زوم و بیشتر از زوم
خبر پارسی – امید صدیق –
پسند آمد از عیب‌جوی خودم
که معلوم من کرد خوی بدم
گر آنی که دشمنت گوید، مرنج
و گر نیستی، گو: «برو، باد سنج!»
«سعدی»
یک سالگی «روزنامه‌نگار در زوم» اتفاق مبارکی برای روزنامه نگاری فارس است؛ روزنامه نگاری پر سابقه و البته نیازمند نقد فارس.
«روزنامه‌نگار در زوم» تلاش کرد شعله‌ای را در روزنامه نگاری این دیار روشن کند که شاید کمی از زمان شعله‌ور شدنش گذشته بود؛ چرخی را به حرکت درآورد که مدتی بود پینه بسته بود و از این بابت باید قدردان این حرکت بود.
سال‌هاست که روزنامه‌نگاری ما در چرخه تکرار افتاده و این تکرار، آن هم در حوزه‌ای که ذاتش «تازگی» است سمی مهلک است؛ «روزنامه نگار در زوم»، حرکتی، دارویی، نوشدارویی است بر زهری که نه تنها شاکله این حرفه، که توسعه فارس و شیراز را تحت تاثیر قرار داده و مسموم کرده است. روزنامه نگاری فارس مسموم سکون است و کاری شدن این سم یعنی خط پایان برای رسانه.
روزنامه نگاری فارس بیمارِ تکرار است؛ مریضِ کلیشه است و اثر این درد چیزی نیست جز از دست دادن مخاطب؛ روزنامه بی مخاطب روزنامه وابسته است؛ وابسته به بخش‌های اداری، به یارانه، به کارگزاران دولتی و در تلاش برای حفظ وضع موجود، حفظ کارگزاران، حفظ ارکان سازمان‌ها؛ تبلیغ آدم‌ها.
«روزنامه‌نگار در زوم» حرکت تازه‌ای است؛ مرهمی است بر روزنامه نگاری خسته و بی مخاطب. این جلسات توانسته، به حق، باب نقد را در خانه‌ای باز کند که خود باید مامن نقد باشد.
«روزنامه‌نگار در زوم»، جلسه اثرگذاری است؛ چون نیاز به این رویداد در روزنامه‌نگاری فارس وجود داشته و دارد و باید ستود تلاش دبیر جلسه که پیگیرانه با حاشیه‌هایی که چنین رویدادی دارد
کار را پیش برده است.
آیا بر این جلسات، که کارش نقد است، نقدی وارد نیست؟ من می گویم هست، ولی در این خجسته زمان و در این سالروز، در کفه هزینه و فایده، وزن اثرگذاری و منفعتی که این رویداد برای روزنامه نگاری فارس داشته سنگین است.
شاید هنوز، ساز و کار جلسات نقد برای‌مان تازگی دارد و سوء تفاهمی که در نوشتن خبر داریم، در برجسته کردن شهرت گوینده خبر داریم را در جلسات نقد روزنامه نگار هم ادامه می دهیم؛ در مدح
می‌نویسم آن هم در جلسه نقد.
شاید اگر اندک اندک، به جای نقد روزنامه نگار به سمت نقد جریان های موثر در حرفه، از اقتصاد رسانه تا سواد مطبوعاتی برویم به توسعه جلسات کمک کنیم.این پیشنهادی است که شاید بتواند وزن جلسات را بالاتر ببرد.
و اما… «روزنامه‌نگار در زوم»، اثرگذار است چون یک سال است در یک تقویم پیوسته تکرار
می‌شود و این استمرار، قاعده‌مندی و نظم را باید ستود. پیش‌شرط و ساختاری که اساسا در حوزه فرهنگ و کار فرهنگی، باید رعایت کرد. بذر فرهنگ یک شبه بهار نمی‌دهد و درخت نمی‌شود؛ در فاصله کاشت و برداشت، «داشت» می‌خواهد.
بر این اساس «روزنامه‌نگار در زوم»، مدیون «فرهنگ‌شناسی» آقای کمالی سروستانی، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس است؛ مدیری با برنامه و آشنا به بافت فرهنگ و رسانه؛ درعرصه‌ای که وجود چنین مدیرانی کیمیاست.
«روزنامه‌نگار در زوم» تلنگری است به ما؛ که باید خودمان را «بتکانیم»؛ حرکت دهیم و به‌روز کنیم. جز این باشد به خط پایان رسیده ایم؛ رسانه‌مان مرده است؛ هر چند که هنوز روی دکه باشد یا بتوان روی وب پیدایش کرد.
شمع «روزنامه‌نگار در زوم» روشن است؛ این شمع و شعله را باید پاس داشت.
