خبر پارسی – فرزاد صدری – تبلیغات انتخاباتی یکی از مهمترین مراحل فرایند انتخابات محسوب می شود، که مهمترین ابزار برای رسیدن به فرآیند دموکراسی در جوامع است.
در جوامع دموکراتیک همواره تلاش می شود ار تبلیغات مخرب جلوگیری شود و هر کاندیدا موظف است به جای نفی دیگری خود را اثبات کند.به نظر می رسد در دنیای امروز تفکر محوری جای فرد محوری را گرفته ، و کاندیداها در واقع مبلغ یک تفکر برخواسته از خرد جمعی هستند لذا برای گرفتن رای از مردم به جای اینکه خود را در معرض نمایش عموم بگذارند،برنامه های حزب و گروه خود را عرضه می کنند. در واقع این احزاب هستند که از درون تشکیلات خود و بر اساس انتخابات درون سازمانی فرد یا افرادی را انتخاب و به عنوان نماینده حزب یا سازمان خود معرفی می کنند تا مردم بوسیله آنها به برنامه های حزب و یا سازمان رای دهند.
شیوه تبلیغات نامزدهای انتخاباتی می تواند منتج به صعود و یا سقوط آنها شود.برنامه‌های تبلیغاتی اگر هدف‌مند و حساب شده باشند، نوعی تبلیغ به حساب می‌آیند، اما اگر برنامه‌ی تبلیغی یک نامزد به‌گونه‌ای وجهه‌ی او را تخریب کند، آن دیگر تبلیغ نیست.
در این گزارش سعی بر این شده است که نکته نظرات مردم در باره شیوه های تبلیغاتی نامزدهای انتخاباتی دهمین دور مجلس شورای اسلامی و آسیب شناسی آنها را جویا شویم.تبلیغاتی که به نظر در مدت برگزاری انتخابات بر اعصاب مردم راه می رود و زیبایی بصری شهر را نیز به شدت مخدوش می کند.
علی دانشجوی آی تی است.او می گوید:تبلیغات انتخاباتی کاندیداها اینقدر بد و لجام گسیخته بود که با اعصاب ملت بازی می کرد.تلخ اینکه کاندیداها به جای ارائه برنامه، بنرها و بیلبوردهای خود را در اندازه های مختلف چاپ و در سطح شهر منتشر کرده بودند،غافل از اینکه دیگر کسی به ژست و قیافه و زیبایی رای نمی دهد. مردم به بلوغ فکری و سیاسی رسیده اند و کسی حاضر نیست به چهره های دی کاپریویی و یا جنیفر لوپزی رای دهد.امروز با فراگیر شدن اینترنت مردم به برنامه و ایده رای می دهند نه به صورت های فریبنده و دروغین نامزدها که عمدتا نیز با فتو شاپ بزک شده اند!
وی با ابراز تاسف از شلوغی تبلیغات کاندیداها و حجم بالای نامزدهای انتخاباتی می گوید:نامزدهای انتخابات با ریخت و پاش های بی رویه در سطح شهر،زحمت کارگران شهرداری را صد چندان می کنند بی آنکه به این کارگران زحمتکش پولی اضافه بابت این زحمت صد چندان تعلق بگیرد.
وی در پایان پیشنهاد می دهد: باید قانون انتخابات به سمتی پیش برود که از حجم کاندیداها کاسته شود تا فرصت و شرایط تبلیغات تلویزیونی آنها را فراهم کرد.
حبیب نیز دانشجوی رشته امنیت و اطلاعات کامپیوتر است.او معتقد است باید به افق های دور نگاه کنیم.افق هایی که در آن از برنامه کاندیداها استفاده مطلوب کرد نه اینکه امروز بنر تبلیغاتی بزنند فردا جمع شود.
وی با اشاره به فراگیر شدن اینترنت در میان خانواده ها،پیشنهاد می دهد:باید یک شبکه اجتماعی فراگیر در مدت انتخابات ایجاد شود که هر استانی و یا هر شهری صفحه مخصوص به خود را داشته باشد و کاندیداها در آن شبکه اجتماعی به ارائه برنامه های خود بپردازند.در این صورت هم از حجم وسیع تبلیغات کاذب انتخاباتی در سطح شهر کاسته می شود و هم کاندیداها مجبور به ارائه برنامه می شوند چرا که مردم با مراجعه به شبکه اجتماعی طراحی شده دنبال کاندیدایی می گردند که حرف و برنامه بهتری برای ارائه به مردم دارند.ضمن اینکه برنامه های مفید کاندیداها را می توان از این شبکه اجتماعی طراحی شده گرفت و در برنامه ریزی کلان کشور برای توسعه از آن استفاده مطلوب کرد با این توصیف حتا کاندیدایی که به مجلس ره نیافته زحماتش به بار می نشیند و از برنامه او در توسعه کشور استفاده می شود در صورتی که در شکل تبلیغات فعلی اگر هم کاندیدایی برنامه داشته باشد برنامه او در حجم زیاد و لجام گسیخته تبلیغات انتخاباتی گم می شود.
