سوم آذر یادمان معلم اخلاق است/تمدن بدون اخلاق سقوط می کند!
سردبیر
خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – سوم آذر سالروز درگذشت زنده یاد استاد پرویز دهداری ملقب به معلم اخلاق است. سالیاد فقدان انسانی که با اندیشه و گفتار و کردار خود در فوتبال و فراتر از محدوده های آن ، معیارها و ارزش هایی را معرفی کرد که اخلاق و زندگی اخلاقی سرلوحه و مضمون اصلی آن است. اینک پس از گذشت بیست وسه سال از فقدان آن بزرگمرد ورزش ایران بد اخلاقی ها و خودخواهی ها و فرصت طلبی ها و هنجار شکنی ها و نگاه های سهم طلبانه همراه با تظاهر و دروغ و تملق گویی در ورزش و بویژه درفوتبال پرحاشیه ایران در اشکال مختلف تکرار شده و می شود.
تاسف بارتر اینکه عده ای با تشبث به انواع توجیهات و سفسطه ها خود را در انجام هر عملی محق دانسته و به ابتدایی ترین اصول و معیارهای اخلاقی اعتنایی نمی کنند. این جماعت آن چنان به حریم ها و حرمت ها می تازند پنداری که عمل درست و اصولی همین است که این آقایان انجام می دهند. این جماعت که با نگاهی سوداگرانه کسب موفقیت و شهرت و پیروزی و “دیده شدن” به هر بهایی را هدف غایی و نهایی خود تعریف کرده اند آگاه یا ناآگاهانه به شیوه ماکیاولیست ها برای رسیدن به هدف از هر وسیله و رابطه ای بهره می برند بدون آنکه توجهی به تبعات زیان بار و جامعه شکن آن داشته باشند از ورزش تا اقتصاد وفرهنگ و هنر و سیاست و بازیگران آن آلودگی ها از حد و حدودش عبور کرده و این یعنی مقدمه ای برای نوعی سقوط!! متفکران براین باورند که تمدن بدون اخلاق سقوط می کند واز آن روز باید ترسید که بد اخلاقی و بی اخلاقی و شارلاتانیسم مروارید ارزش ها و معیارهای اخلاقی را تیره و بی نور کند وبه حاشیه ها براند. در آن صورت جامعه علاوه بر سقوط با پدیده بحران هویت تاریخی و فرهنگی مواجه خواهد شد.
برای جامعه ای که برای صداقت و شرافتمندی و انسان دوستی کوشش و مجاهدت کرده این یک زیان عظیم است. مردمی که به گواه تاریخش باتخیل و اندیشه شاعران و مهرورزی اسطوره ها و پهلوانان.و تلاش مردان و شیرزنانش رویا را به واقعیت نزدیک کرده یک شکست واقعی است که وجدان اجتماعی و حافظه ملی را سخت به درد می اورد.چندی,پیش نویسنده دردمندی تحت تاثیر مشکلات چند وجهی اقتصادی و اجتماعی چندسال اخیر و تاثیرات ناشی از آن که مردم را شدیدا تحت فشار قرار داده و نوعی استیصال را رقم زده دربیانی کوتاه و دردمندانه به همگان توصیه کرد “به همدیگر رحم کنیم” عجب طنینی دارد این حس عمیق انسانی که در یک سوی آن خواستی ساده به میان آمده و در سوی دیگر آن هشداری عمیق است که لرزه بر تن و وجدان آدمی می اندازد. رحم و مروت و نوع دوستی و زندگی و رفتار شرافتمندانه و صادقانه که بر خاسته از گرایش و درونمایه عام بشری است آسیب دیده و گم شده جامعه امروز ما از فوتبال تا همه زندگی است. برما و باما چه رفته است که به فرسودن خویش برخواسته ایم؟! از پهلوانان افساه ای و اسطوره ای تا جهان پهلوان تختی و استاد دهداری در ورزش و از سیاوش افسانه ای شاهنامه تا امیرکبیرو ستارخان و مصدق ودکتر حسین فاطمی در سیاست و…صدها انسان اخلاق مدار، بارها و به مناسبت های مختلف با ما سخن گفته اند و ارثیه های ارزشمندی را برای ما و فردای ما به یادگار گذاشته اند تا درست در چنین شرایطی از آن بهره لازم را ببریم. بازخوانی و تدوین و آموزش عملی آن اندیشه ها و کردارهاوانطباق آن بر شرایط کنونی یک ضرورت انکار ناپذیر است.
برای نمونه زنده یاد استاد دهداری در عرصه فوتبال اندیشه وعمل خود را در جهت صداقت و دلسوزی و تواضع و همبستگی و ادب و متانت و جوانمردی و اصولیت به کار گرفت و علیرغم مخالفت ها و فرصت طلبی های روانسوز از اهداف خود دست برنداشت .اگرچه استاد دهداری در دوران پربار بازیگری و مربیگری و سرپرستی و مدیریت، بی مهری ها دید و تهمت ها و تحقیر ها شنید اما هیچ گاه به آن ارزش های اخلاقی که باور داشت پشت نکرد. او تا پایان عمر بر سر عهد خویش ایستاد و بی اعتنا به بد اندیشان و باندبازان و نوچه پروران به روش خود ادامه داد و اثر خود را گذاشت .یادمان باشد که به قول شاعر بزرگ معاصر ایران مرحوم احمد شاملو. “انسانی که دانسته زیسته و لحظه به لحظه عمرش معنی داشته ؛ آبروی جامعه ؛پشتوانه سربلندی و بخشی از تاریخ یک ملت است حتی هنگامی که محیط او ؛ به درستی درکش نکند. گرامی باد یاد و نام و حضورشان.
