جمعی از دستیاران دوره های تخصصی، متخصصین و اعضای هیات علمی دانشکده های دندانپزشکی کشوردر نامه ای به رئیس جمهور:مدت طرح ضریب Kرا کاهش دهید
سردبیر
بیش از ۴۳۰ نفر ازدستیاران دوره های تخصصی، متخصصین و اعضای هیات علمی دانشکده های دندانپزشکی سراسر کشور در نامه ای به رئیس جمهور خواهان کاهش مدت طرح ضریب K بعد از دوران تحصیل و بازنگری در عدم صدور و تمدید پروانه مطب در سراسر کشور و اجبار متخصصین به کار در کلینیک های ویژه دانشکده ها شدند.
در این نامه که یک نسخه از آن در اختیار خبر پارسی قرار گرفته،آمده است:
به نام خدا
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای دکتر حسن روحانی
احتراماً، اینجانبان جمعی ازدستیاران دوره های تخصصی، متخصصین و اعضای هیات علمی دانشکده های دندانپزشکی سراسر کشور، پیرو بخشنامه های جدیدی که از طرف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیرامون افزایش زمان مدت طرح ضریب K بعد از دوران تحصیل و همچنین عدم صدور و تمدید پروانه مطب در سراسر کشور و اجبار متخصصین به کار در کلینیک های ویژه دانشکده ها صادر شده است، نکات ذیل را به استحضار می رسانیم:
۱٫ افزایش مدت طرح ضریب K، در شرایطی به دستیاران دوره های تخصصی اعلام شده (آیین نامه خدمات متعهدین خدمت دوره های تخصصی دندانپزشکی مصوب ۱۲/۱۱/۹۳) که تا پیش از تصمیم آنها به ادامه تحصیل در دوره های تخصصی، تعداد سالهای خدمتی طبق عرف، مشخص و این افراد با علم به این مدت تصمیم به شرکت در آزمون دشوار دستیاری و ادامه تحصیل گرفته اند. طبیعتاً اگر در ابتدای دوره تحصیل آنها این موضوع مطرح شده بود، بسیاری از این افراد حاضر به ادامه تحصیل در دوره تخصصی نمی شدند و به کار به صورت دندانپزشک عمومی ادامه می دادند. شایان ذکر است که این مدت برای همکاران متخصص پزشک حداکثر ۳ سال است، در حالی که طبق بخشنامه جدید، حداکثر تا مدت ۸ سال برای متخصصین دندانپزشکی در نظر گرفته شده است! در این بخشنامه تقریباً معادل یک سال به مدتهای قبلی که همانها هم مورد اعتراض شدید متخصصین بود، اضافه شده است.
• در این راستا به اخذ تعهدنامه، مبنی بر گذراندن ۵/۲ و ۳ برابر مدت تحصیل به ترتیب برای متعهدین عام و خاص می توان اشاره کرد که طبق احکامی که در برخی موارد، توسط دیوان عدالت اداری در مورد مسأله ای مشابه صادر شده است، با استناد به بند ٧ قانون تامین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانى که مربوط به دانشگاههاى وابسته به وزارت بهداشت است، رأى به یک برابر بودن مدت طرح داده شده است و افزایش مدت طرح به واسطه تعهدنامه محضری نیز خلاف قانون مى باشد. شایان ذکر است که وزارت خانه محترم به دنبال حکم صادره از دیوان عدالت اداری، حداکثر مدت طرح کسانی که از سهمیه زنان استفاده کرده اند را نیز به ۲ برابر مدت تحصیل تقلیل داده است، در حالی که در مورد متعهدین خاص دندانپزشکی و یا متعهدین عامی که از هیچ گونه سهمیه ای بهره نبرده اند این مدت نه تنها کاهش نیافته، بلکه به واسطه بخشنامه مذکور با افزایش بی سابقه ای همراه بوده است.
