خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – روزگار عوض شد… مثل دفترهای قدیمی کاهی بودیم، دو به دو با هم … هرکداممان را که می کندند، آن یکی هم بیرون می زد از زندگی! حالا سیمی مان کردند که با رفتن دیگری کک مان هم نگزد…!
وقتی نسل میاندار یا همان طبقه متوسطی که به دلیل فشارهای طاقت فرسای اقتصادی کمرش شکست و حرمت روشنفکران به راحتی آب خوردن شکسته شد و فاصله طبقاتی دارا و نداربه عمیق ترین فاصله تاریخ اجتماعی مردم ایران رسید و قشر متوسط عملا حذف شد و…تک افتادگی و بی خیال و نومید شدن و. ..از تبعات و آثار طبیعی آن است کو آن ندایی که می گفت همه حضور ما برای آن است که آن دیگری و همه دیگران ساکن در همه وسعت جغرافیای جهان به سعادت برسد .هرکسی برای دیگری برادری باشد. برما و باما چه رفته است ؟ که در دست وپازدنی عبث به دنبال قوت لایموتی هستیم وتنها قصه ها و غصه هایمان را اگر فرصتی شد در درونمان واگویه می کنیم این اگر سقوطی غم انگیز نباشد به یقین استحاله ای دردناک است و…
