دلنوشته زیبای عبدالصمد ابراهیمی برای پسرش: مرکب دو ترکه زندگی
سردبیر
خبر پارسی – عبدالصمد ابراهیمی – گوربابای قاعده ای که دغدغه زندگی را در پول و کار و بودن و نبودن های مادی خلاصه می کند. مرده شور ریخت نظریه های دنیای کنونی را ببرد که مجال خندیدن را از لبهایمان به یغما برده است. تف بر چهره اندیشه هایی که سادگی هایمان را خط خطی کرده است. زندگی نباید چیزی بیشتر از همین باشد. مرکب دو ترکه ای که وقتی “او” را بر شانه های “من” می نشاند و اینگونه عاقل اندرسفیه به لنز دوربین زل می زند و دندان های “پسر شجاع” ی اش خودنماتر از همه ثانیه های دنیا به چشم می آیند ترکیب من و او حتی ” واو” اضافه اش را هم لازم ندارد. “من او” یا ” او ی من” خلاصه همه شادی هاست برایم.بدون حرف ربط و فاصله.یک شادی بی سبب. یک غزل بی قافیه و ردیف. بک دنیا نگاه با ربط و بی ربط. تا قیامت به تو سواری می دهم پسر شجاع.
