خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – مدیران وسازندگان جوامع مدرن وپیشرفته براین باورند که نیروی انسانی بزرگترین و درعین حال سرمایه ای پایان ناپذیر است .جامعه ای که نتواند از این ثروت عظیم که فاقد هرگونه تاریخ مصرف است استفاده به موقع و بهینه نماید ضمن از دست دادن زمان دست به سرمایه سوزی و هدر دادن فرصت ها زده است و این برای جامعه و کشور ما که از هر سو مورد فشار و تحریم و تهدید و تحدید قرارگرفته یک قصور زیان بار است .
در استان پهناورفارس به دلیل برخی برداشت ها و سوء تفاهم ها واختلاف سلیقه های ذهنیتی تحت عناوین مختلف نسبت به نیروهای متخصص و کاربلد و دلسوز و شریف که خود حاصل سالها زحمت و تلاش فردی و اجتماعی و مدیریتی اند بی توجهی و بی اعتنایی شده و می شود .فارسی ها می توانند و باید برای ایجاد تفاهم بیشتر اجتماعی و مدیریتی و در راستای اهداف کلان ملی و استانی نیروی انسانی متعهد و متخصص و آزمایش پس داده و نواندیش و تحول طلب صادق را به دور از هرگونه محافظه کاری به میدان
عمل اجتماعی و مدیریتی و اداری فراخوانده و خون و روح تازه ای به شریان های حیات مدیریتی و اداری و اجتماعی استان تزریق کنند . اعراب میگویند زینت البیوت باهلها (زیبایی خانه ها به ساکنان ان است ).فراخواندن چهره های خدوم و خوش فکرو پرتلاش نظیر حیدراسکندرپور با آن کارنامه مثبت مدیریتی به عرصه کار و مدیریت ضمن تلطیف فضای اداری و مدیریتی باعث نشاط و تقویت امیدهای اجنماعی می شود .
فارس را تنها می توان با اتکا به این نوع نگرش و بینش و عملکرد در جاده توسعه فراگیر قرار داد درغیر این صورت در دایره ای محدود به حرکت کند خود ادامه خواهد داد و این برای مدیران و برنامه ریزانی که با شعار توسعه و تعالی فارس در همه زمینه ها و عرصه ها سکان هدایت رادر دست گرفته اند امتیاز و پیشینه ای نخواهد بود که بتوان از آن به نیکی یاد کرد .
