خبر پارسی – با موافقت شورای نگهبان اردیبهشت سال ۹۶ سرنوشت رئیس جمهور بعدی را رقم خواهد زد؛ رئیسجمهوری که به اذعان بسیاری همین شیخ حسن روحانی خواهد بود.
«خبرآنلاین» مینویسد: ۱۰ ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، گمانهها و گفتههای چهرههای سیاسی از سوی هر دو جناح اصولگرا و اصلاحطلب گواه آن است که بررسی بر روی نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری چندی است که آشکارا یا پنهان آغاز شده است.
اظهارنظرها و گمانههای انتخاباتی اما تا به این جای کار منجر به آن نشده که هر دو جریان اصولگرا یا اصلاحطلب چهرهای را به طور شاخص وارد گود انتخاباتی کنند. اصولگرایان مدعیاند که همچنان در حال بررسی بر روی نامزدهای مورد نظر خود هستند و اصلاحطلبان نیز چهرهای را مشخصا به غیر از روحانی برای کاندیداتوری هنوز رو نکردهاند.
در کنار آن تحرکات انتخاباتی محمود احمدینژاد، حاکی از آن است که رئیسجمهور سابق بی تمایل نیست که به عنوان چهرهای مستقل وارد صحنه رقابت انتخاباتی شود؛ هرچند وی تاکنون در مورد ورودش به عرصه انتخابات اظهار نظر مشخصی نکرده است و با خنده از کنار سؤال خبرنگاران گذشته است.
اصولگرایان و آرزوی اجماع بر روی یک کاندیدا
اصولگرایان روی دور خوش شانسی نیستند، ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و پیروزی پایاپای با اصلاح طلبان در انتخابات مجلس دهم سبب نگرانی و احساس خطری در این جریان شده است. نتایجی که بدون شک باید آن را ریشه در تک روی برخی طیف های اصولگرا دانست. شاید از همین روست که در فاصله باقیمانده تا انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم کلیدواژه «وحدت» باز هم از سوی طیف های مختلف اصولگرا زمزمه می شود. براساس همین زمزمه ها هم هست که به نظر میرسد راستگرایان به دنبال دستیابی به یک ائتلاف هستند که خروجی آن معرفی یک کاندیدا برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم باشد.
در همین راستا کمال سجادی سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری خبر از یک لیست ۳۰ نفره میدهد و تاکید میکند که از لیست ۳۰ نفرهای که این جناح در حال گمانهزنی و بررسی روی آن است تنها باید بر روی یک نفر به اجماع رسید و ممکن است آن یک نفر روحانی باشد.
محمدرضا باهنر دبیرکل جبهه پیروان که یک سر رهبری این جریان را برعهده دارد، هم وجود لیست ۳۰ نفره را رد نمیکند اما این را هم میگوید که حسن روحانی هم جزئی از این لیست است و ممکن است با اما و اگرهایی اصولگرایان در انتخابات پیش رو پشت او قرار گیرند. آنچنان که افراد دیگری از درون همین جریان چون مصباحی مقدم یا دیگر اعضای جامعه روحانیت هم براین اعتقادند که حسن روحانی ظرفیت آن را دارد که کاندیدای اصولگرایان در سال ۹۶ باشد. امری که چندان به مذاق تندروهای اصولگرا و نواصولگرایان خوش نمیآید و آنها همچنان در جبهه مقابل روحانی قرار دارند.
در این رابطه محمدرضا میرتاجالدینی نماینده اصولگرای مجالس هفتم و هشتم که در انتخابات مجلس دهم رأی نیاورد در مورد حمایت از روحانی در جریان انتخابات سال۹۶ میگوید: نظرم این است که آقای روحانی جزو کاندیداهای مورد مطالعه اصولگرایان نخواهند بود و اصولگرایان از ایشان حمایت نخواهند کرد.
وی معتقد است جریان اصولگرا دچار قحط الرجال نیست و نباید چهره ای را از جریان رقیب عاریه بگیرد. میر تاج الدینی بیان می کند که اصولگرایان إن قلتهای زیادی به مذاکرات هستهای و بحث برجام دارند.
حسن بیادی عضو شورای مرکزی جبهه ایستادگی، هم حمایت از محمدرضا قالیباف و حداد عادل را در صورت کاندیدا شدن از سوی جریان اصولگرایی محتمل عنوان میکند. او نیز چندان تمایلی به حمایت اصولگرایان از روحانی ندارد.