• تقاضایی که از طرف امضا کنندگان جهت برطرف شدن این اشکال بزرگ مطرح است، ثبات قوانین و تنویر نحوه انجام تعهدات پیش از ورود به مقطع دستیاری می باشد، به این نحو که مدت زمان دقیق طرح ضریب K در آیین نامه آزمون دستیاری و در قبل از تصمیم دستیاران برای شرکت در این آزمون و نه در میانه و آخر این دوره و گاهاً بعد از فارغ التحصیلی، مشخص شود تا تصمیم گیرندگان با علم به این موضوع پا در مسیر پر پیچ و خم دستیاری گذاشته و در آینده از تصمیم خود برای ادامه تحصیل پشیمان نشوند. قابل ذکر است که وزارت بهداشت چند هفته پیش در اقدامی عجیب، امضای رؤیت این بخشنامه را، از دستیاران تخصصی سال آخر دندانپزشکی، گرفته که به گواه همه امضاکنندگان، اینکار در شرایط اکراه و اجبار و تهدید به عدم فارغ التحصیلی در صورت عدم امضاء بخشنامه فوق الذکر انجام گرفته است.
• همچنین انجام کار کارشناسانه جهت یکسان سازی مدت طرح پزشکان و دندانپزشکان متخصص از دیگر تقاضاهای امضا کنندگان می باشد.
۲٫ اخیرا در بخشنامه ای (شماره ۱۷۴/۱۰۰ مورخ ۰۲/۰۳/۹۴) به دانشگاهها تکلیف شده که از صدور و تمدید پروانه مطب متخصصین دندانپزشکی جلوگیری شود واز آنها به صورت تمام وقت جغرافیایی و در کلینیکهای ویژه بهره گرفته شود. مجدداً این مساله در زمانی مطرح شده که عده ای از همکاران دوره تخصصی را آغاز نموده اند و یا از آن بدتر، پروانه مطب را دریافت کرده اند و با هزینه های بسیار مطب را راه اندازی کرده اند. همانطور که مستحضر هستید، تجهیز مطب و تغییراتی که در مکان مطب جهت تطبیق آن با استاندارهای وزارت بهداشت باید انجام گیرد، بر خلاف مطبهای پزشکان متخصص، هزینه های بسیار سنگینی را به همکاران دندانپزشک تحمیل کرده است. این هزینه ها در کنار هزینه های استخدام چندین پرسنل برای هر مطب و عقد قراردادهای چند ساله برای اجاره مطبها، این سوال را در پی خواهد داشت که خسارات فراوان مادی و معنوی حاصل از این بخشنامه دستوری را چه کسی به جز دندانپزشکان متخصص قرار است متحمل شود؟ برای مثال برقراری یک مطب رادیولوژی فک وصورت هزینه ای حدود ۸۰۰ میلیون تومان دارد که البته همه همکاران با قبول بازپرداختهای ماهیانه سنگین و اخذ وام وارد این فرایند شدند. چگونه ممکن است کسی را که تعهد پرداختهای سنگین در سالهای پیش رو برای خود ایجاد کرده، ناگهان از فعالیت محروم کرد؟
• مساله دیگری که در این بخش می توان به آن اشاره کرد این است که اگر در آیین نامه آزمون دستیاری و در ابتدای دوره دستیاری، این مسأله عنوان شده بود، یقیناً کمتر کسی حاضر به قبول آن و ادامه تحصیل در این شرایط می شد. دستیار تخصصی را در نظر بگیرید که با محاسبه خود بعد از ۳ سال تحصیل در مقطع تخصص، موفق به راه اندازی مطب خواهد شد و به ناگاه و بعد از پایان دوره تحصیل به وی اطلاع می دهند که شما بعد از ۶ سال می توانید پروانه مطب دریافت کنید. طبیعتاً با این مثال عمق ظلمی که به این قشر وارد شده روشن به نظر می رسد.
• نکتع قابل ذکر دیگر این است که بسیاری از فارغ التحصیلان، در روز آزمون بورد تخصصی، مکان مورد نظرشان را بر این مبنا انتخاب کردند که حق مطب در آن مکان به رسمیت شناخته شده بود و گرنه انتخابشان شهرهای بزرگ (با کلینیک های ویژه مجهز و شناخته شده) و یا در نزدیک خانواده و مسافت کوتاهتر از شهر محل سکونتشان می بود. پیرو این اتفاق برخی از کسانی که با نمره خوب موفق به انتخاب شهرهایی شدند که حق برقراری مطب داشته باشند، اکنون بازنده و برخی از کسانی که با نمرات پایینتر در شهرهایی که حق مطب از ابتدا برای آنها وجود نداشته پذیرفته شده اند، برنده این تصمیم گیری جدید هستند و این عین بی عدالتی است.
