خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – برگزاری جلسات روزنامه نگار درزوم اقدام کم نظیری است که تحول ، تحرک ،خلاقیت و نواندیشی را نوید داده است .
نعمت حضور صاحبنظران عزیز حوزه رسانه در این نشست ها همچون سیروس رومی،کوروش کمالی سروستانی، خسرو حق گو، امین عطایی،غلامرضا مالک زاده و فرزاد صدری چهره صدیق و خوش فکر رسانه های فارس فرصت مناسبی برای رشد رسانه ها در استان فرهنگی فارس است.
بودن به از نبود شدن آن هم در فضایی که آگاهی و دانایی و آینده سازی در معرض انواع دست اندازی های اطلاع پراکنی های گسترده و آلوده به اغراض منافع سیاسی و طبقاتی و گروهی است. حضور آگاهانه دراین عرصه پر کشاکش که سیاه نمایی و سپید اندیشی جهت دار حقیقت را دست نیافتنی تر کرده قابل ستایش است .لذا غنیمت بشماریم و قدردان دلسوزانی باشیم که میهن و انسان و اخلاق و حقیقت دغدغه همیشگی آنان است.
یک سالگی روزنامه نگار در زوم آن هم در آستانه روز خبرنگار نوید دهنده است . این نهال یکساله تنها در سایه گسترش آگاهی های فردی و رسانه ای و نگاه مسئولانه به پدیده رویداد و نقد مستمر آن‌است که می تواند در قامت یک جریان ساز در عرصه روزنامه نگاری ظاهر شود و هرسال بر میوه هایش بیفزاید.
روزنامه نگار در زوم با معرفی تلاشگران عرصه روزنامه نگاری آغاز کرد و بذر امید و تلاش را در بین اهالی قلم و رسانه پراکند بی آنکه توجهی به سابقه سیاسی یا ایدئولوژیک افراد داشته باشد. این نوع نگاه برخاسته از دیدگاه تکثرگرا و آزاداندیشانه برگزارکنندگان آن حکایت دارد و در نوع خود ارزشمند است .
روزنامه نگار در زوم پس از یک تمرین بسیار خوب دوازده جلسه ای عزم خود را جزم کرده که از معرفی اهالی تلاشگر و نوآور و صاحب قلم و اندیشه عبور کرده وبه جریان نقد سازنده میدان دهد. لازمه ورود به این عرصه تقویت گروه ناقدان و تاکید بر نقد سازنده با تکیه بر نوین ترین تحلیل های نقد مدرن است. همان نقدی که استاد سیروس رومی درباره کتاب از آن سخن گفت و یا همان نقدی که استاد کمالی سروستانی در نظر و دیدگاه خویش دیده است.
روزنامه نگار در زوم راه و مخاطبان خود را یافته است و این برای روزنامه نگاری فارس دستاورد کمی نیست .یادمان باشد که اگر این حرکت سازنده ادامه نیابد و رسانه های فارس خود را بی نیاز از هرگونه قضاوت و نقد عالمانه بینند و صرفا با استناد به شمارگان به تکرار خویش بسنده کنند از این نوع روزنامه نگاری تنها یک تعریف باقی می ماند .کاری به نام تنظیم کردن خبر و صدای تکراری مدیر مسئول و سردبیر “خبر را تنظیم کن.” به باقی قضایا کاری نداشته باش! ندارم و این یعنی استحاله ای غم انگیزدر قدرت و رویداد و بایدها و نبایدهای دستوری دیدن و اندیشیدن نوشتن و درنهایت سقوط تدریجی روزنامه نگار به روزمرگی کار و دریافت اندک ماهانه ای با عنوان اعاشه معاش .
بگذار تنوع و تکثر آرا و نقد منصفانه مسیر نوینی راکه آغاز کرده فرا روی خواهندگان قرار دهد که تکامل و تعالی روزنامه نگاری ثمره آن باشد و این به احساس تعهد و رسالت و حضور همه اهالی قلم ازصاحب امتیاز و مدیر مسئول گرفته تا نویسنده وخبرنگار و عکاس و منتقدان آگاه و حمایت های معنوی نهادها ی دولتی و مردمی بستگی تام و تمام دارد.