این درحالیست که برخی اخبار جسته و گریخته حکایت از آن دارد که مردان مؤتلفهای هم در تلاش برای معرفی یک کاندیدای واحد در این دور از انتخابات هستند، گرچه هنوز نام آن کاندیدا مشخص نشده است ولی برخی از غفوریفرد یا میرسلیم به عنوان کاندیداهای احتمالی نام میبرند.
سوی دیگر اما محسن کوهکن از اعضای جبهه پیروان خط و امام و رهبری از یک «پدیده» اصولگرا سخن میگوید. وی ضمن بیان همان پیششرطهای اقتصادی که دیگر اصولگرایان برای حمایت از روحانی، اعلام میکنند، معتقد است که در میان دو چهره مطرحی که اصولگرایان برای انتخابات پیش رو دارند یک نفر ظرفیت لازم برای “پدیده شدن” را داراست.
اینکه این «پدیده» اصولگرایان قرار است یک چهره جدید باشد یا اینکه یکی از همان افردی باشد که پیشتر رأی مردم را نتوانستهاند در سبد خود بریزند هنوز مبهم است، قالیباف که این روزها زبانش بر انتقاد از دولت میچرخد به مثابههای دورههای پیش یک کاندیدای بالقوه برای ریاست جمهوری است، سوی دیگر برخی رقبای پیشین او قرار دارند. افرادی چون سعید جلیلی که این روزها انتقادات هستهایاش از دولت را اوج بخشیده است و صریحاً مذاکرهکنندگان را به باد انتقاد میگیرد. برخی معتقدند که او میتواند کاندیدای نهایی طیف تندروی اصولگرا در انتخابات پیش رو باشد.
آیتالله سیدمحمد غروی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اما معتقد است «افراد کارآمد تر از جلیلی نیز وجود دارند که اصولگرایان باید از آنان حمایت کنند.»
غروی اتفاق نظر طیف اصولگرایی را بروی جلیلی بعید دانسته و تاکید دارد که مجموعه اصولگرایی باید گزینههایی مانند قالیباف و ولایتی را معرفی کنند.
در کنار این نامها نمیتوان از کنار اسم محمدرضا باهنر عبور کرد، مرد لابیگر مجلس که این روزها در کنج دفترش در ساختمان جامعه مهندسین نشسته است و بعید به نظر نمیرسد سودای ریاست جمهوری را در سر داشته باشد. گرچه او در چندین نوبت هرگونه گمانهزنی درباره احتمال کاندیداتوریش را رد کرده و گفته قصد چنین کاری را ندارد اما نام او هنوز هم در لیست کاندیداهای بالقوه ریاست جمهوری است.
اصلاحطلبان و یک کاندیدای اول و آخر به نام حسن روحانی
برای اصلاحطلبان، حسن روحانی در سال ۹۶ همان حسن روحانی است که سال ۹۲ پشت او قرار گرفتند و حتی کاندیدای یکدست اصلاحطلبشان را هم مجبور به انصراف کردند. گویا بنای اصلی در جریان چپ بر حمایت از روحانی قرار گرفته است.محمدرضا خاتمی نایب رئیس مجلس ششم گزینه اول و آخر جریان اصلاحات را رئیسجمهور فعلی عنوان میکند و با بیان اینکه این جریان تمام همت خود را برای پیروزی روحانی در انتخابات به کار خواهد بست، نامزدی هر فرد دیگری از این جریان را رد کرده و می گوید: اگر آقای روحانی در عرصه باشند، هیچ فرد دیگری از جریان اصلاحات نامزد نخواهد شد. اصلاحطلبان با موانع و مشکلاتی که در مسیر آقای روحانی وجود دارد، آشنا هستند و در عین حال با استقامت و پایداری ایشان در مسیر عملی کردن وعدهها نیز آشنایی دارند.
هادی خامنهای نیز معتقد است اگر گزینهای غیر از روحانی وجود دارد باید برای دوره بعد از روحانی مطرح شود چرا که مرسوم نیست کسی یک دوره رئیسجمهور باشد.
حمایت از روحانی برای انتخابات ۹۶ مورد اشاره رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی نیز قرار گرفته و وی در این مورد میگوید: گزینه ما آقای روحانی است. هر چند ما در زمان خودش در این باره بحث میکنیم. اما در حال حاضر گزینه قطعی ما آقای دکتر روحانی است و تصمیم نداریم که از روحانی عبور کنیم.
