خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – یک اشتباه از علیفر گزارشگر با سابقه فوتبال درباره نام سازنده ورزشگاهی در فرانسه باعث شد تا بسیاری از خبرنگاران و گزارشگران و ورزشی نویسان اشتباه او را در سطح گسترده ای منتشر کنند و بسیاری نیز آن را تبدیل به مضحکه ای کردند و در خفا و علن خندیدند و به تمسخر آقای علیفر پرداختند. .تحت تاثیر این رویداد بسیار ساده و عادی. عادل فردوسی پور گویا فرصت را غنیمت شمرده و در اولین فرصت با لحنی کنایه آمیز صراحتا سبک اطلاع رسانی علیفر را به چالش کشید .این نوع برخورد و بازتاب آن را چه باید نامید که فرهیختگی زیر سوال نرودو به تریج قبای این آقایان بر نخورد ؟!میتوان از سبک گزارشهای علیفر انتقاد کرد و با آن و لحن گاه مدعیانه ایشان موافق نبود اما برخورد این چنینی و رساندن آن به نوعی تیتر یک فضای مجازی قابل تامل و باعث تاسف است .انگار بسیاری از اهالی قلم و رسانه درکمین نشسته بودند تا علیفر گزارشگر سیما مرتکب اشتباهی شود و آنان به او هجوم آورده و به اصطلاح به ریش او بخندند !. از آن بدتر میدان داری فردوسی پور همکار علیفراست .اقدام فردوسی پور نه یک نقد مشفقانه همکار بلکه نقدی تخریبگر است که از فردوسی پور بعید بود .اگر قرار است نقدی بر کیفیت گزارشگری علیفر یا دیگر گزارشگران صورت گیرد این در حیطه وظایف ورزشی نویسان است.بنابراین کار فردوسی پور یک بدعت زشت و به دور از اخلاق و رفتار حرفه ای است.که در ساده ترین تحلیل آن را میتوان در شمار نوعی تقابل و رقابت شغلی با اتکا به موج ایجاد شده به حساب آورد .که البته در این معرکه چیزی به سرمایه معنوی فردوسی پور نمی افزاید .
