گزارشگر ایرانی “انتقام”، تماشاگر برزیلی “لذت” !
خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی : قبل از بازی فینال مسابقات فوتبال المپیک ریو بین آلمان و برزیل محمد حسین میثاقی گزارشگرشبکه سه از برزیل با تماشاگران برزیلی در مورد فینال فوتبال مصاحبه می کرد.
میثاقی از تماشاگران پرسید؛” امشب انتقامتونو از آلمان ها می گیرید؟ برزیلیه جواب داد: ما اومدیم از فوتبال لذت ببریم این یه جشنه و اصلا به انتقام فکر نمی کنیم !!”
تفاوت دید گاه ملت ها رو ببینید. اون یه تماشاگر معمولی فوتبال و این یکی گزارشگر مستعد تلویزیون ما.طرز فکرگزارشگر در مورد مسایل ساده ورزشی واجتماعی مثل میدان جنگ می ماند!
معلوم نیست کی می خواهیم زندگی کنیم و لذت ببریم…ای کاش این آقایان نگاه خود به ورزش و نیازهای فردی و اجتماعی را تغییر دهند و به مفاهیم عمیق انسانی که دیرگاهی است تحت عنوان هومانیسم یا انسان گرایی و نگاه مهربانانه به انسان و نیازهای عاطفی اش مطرح شده است توجه کنند و تا این اندازه زهر جنگ و انتقام و انتقامجویی را در اذهان و انظارعمومی تزریق نکنند.
متاسفانه موارد یکی و دوتا نیست و به همین جا ختم نمی شود. در آنسوی رویداد دوربین ها را به درون خانه ها برده و با به تصویر کشیدن اشک و دعای پدران و مادران با احساسات مردم بازی کرده و شان خانواده های ورزشکاران را تا حد نوعی حریم وشخصیت شکنی تنزل می دهند. این عمل نه برخاسته از نوعی سادگی بلکه نشان دهنده تفکر ی است که همه چیز را به خدمت می گیرد تا استفاده ابزاری از انسان ها و اعتقادات به حد اعلای آن نمایش داده شود .این روش و عملکرد به دنبال کدامین ارزش و نهادینه کردن عمل و عکس العمل است؟بانیان المپیک و ورزش و میدان های بزرگ جهانی با اهداف مشخص نظیر دوستی ملت هاو احترام به ارزشهای مشترک و ایجاد صلح پایدار و نشاط ملی و بین المللی وایجاد دنیایی بدون خشونت را به عنوان رسالت اصلی ورزش در نظر گرفته اند و بر تحقق آن پای فشرده اند، لذا این بانیان و ادامه دهندگان راه آنان هرگونه برداشت برتری طلبانه و ستیزه جویانه با محتوای انتقامحویی را به شدت تقبیح و محکوم کرده اند.
ای کاش گردانندگان شبکه های مختلف تلویزیونی به اهمیت این مفاهیم و مقولات توجه کرده و بیش از این به دنبال سطحی نگری و بازی کردن با احساسات مردم و پرکردن غیر مسئولانه برنامه ها نباشند.ورزش و فوتبال برای لذت بردن و نشاط بخشیدن و ایجاد روحیه شادی آورهمچون یک جشن بزرگ است که لبخند و نشاط همگانی به عنوان مهمترین دستاورد آن تعریف شده است ونه ستیزه و انتقام و سواستفاده از احساسات مردم.
این دست پرورده فردوسیپور از بیسوادترین افراد رسانه هست. البته انتظارات بیش از این نیست