خبر پارسی – ضرب المثل معروف «رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر درون» شاید بیش از هر چیز بیانگر حال امروز استان فارس باشد. ضعف‌های بنیادی که در ساختار اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اجتماعی این استان بروز پیدا کرده بیش از هرچیز باید در رفتار نمایندگانی جستجو کرد که همیشه ار مردم و دولت عقب‌ترند.
وقتی در سال ۸۴ محمود احمدی‌نژاد ساکن پاستور شد و به عنوان رئیس دولت نهم جمهوری اسلامی کار خود را آغاز کرد، مجلس هفتم دو سالی بود که نمایندگی مردم را با همه حرف و حدیث‌هایش به دوش می‌کشید و ۹۰درصد از جمع ۱۸ نفری نمایندگان فارس را اصولگرایان در خانه ملت تشکیل می‌دادند.
در این میان نمایندگان اصولگرایی که برای به کرسی نشاندن احمدی‌نژاد تمام توان خود را به کار بسته بودند، تلاش کردند در حوزه انتخاب مدیران ارشد استان فارس به اصطلاح خودشان به دولت یاری رسانند.
مجمع نمایندگان فارس در مجلس هفتم پس از کش و قوس‌های فراوان و طرح اسامی مختلف بلاخره با ستاد انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد به توافق رسیده و سردار عبدالعلی نجفی فرمانده وقت بسیج فارس را به عنوان گزینه اصلی خود برای استانداری معرفی کردند.
دقیقا در شب معرفی نجفی به عنوان گزینه استانداری فارس، هیات دولت در اقدامی غافلگیر کننده «سیدمحمدرضا رضازاده» مدیرعامل پیشین شرکت آب منطقه‌ای فارس را به سمت استاندار این استان منصوب کرد.
انتصاب رضازاده دلخوری عجیبی را در بین اصولگرایان فارس ایجاد کرد اما دولت نهم اعلام اسامی از سوی نمایندگان را تنها پیشنهاد می‌دانست و اصرار بر آن را نوعی دخالت در استقلال قوا ارزیابی می‌کرد. در چنین شرایطی آیت‌الله حائری شیرازی امام جمعه وقت شیراز که از سرسخت‌ترین حامیان احمدی‌نژاد و عامل اصلی انتصاب رضازاده به سمت استانداری به شمار می‌رفت، ماموریت یافت اصولگرایان فارس را آرام و نسبت به تقسیم قدرت به آنان قول مساعد دهد.
در دولت دهم هم وضع به همین منوال پیش رفت؛ احمدی‌نژاد وقعی به نظر نمایندگان اصولگرایی که خواستار انتصاب «بهروز مرادی» فرمانده پیشین سپاه فجر به سمت استانداری بودند، نگذاشت و نهایتا با حمایت جریانات منتصب به دولت جوان ۳۰ ساله‌ای به نام «روح الله احمدزاده کرمانی» دانش‌آموخته دانشگاه امام صادق(ع) را با حکم استانداری روانه فارس کرد و در این میان «رضایی کوچی» نماینده مردم جهرم و رئیس مجمع نمایندگان که همچنان از اقدام احمدی‌نژاد سر در گم بود، در مراسم تودیع و معارفه استاندار دولت دهم که با حضور معاون اول وقت ریاست جمهمور برگزار شد، خود را غلام و نوکر استاندار جوان معرفی کرد.
کم تجربگی احمدزاده کرمانی و دلخوری شدید اصولگرایان اما به این استاندار جوان اجازه نداد بیشتر از دو سال در فارس بماند و در بین آتش اختلاف شدید اصولگرایان فارسی از سمت خود برکنار شد.
بار دیگر نمایندگان اصولگرای فارس برای تعیین استاندار دست به کار شدند تا بلکه به زعم خود بتوانند فارس را به قطار توسعه ای که رضازاده این استان را از آن پیدا کرده بود، برگردانند.
دیدار با احمدی‌نژاد و همراه سازی آیت‌الله ایمانی امام جمعه جدید و ایت‌الله حائری شیرازی عضو خبرگان رهبری و انتخاب گزینه‌هایی همچون «حمید بهبهانی» وزیر برکنار شده راه و ترابری و «بهروز مرادی» رئیس سازمان هدفمندی یارانه‌ها که هر دو از نزدیکان رئیس دولت دهم بودند، از جمله اقدامات نمایندگان اصولگرای فارس بود.
این بار نیز احمدی‌نژاد توجهی به نظر نمایندگان فارس نکرد و در غیاب آیت‌الله ایمانی که در سفر حج بسر می‌برد، ضمن انتصاب احمدزاده کرمانی به سمت معاون خود، «حسین صادق عابدین» را برای استانداری فارس مناسب‌تر تشخیص داد و بلافاصله مراسم معارفه‌ای برگزار شد که برخی از نمایندگان به نشانه اعتراض در آن حضور نداشتند.
حالا اما دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید و جنسی متفاوت از دو دولت گذشته مستقر شده و مردم تغییر توام با تدبیر و اعتدال را برای آینده سیاسی کشور برگزیده‌اند. این بار اما نمایندگان اصولگرای فارسی عقب‌تر از مردم گام بر می‌دارند. روزی به سراغ آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی می‌روند و ایشان را واسطه انتصاب افرادی چون محمدهادی ایمانیه رئیس دانشگاه علوم پزشکی و عضو جبهه پایداری و سیدمحمدرضا رضازاده استاندار پیشین که خود روزی از انتصابش ناراضی بودند، می‌کنند و آیت‌الله اما نظراتشان را نمی‌پذیرد و بر خواست مردم برای تغییر تاکید می‌کند.
روزی دیگر بیانیه می‌دهند و مصاحبه می‌کنند که رضازاده و نوذری و فروزانمهر گزینه‌های مجمع نمایندگان هستند، افرادی واسطه به دولت دهم و بعضا منتصب به جریان انحرافی که حتی در بین اصولگرایان هم اقبال چندانی ندارند.
فارس اما امروز بیش از هرچیز نیازمند تدبیر نمایندگانی است که واقعا مردم را نمایندگی کنند نه جناح‌های سیاسی که بقا و منافع خود را برخواست عمومی ترجیح داده و قادر به درک نیازهای عمومی استان و مصلحت‌های نیستند.
