خبر پارسی – واقعاً آقای عباسی اگر عذرخواهی نکند، چگونه می‌تواند در چشمان خانواده‌های شهدای ارتش نگاه کند و بگوید که اگر کشور را آب ببرد صدای ارتش درنمی‌آید؟!
«عصر ایران» با اشاره به سخنان نسنجیده فردی که خود را یک استراتژیست می‌خواند، از او و اظهارات حاشیه‌سازش انتقاد کرده و آورده است: اظهارات آقای حسن عباسی درباره ارتش موجی از انتقادات علیه این نظریه‌پرداز جناح راست را باعث شده است.
او در سخنانی که اخیراً منتشر شده است، درباره ارتش می‌گوید که اگر کشور را آب ببرد ارتش اصلاً صدایش درنمی‌آید و هیچ موضعی اتخاذ نمی‌کند.
در واکنش به این اظهارنظر عجیب و بی‌سابقه، فرمانده ارتش نیروی زمینی ارتش اعلام کرد که عباسی یا باید بابت سخنان نسنجیده‌اش عذرخواهی کند یا باید خود را آماده شکایت کند.
درباره سخنان واقعاً نسنجیده عباسی، نکات زیر قابل تأمل است:
۱ – وی این سخنان را در مقام مقایسه بین سپاه و ارتش به زبان آورده است و این، بزرگ‌ترین خطای استراتژیک است، چراکه ارتش و سپاه، دو بال دفاعی کشور هستند و مقایسه و ترجیح یکی بر دیگری، قطعاً منطبق با خردمندی نیست.
۲ – جفای بزرگ به ارتش و ارتشیان است که یک صاحب تریبون، با کمال صراحت بگوید که اگر کشور را آب ببرد، صدای ارتش درنمی‌آید.
دادن چنین نسبت بی‌شرمانه‌ای به ارتش در حالی است که هنوز ارتشیانی که در ۸ سال دفاع مقدس رشادت‌ها کردند، در قید حیات هستند و هنوز پنجشنبه‌های هر هفته، خانواده‌های ۴۸ هزار شهید ارتشی، سر مزار عزیزانشان می‌روند و با آب دیده و گلاب، آرامگاه آنان را شست‌وشو می‌دهند.
واقعاً آقای عباسی اگر عذرخواهی نکند، چگونه می‌تواند در چشمان خانواده‌های شهدای ارتش نگاه کند و بگوید که اگر کشور را آب ببرد صدای ارتش درنمی‌آید؟!
ارتش جمهوری اسلامی ایران، همان ارتشی است که در کمتر از نصف روز بعد از حمله عراق به کشورمان، با ۱۴۰ فروند هواپیمای جنگی به دشمن حمله کرد و پایگاه‌های هوایی الرشید بغداد، کوت در استان العماره، موصل در استان نینوا، ناصریه در استان ذیقار، شعیبه در استان بصره، پایگاه هوایی کرکوک در استان کرکوک، پایگاه‌های هوایی حبانیه شامل دو پایگاه تموز و هضبه در غرب بغداد، پایگاه هوایی ام‌القصر، فرودگاه بین‌المللی بغداد و فرودگاه المثنی را در هم کوبید.
هر دو باند پروازی پایگاه کرکوک، پالایشگاه‌های نفت کرکوک و بصره، فرودگاه حبانیه شمالی، فرودگاه المثنی، پل‌های ارتباطی تنومه و بصره و چاه‌های نفت باباگرگر و مخازن نفت موصل و تأسیسات گازی کرکوک، تنها قسمتی از خسارت‌های وارد به عراق بود.
با انجام این عملیات، نیروی هوایی عراق بیش از ۵۵ درصد از توان خود را از دست داد و تا مدت‌ها پایگاه‌های هوایی آنان قادر به استفاده از تمام یا بخشی از توان خود نبودند. پایگاه هوایی الرشید به عنوان یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های هوایی عراق، تا ۶۹ روز نتوانست عملیاتی شود.
این ارتش ایران بود که عملیات بی‌نظیر “H۳” را انجام داد و ده‌ها هواپیمای عراقی را در مرز اردن در هم کوبید و تمام تحلیلگران نظامی وقت را از این عملیات پیچیده و تاریخی انگشت به دهان کرد.
این نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که در همان ابتدای جنگ، نیروی دریایی عراق را در هم کوبید و عراق را در تمام ۸ سال جنگ، از این نیروی راهبردی محروم کرد.
انجام ده‌ها عملیات گسترده در جنگ تحمیلی به تنهایی با به همراهی سپاه، آیا می‌تواند از یاد ملتی برود که امنیت امروز خود را مرهون رزمندگان آن دوران هستند؟
آیا می‌توان از نقش ارتش به‌ویژه هوانیروز و شهید صیادشیرازی در عملیات مرصاد که بعد از جنگ صورت گرفت، غافل ماند؟
آیا همین الان، ارتش در کنار سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، از مرزهای کشور پاسداری نمی‌کند؟
انصاف نیست ارتشی که همه ما مدیونش هستیم و قرار است در روز مبادا مدافع امنیت مردم باشد، چنین با بی‌انصافی مورد حمله قرار گیرد.
تضعیف نیروهای مسلح کشور، فارغ از این که نامشان ارتشی باشد یا سپاهی، قطعاً به نفع کشور نیست و امیدواریم آقای حسن عباسی نیز به‌موقع عذرخواهی کند.
