبدالله خفیف ( ۳۷۱-۲۶۱) مشهور به شیخ کبیر در شیراز سکونت داشته است.
با ظهور اتابکان فارس ( ۶۸۶-۵۴۳) شاهد رونق بیشتری از شهر شیراز هستیم. با درایت آنان در قرن هفتم شهر از ویرانگری مغولان حفظ شد. ساخت دارالشفا در اوایل دوره اتابکان و احداث قنات زنگی در بیرون شهر به سال ۵۹۸ و مسجد بغدادی در اواسط قرن هفتم از آثار این دوران است. عارف و فیلسوف نامی شیخ روزبهان بقلی ( ۶۰۶-۵۲۲)، استاد سخن سعدی شیرازی ( ۶۹۱-۶۰۶)، علامه قطب الدین شیرازی ( ۷۱۰-۶۳۴) طبیب بیمارستان مظفری در این دوره می زیسته اند. ابوبکر سعدبن زنگی ملقب به قتلغ که از سال ۶۲۳ تا ۶۵۸ حکومت کرد. بقعه حضرت سید علاءالدین حسین (ع) فرزند حضرت موسی کاظم (ع) و برادر حضرت شاه چراغ(ع) را پس از کشف در همین سال ها بنا نهاد.
نمایی زیبا از مسجد نصیرالملک / عکس :امید آقایی
با روی کار آمدن خاندان آل اینجو ( ۷۵۸-۷۰۳) و با وجود محیطی امن و مناسب برای انجام فعالیت های فرهنگی شاعرانی همچون خواجوی کرمانی ( ۷۵۳-۶۸۹) در این شهر سکنا گزیدند.
بعد از آن خاندان مظفری ( ۷۹۵-۷۲۳) بر روی کار آمدند و رشد وشکوفایی شهر همچنان ادامه یافت. ساخت بقعه برفراز بی بی دختران از نوادگان امام سجاد (ع) توسط مادرشاه شجاع ( ۷۸۶-۷۶۰) و احداث بازار حاجی به سال ۷۸۰ هجری قمری در این دوران انجام گرفت.
ستاره ادب شعر فارسی وبه گفته برخی بزرگترین شاعر جهان شمس الدین محمد حافظ شیرازی ( ۷۹۲-۷۲۶) در این زمان زندگی می کرد.
در دوره صفویه ( ۱۱۴۸-۹۰۷) ساخت مدرسه خان از سال (۱۰۲۴-۱۰۰۳) توسط اله وردی خان ( ۱۰۴۳-۱۰۰۳) و تکمیل آن به دست امامقلی خان دوران پرباری از حکمت و فلسفه را در شیراز رقم زد.
حضور فیلسوف شهیر ملاصدرای شیرازی (۱۰۵۰-۹۷۹) در این مدرسه مکتب فلسفی شیراز را بنا نهاد. کلیسای ارامنه در سال ۱۰۷۲ در بافت قدیم شیراز نیز یادگار این دوران است.
کریم خان زند (۱۱۹۳-۱۱۰۸) شیراز را پایتخت خود قرار داد. او که خود را وکیل الرعایا می خواند چهره شهر را عوض کرد و آبادانی بسیار از خود برجای گذاشت. ارگ کریم خانی، مسجد وکیل، حمام وکیل، بازار وکیل، دیوانخانه، باغ نظر، کاخ خورشید، عمارت کلاه فرنگی واقع در باغ نظر، عمارت باغ جهان نما و ساخت اولین بقعه بر آرامگاه خواجه اهل راز از آثار کریم خان زند است.
آثار باقی مانده از دوره قاجار (۱۳۰۴-۱۱۹۳) در شهر شیراز به علت نزدیک زمان به حال حاضر بیشتر است. بناهای ساخته شده توسط خاندان قوام الملک، نصیرالملک و مشیرالملک گویای هنر و صنعت گرانبهای این دوران است که ریشه در تاریخ گران سنگ این شهر دارد.
بناهایی نظیر مدرسه قوام(۱۲۷۱)، مسجد مشیرالملک (۱۲۷۴-۱۲۶۴) ، سرای مشیر(۱۲۸۸) ، خانه فروغ الملک (حدود ۱۲۹۰) ، حسینیه مشیر (۱۲۹۲) ، باغ قوام ( ۱۳۰۰-۱۲۹۰) خانه زینت الملک (۱۳۰۲-۱۲۹۰)، مسجد نصیرالملک (۱۳۰۵-۱۲۹۳)، خانه منطقی نژاد ( حدود ۱۳۰۰) خانه سعادت ( اوایل پهلوی ) و ده ها اثر برجای مانده دیگر یادگار این دوران است.
شیراز معاصر نیز با وجود همه نواقصی که دارد و نقدهایی که بر آن وارد است هنوز زیباست و هتل های زیبایی چون هتل شیراز و هتل چمران و هتل پارس و هتل هما و هتل رویال شیراز بی صبرانه منتظر انتخاب خود به عنوان پایتخت جوانان جهان اسلام است تا پس از رفع تحریم ها بار دیگر منادی گفت و گوی تمدن های اسلامی شود و یادآور صلح کریمخانی باشد.
اداره کل ورزش و جوانان فارس و در راس آن شخص حیدر علی کامیاب که اتفاقا تنها مدیر کل شیرازی این استان تاریخی است در برگزاری مسابقات مهم ورزشی در سطح بین الملل تا اینجا موفق عمل کرده اند باید به انتظار نشست دید آیا آنها می توانند با تکیه بر پیشینه غنی تاریخی شهر شیراز گوی سبقت از رقبای صنعتی خود را بربایند و سومین شهر حرم اهل بیت وشهر مورد علاقه مقام معظم رهبری را به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام معرفی کنند یا بازهم شیراز عنوان یک پایتخت فرهنگی مثل کتاب و شهر خلاق ادبی را در مصاف با رقبای قدرتمند خارجی خود از دست می دهد؟پیشینه غنی و اسلامی شیراز و جوان بودن ساکنان این شهر در کنار موفقیت های یکسال گذشته اداره کل ورزش و جوانان فارس ما را امیدوار می کند که ۳۱ شهریوار ماه اخبار خوشی را از مجمع جوانان جهان اسلام بشنویم اخباری که اگر انتخاب شیراز به عنوان پایتخت جوان جهان اسلام باشد فرصتی برای عرض اندام دوباره این شهر برای صلح و گفت و گوست.فرصتی که می تواند تصویر سنگ انداز نیروهای خود سر به فرزند حاصل عمر امام را از “مأمن امامزادگان جلیل القدر” پاک کند تا یک بار دیگر شیراز و شیرازی ها با دوستان مروت کنند و با دشمنان مدارا…
