اینجا رسانه که باشی بچه یتیم نیستی!/ پیغام می دهند خبر را حذف کن!/ وقتی از شهدا می نویسیم چرا پیغام نمی دهید؟!
سردبیر
خبر پارسی – فرزاد صدری – نقد که می کنی فوری دیده می شوی!در چشم بر هم زدنی شاخک هایشان کار می کند و فوری دست به کار تلفن می شوند و با واسطه و بی واسطه پیغام می فرستند خبر را از سایت بردار همین که گفتیم! و تو ناچار هستی بپذیری چرا که نه حامی داری و نه ملاک، قانون است!
اینجا رسانه که باشی بچه یتیم نیستی! بیش از ده صاحب داری که فرمان هرکدام را نبری حسابت با کرام الکاتبین است! اینجا و در شیراز پیشکسوتان عرصه رسانه به حضور معاون سیاسی امنیتی استاندار می رسند و از ایشان خواهش می کنند خطوط قرمز را برایشان مشخص کند! خیلی عجیب است عمری مدیر مسئوول و سردبیر و معاون سردبیر باشی و هر دوره هم با کلی فیس و افاده به عضویت شورای مرکزی خانه مطبوعات انتخاب شوی بعد خط قرمز رسانه را از یک مقام مسئوول بخواهی!طنز تلخی است اما واقعیت دارد!
اینجا شیراز است سومین شهر حرم اهل بیت. از شهدا که می نویسی تلفنت زنگ نمی خورد! تهدید نمی شوی اما نشویقی هم در کار نیست! خبر از اتمام فلان پل در فلان تاریخ را که کار کنی شکایتی در کار نیست اما پل اگر سقوط کرد،رسانه مقصر است و دادگاه انقلاب انتظارت را می کشد!یکی نیست بگوید پل عابر پیاده را چه به دادگاه انقلاب؟!
اینجا شیراز است،دیار گردان های فجر و المهدی. به سراغ رزمنده جانباز که می روی برایت تره هم خرد نمی کنند!هیچ زنگی برایت به صدا درنمی آید و هیچ دست نوازشگری انتظارت را نمی کشد.متاسفانه از نام شهدا و رزمندگان و جانبازان اغلب استفاده ابزاری می شود و فقط عده ای خاص هر جور که خودشان بخواهند می توانند از آنها یاد کنند.متاسفانه شهدا را هم انحصاری می خواهند قبول کنید که شهدا به همه ما تعلق دارند. آنها به هیچ گروه و مسلک و حزب و دسته ای تعلق نداشتند که همه فرزندان روح الله و جان نثاران دین و میهن بودند.برای صادقانه و مخلصانه گفتن و نوشتن از شهدا البته تشویق کسی را نمی خواهیم امید به شفاعتشان در روز حساب دلخوشی کمی نیست هر چند حذف هر خبر و نقد مشفقانه قانونمند دلمان را به درد می آورد و مایوسمان می کند اما پیام و عطر یاد شهداست که امیدوارمان نگه می دارد که راهت را ادامه خواهیم داد ای شهید…
