تحلیل جامع خبر پارسی بر انتخابات دور چهاردهم ریاست جمهوری؛ آمارهای نگران کننده در انتخابات
حضور نزدیک به ۴۰ درصد از ۶۱ میلیون نفر واجدین شرایط رای دهی ، پای صندوق ها، یک آمار نگران کننده است.
کمترین میزان مشارکت در طول تاریخ جمهوری اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری این بار و در دولت نیمه تمام سیزدهم رقم خورد.
این مشارکت در حالی رقم خورد که جبهه اصلاحات هم تمام قد وارد میدان حمایت از پزشکیان شده بود. از کروبی در حصر تا خاتمی قهر کرده با صندوق. از ظریف که کاپیتان تیم پزشکیان بود تا آذری جهرمی همه در میدان رقابت بودند.
در دوره قبل ، از مجموع ۵۹ میلیون نفر حدود ۲۹ میلیون رای دادند. اصولگراها-مرحوم رییسی، محسن رضایی و قاضی زاده هاشمی- حدود ۲۳ میلیون رای آوردند.
این بار مجموع آرای اصولگراها به ۱۵ میلیون رسید *و این یعنی ناامیدی همان طیف انقلابی از گفتمانی که در طول سه سال دولت ناتمام قبلی ، نتوانسته روزنه های امید را بگشاید.
آتشبار چهار نفره اصولگراها با وعده های مضحک و رویایی توزیع گوشت و یارانه طلا و زمین رایگان و حذف خدمت سربازی، علیه ارتش تک نفره اصلاحات یعنی دکتر پزشکیان به شدت شکست خورد.حتی اگر در دور دوم جلیلی هم پیروز رقابت باشد، میانگین فقط ۲۰ درصد آرای کل واجدین را خواهد داشت و این یعنی یک رئیس جمهور حداقلی . یک آمار نگران کننده برای نظام جمهوری اسلامی.
عدم حضور حدود ۶۰ درصد واجدین شرایط پای صندوق ها هیچ توجیهی ندارد. باید به این آمار به چشم نگران ، نگاه کرد. این اکثریت با همه چیز قهر کرده اند. اگر حرفهایشان شنیده نشود، آینده خوبی منتظر ما نخواهد بود.
اصلاح طلبان برنده بی چون و چرای دور اول بودند. نامزدشان با وجود اینکه در طبقه عام ، چندان شناخته شده نبود ، صدر نشین رقابتی شد که اصولگراها تمام قد و از چهار جهت به او حمله ور شده بودند. تمام تبلیغات علیه پزشکیان بود و می گفتند نباید دولت سوم روحانی شکل بگیرد.آنچه اما تاکنون شکل نگرفته دولت دوم مرحوم رییسی است! یعنی مردم با وجود همه تبلیغات منفی، دولت سوم روحانی-به زعم اصولگرایان-را به دولت دوم رییسی ترجیح داده اند و البته که میزان رای ملت است.
میزان جمع آرای اصولگرایان بیش از ۱۲ میلیون رای و آرای پزشکیان بیش از ۱۰ میلیون رای است.مجموع حضور رای دهندگان نسبت به دوره قبلی انتخابات ریاست جمهوری که اصلاح طلبان در آن حضور چندانی نداشتند کمتر هم شده است. آرای خاکستری و قهر کرده با صندوق، این دوره هم به خزانه کسی ریخته نشده است.آنچه پزشکیان کسب کرده ، از سبد رای رییسی است. این یعنی رویگردانی مردم از وعده های دولت اصولگرای قبل
حالا دیگر نمی توان عدم مشارکت مردم در انتخابات را به دولت روحانی ربط داد.جمعیت حاضر در پای صندوق ها، نسبت به سه سال قبل هم کمتر شده اند. اگر در دوره قبل بیشتر از ۲۸ میلیون نفر با مشارکت نزدیک به ۴۹ درصدی( ۴۸/۸۸ درصد) در انتخابات شرکت کردند.مشارکت این دوره نزدیک به ۴۰ درصد بود که از میزان ۶۱ میلیون و پانصدهزار نفر فقط ۲۴ میلیون و پانصد هزار نفر رای دادند که علی رغم حضور پر رنگ همه سرمایه های اجتماعی هر دو طیف اصلاح طلب و اصولگرا نرخ پایینی است.
اینکه در دور بعد ، پزشکیان برنده است یا جلیلی ، نکته خیلی مهمی نیست. مهم آن است که پیام قهر مردم را متوجه شویم. باید طرحی نو در انداخت و مردم را با حکومت آشتی داد.
شاید تنها راه آشتی ملی تشکیل دولتی است که دکتر پزشکیان قول آن را داده است. او به مردم قول داده هرگز به آنها دروغ نخواهد گفت.صدای کسانی خواهد بود که صدایشان شنیده نمی شود و تلاش می کند از همه گروه ها و جناح در کابینه اش استفاده کند به شرط اینکه متخصص،شایسته،دست پاک و راست‌گو باشند.
پزشکیان اگرچه حمایت حداکثری اصلاح طلبان را پشت سر خود دارد اما بارها اذعان کرده که عضو هیچ حزب و دسته خاص سیاسی نیست و مردم در اولویت برنامه هایش قرار دارند.
بی اعتمادی مردم به اغلب دولتمردان باعث شده تا طیف وسیعی از مردم صداقت پزشکیان را خیلی باور نداشته باشند و او را یکی از حاکمیت تصور کنند.
تنها روزنه امید آشتی مردم با دولت عملکرد دکتر پزشکیان در صورت انتخاب شدن به ریاست جمهوری است.سابقه و رزومه پزشکیان به ما می گوید او اهل دروغ نیست و همان طور که قول داده در صورت اشتباه از مردم عذرخواهی می کند و اشتباهش را جبران خواهد کرد. اگر این اتفاق بیفتد روزنه امید برای آشتی با مردم وجود دارد.
تنها پنجره ای که در حال حاضر کورسوی امیدی در آن وجود دارد پنجره انتخاب پزشکیان است* وگرنه خیلی بعید و بسیار دور است که مردم تا چندین دوره با صندوق های رای آشتی کنند.یادمان باشد مشروعیت مردمی دولت ها در ارتباطات بین‌المللی بسیار موثر است.
در واقع با کسر آرای باطله،مشارکت حدود ۳۷ درصد می شود و این یک هشدار جدی است برای همه ما.
یک جناح سیاسی با یک دوجین مداح+یک هیئت منبری+حمایت بخشی از دولتی ها +کاندیداهای روکشی و یک جناح سیاسی دیگر با وجود همه سرمایه های اجتماعیش از ظریف گرفته تا خاتمی و آذری جهرمی+ تمام جبهه اصلاحات و … حاصلش شده است حدود۴۰ درصد!( البته منهای آرای باطله وگرنه می شود حدود ۳۷ درصد)
آیا یک جای کار نمی‌لنگد؟