• مورد دیگر این است که نداشتن حق مطب در شهرهای بزرگی که کلینیکهای ویژه مجهزی داشته اند، در سالیان قبل هم مطرح بوده و مخالفت قابل توجهی نیز با این مسأله وجود نداشته است، اما تعمیم این قانون به شهرهای کوچکی که حق برقراری مطب به دلیل نبودن کلینیک ویژه مجهز و همچنین ایجاد انگیزه برای عده ای از همکاران برای انتخاب این شهرها، در آن وجود داشته، به نظر غیرمنطقی می آید. طبیعتاً تا راه اندازی کلینیکهای ویژه در این شهرها، عمر دوره تعهد اکثر همکاران به سر خواهد آمد و این دوره بدون داشتن حق مطب و حق کار در کلینیک ویژه مناسب و کارآمد از دست خواهد رفت. البته پیرو بخشنامه اخیر وزارت محترم، دانشکده های سراسر کشور را ملزم به راه اندازی کلینیک ویژه تا پایان سال نموده است، که همانطور که ذکر شد تا کارامد و مجهز شدن کلینیکهایی که هنوز کلنگ آنها هم زده نشده، عمر دوره تعهد بسیاری از همکاران به پایان خواهد رسید.
• مسأله دیگری که ناعادلانه بودن بخشنامه اخیر را نشان می دهد، این است که در این بخشنامه به دانشگاهها تکلیف شده است که بعد از گذراندن معادل یک برابر مدت تحصیل از مدت زمان طرح، پروانه مطب با موافقت دانشگاه می تواند صادر شود. چطور ممکن است برای افراد مختلف با زمانهای متفاوت طرح و در شهرهای مختلف شرایط یکسانی درنظر گرفته شود؟! به طور مثال فردی که در زاهدان دوره خدمت ۳ ساله را می گذراند، بعد از گذشت یک برابر مدت تحصیل، دوره طرح وی خاتمه یافته و در هرصورت می تواند مطب برقرار کند، در حالی که برای فردی که تعهد ۷ ساله به سیستم دارد بازهم بعد از ۳ سال، پروانه مطب در نظر گرفته شده است. در این حالت به فردی که در منطقه محروم مشغول خدمت است ظلم مضاعفی صورت خواهد گرفت.
• تقاضایی که در این رابطه مطرح می باشد، این است که اگر وزارت محترم بهداشت، تمایل به تعطیلی مطبهای متعهدین دارد، این مساله را در آیین نامه آزمون دستیاری و قبل از شروع دوره دستیاری، مطرح کند و آن را در مورد کسانی که حاضر به پذیرش آن شده اند، اجرایی کند و نه برای کسانی که با شرایط قبل، این مسیر را انتخاب کرده اند.
بدون شک یکی از علل این نابسمانی و بی عدالتی، عدم حضور مؤثر اعضایی از جامعه دندانپزشکان و انجمنهای تخصصی مختلف در تصمیم گیریهای کلان وزارت خانه می باشد. امید است با درنظرگرفتن مشکلات فراوانی که اخیراً برای این قشر تحصیل کرده از جامعه بوجود آمده و همچنین این واقعیت که بسیاری از رؤسای دانشگاههای علوم پزشکی نیز با نحوه اجرای این طرح مخالفتهایی دارند و در نظر گرفتن اصل “عطف نشدن قانون به ماسبق”، با تدبیری که از دولت محترم سراغ داریم، امید و انگیزه، جهت تحصیل در مقاطع بالا و همچنین فعالیت در مراکز آموزشی و درمانی را مجدداً به وجود آورید.
با تشکر
جمعی از دستیاران تخصصی و متعهدین ضریب K