همچنین سعید حجاریان ضمن رد ادعای عبور اصلاحطلبان از روحانی، در مورد لزوم حمایت از رئیسجمهور فعلی از سوی دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا برای انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری اظهار میکند: حتی اصولگرایان هم نباید از روحانی عبور کنند. به فرض محال اگر خود روحانی هم نخواهد نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود، باید هر دو گروه اصلاحطلب و اصولگرا سراغ وی بروند و از وی بخواهند نامزد شود، چراکه بدیلی غیر از وی وجود ندارد.
در مقابل اما برخی نیز هستند که به جد معتقد به عبور از روحانی و رو کردن گزینههای جدید برای انتخابات سال آینده هستند، از این رو هربار نام یک نفر را جایگزین روحانی میکنند.
در همین راستا هم علیاصغر یوسفنژاد عضو هیأت رئیسه مجلس در مورد احتمال عبور اصلاحطلبان از روحانی در انتخابات ۹۶ میگوید: اگر در مسائل سیاسی و اجتماعی و اقتصادی خط قرمزهای اصلاحطلبان رعایت نشود ممکن است که اصلاحطلبان به کاندیدای به جز آقای روحانی فکر کنند و عارف، ظریف، جهانگیری و زنگنه میتوانند گزینه اصلاحطلبان برای انتخابات ۹۶ باشند امری که بعید به نظر میرسد فراتر از یک اظهار رسانهای و انتخاباتی باشد و اصلاحطلبان همچنان حامی پروپاقرص روحانی در سال آینده خواهند بود.
احمدینژاد ریسک کاندیداتوری را میپذیرد؟
احمدی نژاد هم به میدان آمده است، گرچه باز هم به مشی همیشگی سکوت میکند یا با خنده از کنار سوالات انتخاباتی میگذرد اما تحرکات اخیر او گویای آن است که رئیسجمهور سابق هوس پاستور در سر دارد.
همین احتمالات درباره حضور اوست که باعث شده برخی تلویحا به او هشدار دهند که تاییدصلاحیت او در هاله ای از ابهام است و نباید با قطعیت خود را فردی تایید صلاحیت شده برای انتخابات پیش رو بداند. استدلال این طیف از افراد هم به ماجرای خانه نشینی یازده روزه و برخی پرونده های مفتوحه دولت سابق است که می تواند تیغ ردصلاحیت را زیرگردن او قرار دهد.
احمدی نژاد اما مرد متفاوت بودن است آنچنان که با وجود این هشدارها و انتقدات باز هم به سفر می رود،در گردهمایی حضور می یابد و سخنرانی می کند و حتی بنا به گفته غرویان دیدارهایی با علما و روحانیون هم دارد و حتی نزدیکانش صراحتا از برگزاری محافل و جلسات انتخاباتی در شمیرانات و چیذر سخن می گویند.
حضور او در انتخابات پیش رو اما مخالفین سرسختی از طیف اصولگرایی دارد چناچه حجتالاسلام سیدرضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز در گفتوگو با خبرآنلاین در واکنش به این دیدارهای خصوصی احمدینژاد با علما بیان میکند: با توجه به گذشته احمدینژاد، ایدهام این است که ایشان حتما به دلیل خلافکاری و بداخلاقی سیاسی، هیچ زمینهای برای داوطلبی و قبولی داوطلبی ندارد.
حجتالاسلام جعفر شجونی عضو دیگر جامعه روحانیت مبارز نیز در رابطه با برخی اخبار مبنی بر دیدار و نشست پنهانی احمدینژاد با علما، گفت: «ایشان در آن ۸ سال با علما دیدار نداشته، اینکه الان دیدار داشتند، دلیلش معلوم نیست». او البته این را هم به کنایه به احمدینژاد میگوید که بهتر است منتظر نظر شورای نگهبان باشد.
در میان این مخالفان، ورود احمدینژاد به عرصه انتخاباتی، موافقینی نیز دارد. روحالله حسینیان عضو جبهه پایداری و از موافقان حضور احمدینژاد برای کاندیداتوری وی در سال ۹۶ در مورد احتمال حضور احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری آینده میگوید: در حال حاضر تعداد زیادی از مردم خواستار حضور احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری آینده هستند و قطعا وی باید بیاید و از خودش در مقابل اتهاماتی که در طول سه سال گذشته به وی زده شده و از مظلومیتش دفاع کند.
موافقین حضور وی که عموماً از چهرههای تندروی جریان اصولگرایی هستند از بازگشت احمدینژاد به صحنه قدرت استقبال میکنند. شاید آنها میاندیشند با بازگشت او آنها نیز فرصت دوباره عرضاندام پیدا خواهند کرد.