خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی -دوازدهم تیرماه مصادف با دوم جولای روز ورزشی نویسان و عکاسان ورزشی جهان گرامی باد .
ورزشی نویسی و خبرنگاری ورزشی بخشی از حرفه روزنامه نگاری است که در سه دهه اخیر از حاشیه رسانه ها جدا و به جز لاینفک دنیای رسانه ها تبدیل شده است .در جهان به هم پیوسته و کوچک شده که تفکر تجاری در تمام عرصه ها و زمینه ها از جمله ورزش تسلط چشمگیری یافته و ضد حقیقت و سفسطه با چهره ای حق به جانب در برابر حقیقت و واقعیت قد علم کرده انعکاس صادقانه و تمام و کمال رویداها و فرا رویدادهای ورزشی به جسارتی از نوع جسارت و مسئولیت شهروندی نیاز دارد .بنیان گذاران ورزش و سازمان دهندگان رقابت های جهانی و قاره ای ورزش باهدف افزایش سلامتی جسمی و روحی انسانها از یک سو و از سوی دیگر برقراری صلح و دوستی پایدار ملت ها را هدف اصلی قرار داده اند.
جهانی انسانی و به دور از خشونت و نژاد پرستی و بیگانه ستیزی.زیرا ابن بانیان خوش فکر و آینده نگر میدان ورزش را بهترین و سالم ترین مکان برای حهانی شدن اخلاق مطلوب انسانی و انسان گرایی دیده و تعریف کرده اند .اما دیدگاه” الحق و لمن غلب” دنیای سودو سوداگری با استفاده از انواع ترفندها سعی در استفاده ابزاری از نیروی انسانی و رویداد ها دارد .در این شرایط که اعتماد بسیاری از مردم جهان به روزنامه نگاران کمی متزلزل شده است و نوعی تردید را دامن زده است ورزشی نویسان و عکاسان میتوانند و باید با نگاهی متعهدانه به حامعه و حقیقت در انعکاس صادقانه رویدادها و فرا رویدادها بنویسند و در عرصه اطلاع رسانی حضوری دایمی داشته باشند.با توجه به نیاز و قدرت مخاطب باید روشهایی را برگزید که منجر به شفاف سازیهای موردنیاز شود تا انواع زدو بندها و تحریفها وتبانی هاو فسادهای پیدا و پنهان و دوپینگ و … در عرصه ورزش محدو د و محدودتر شود و انسانها و بویژه اهالی ورزش” بالا و بالاتر “را تنها از راه های متعارف و تلاشهای خویش طی کرده و کسب کنند .اگر این مهم محقق شود آنگاه ورزش الهام بخش جامعه خواهد شد و از آن نیز تاثیر خواهد پذیرفت . رسالت اجتماعی و ملی و تاریخی ورزشی نویسان و عکاسان ورزشی در زمره مهمترین رسالت ها است که باید مورد توجه صاحبان امتیاز و مدیران و سردبیران و روزنامه نگاران و عکاسان و تصویر برداران و مجریان ورزشی قرار گیرد .