نازنین دانشجوی رشته جامعه شناسی است. او شیوه فعلی تبلیغات کاندیداها را نتیجه قانون اشتباه انتخابات می داند. وی معتقد است :نباید هر شخصی صرف داشتن تحصیلات عالیه و عبور از فیلتر نهادهای حاکمیتی کاندیدای انتخابات شود چرا که در کشورهای توسعه یافته کاندیداها نماینده یک تفکر سازمان یافته هستند نه اینکه هر ننه قمری بلند شود و با تکیه بر چهره یا اندام خود وارد گود انتخابات شود چرا که مردم قرار نیست به چهره یا اندام نامزدها رای دهند بلکه آنها برای بهبود وضع معیشت خود و آزادی های فردی و جمعی و نیز توسعه فرهنگی ،اجتماعی،سیاسی و یا ورزشی به نامزدهای مورد نظر خود رای می دهند و این میسر نمی شود جز اینکه ما احزابی قوی داشته باشیم که در اتاق فکر خود بهترین برنامه ها را طراحی و از طریق نامزدهای مورد حمایتشان به مردم عرضه می کنند.
نازنین می گوید:در کشورهای توسعه یافته نامزدهای انتخاباتی ابتدا یک رقابت درون سازمانی با هم دارند و آنهایی که بهترین روش ها را برای اجرایی کردن برنامه های حزب یا سازمان ارائه می کنند از طرف حزب یا سازمان خود به عنوان کاندیدا به مردم معرفی می شوند.به طور مثال اگر ما سه و یا چهار حزب قوی داشته باشیم، در شهری مثل شیراز نهایتا ۱۶ کاندیدا خواهیم داشت که می توانند برنامه ها و دیدگاه های حزب خود را از طریق تلوبزیون و رادیو به مردم عرضه کنند تا مردم به بهترین برنامه ارائه شده رای دهند.در این صورت حجم زیادی از تبلیغات شهری نیز کاسته و جلوی ریخت و پاش ها نیز گرفته می شود.
نغمه دانشجوی ارشد ارتباطات است.او به فراگیر شدن شیکه های اجتماعی در بین مردم و شیوه های نوین تبلیغاتی در دنیا اشاره می کند و می گوید:شیراز مثلا قطب الکترونیک ایران و پایتخت فرهنگ و هنر است پس باید بهترین استفاده را از این فضا، این شهر داشته باشد.اما در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی،کاندیداها حداکثر کاری که کردند ایجاد یک کانال تلگرامی با تهایت ۱۰۰یا ۱۵۰ عضو بود.
نغمه ادامه می دهد:می دانیم که قوی ترین مدیوم ارتباطات در ایران در حال حاضر تلویزیون است اما در یکی دو سال اخیر شبکه های اجتماعی به عنوان یک رقیب قدرتمند برای تلویزیون محسوب شده و این شیکه ها با انتشار فیلم های کوتاه و اثر بخش تبلیغاتی حجم وسیعی از مخاطبان را به خود جلب کرده اند.من ندیدم هیچ کدام از کاندیداهای تبلیغاتی در شیراز از مدیوم فیلم تبلیغاتی در شبکه های اجتماعی بهره بگیرند.نه آنها و نه احزابی که در شیراز کاندید معرفی کرده بودند حتی یک فیلم تبلیغاتی برای کاندیدایشان سفارش نداده بودند در حالی که شنیده ام یکی از پزشکان کاندیدا نزدیک به سه میلیارد تومان هزینه تبلیغاتش شده بود و یک فیلم تبلیغاتی با حداکثر شش یا هفت میلیون تومان نساخته بود و جالب اینکه عکس های خود را در قالب بنر و بیلبورد و پوستر در ژست های متفاوت تبلیغاتی منتشر کرده بود تا حداکثر ۲۰ هزار رای جمع کند!
این دانشجوی ارتباطات ساخت فیلم تبلیغاتی را روشی موثر و تاثیر گذار برای ارائه برنامه ها دانست و گفت کافی است شما در سه یا چهار فیلم تبلیغاتی موثر با نهایتا ۲۰ میلیون تومان برنامه های خود را ارائه دهید هم زیبایی بصری دارد،هم ایجاد آلودگی بصری نمی کند،هم برنامه ها ماندگار می شود و هم ذهن خلاق هنرمندان پویا می شود و به رشد و بالندگی هنر فیلمسازی در سطح شهر منتهی می شود.
نغمه می گوید:یکی دیگر از محاسن ساخت فیلم تبلیغاتی برای احزاب و گروه ها کاهش هزینه های آنهاست.آنها می توانند چند اسپانسر برای حمایت از خود پیدا کنند و ابتدا و انتهای فیلم از برند آن اسپانسر در طول مدت انتخابات استفاده کنند چرا که فیلم تبلیغاتی احزاب و گروه ها برای کاندیداهایشان با توجه به حجم وسیع طرفدارانشان،در طول مدت انتخابات دست به دست می شود و بالطبع برند اسپانسر نیز در حجم وسیع تبلیغ می شود.
به اعتقاد نغمه استفاده از مشاورین رسانه ای و تبلیغاتی در طول مدت انتخابات برای احزاب و کاندیداهایشان بسیار موثر است.آنها می توان با ارائه برنامه های خود به مشاورین رسانه ای از آنها بخواهند این برنامه ها را در قالب گزارش و یا مصاحبه های جذاب تنظیم کنند و به جای اینکه عکس و پوستر خود را بی رویه در خیابان دور بریزند برنامه های خود را به همراه عکس های جذابشان در سایت های خبری و روزنامه ها منتشر کنند.در این صورت هم چرخه اقتصادی سایت ها و روزنامه ها رونق می گیرد و هم برنامه های کاندیداها در جایی ثبت و ضبط می شود و می توان در آینده از آنها بهره گرفت.
سعید دانشجوی فلسفه است.او گفتمان رودرو و چهره به چهره را در تبلیغات انتخاباتی یک فرصت طلایی برای نزدیک شدن نماینده های آتی مردم در خانه ملت می داند و می گوید:جای خالی این گفتمان و دیالوگ های رودرو به شدت در طول مدت تبلیغات حس می شود و ضروری است در انتخابات آتی به آن توجه شود.
به اعتقاد سعید ایجاد کافه گفت و گو ها در طول مدت انتخابات در سطح شهر یک حرکت فرهنگی تاثیر گذار برای آینده دموکراسی و مردم سالاری دینی است.اگر نهادهای مردمی مثل شهرداری نیز در ایجاد این کافه گفت و گوها احزاب و گروه ها را یاری کنند بسیاری از جوانان و سایر اقشار می توانند برنامه های آن حزب یا گروه یا کاندیدا را در موارد گوناگون جویا شوند و به بلوغ فکری خود و کاندیدایشان کمک کنند.
وی با تشکر از روزنامه افسانه برای اهمیت دادن به گزارش های میدانی و توجه به نقطه نظزات مردم و دانشجویان گفت:هرچقدر فرهنگ گفت گو بیشتر در بین مردم نهادینه شود سطح آگاهی و شعور جامعه بالا می رود.جایگزینی دیالوگ به جای مونولوگ از مهمترین عناصر تشکیل دهنده جامعه مدنی است و من معتقدم نه تنها شهرداری بلکه اداره کل ورزش و جوانان و نیز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و حتی سازمان تبلیغات اسلامی و نهادهایی مثل جهاد دانشگاهی و یا دانشگاه ها با ایجاد کافه گفت و گوها می توانند شکل جدید و نشاط بخشی به انتخابات ببخشند چرا که دوره خودنمایی پوسترها و بنرهای تبلیغاتی به شکل فعلی که در ایران موجود است به سر آمده و دنیا به سمت مذاکره و گفتمان دو طزفه رفته است.امروز نمی توان با تکیه بر ریخت و پاش های خیابانی در قالب عکس و پوستر رای جمع کرد مردم خواهان فکر نو و اندیشه تازه هستند و احساس می کنند رای آنها به یک بنر یا پوستر تبلیغاتی رای به حماقت خودشان است!
این دانشجوی فلسفه در پایان گفت: ایجاد کافه گفت و گو ها نه تنها در طول مدت انتخابات بلکه در مناسبت های مختلف می توان کاربری داشته باشد مثلا در هفته دولت هر دستگاهی می تواند با فکر و سلیقه خود یک کافه گفت و گو راه اندازی کند و به مراجعه کنندگان به این کافه خدمات ارائه دهد و به بهترین پیشنهادات مردم جوایز ارزنده ای اهدا کند تا فرهنگ گفت و گو در جامعه نهادینه شود.
