دادگاه صحرایی در شیراز/تفنگت را زمین بگذار!/ چشم های “سید”بهانه ای برای هدف گیری هاست
سردبیر
خبر پارسی – فرزاد صدری – واژه ها لال شده اند، قلم قدم از روی قدم برنمی دارد، تصاویر حکایت از تیشه هایی دارند که بر ریشه زده می شوند، بر سر شاخه نشستن و بن بریدن حکایت مردمانی است که روز جهانی قدس، سیبل شان را گم کرده اند. در کنار مصلای شیراز تصاویری از خاتمی و موسوی و کروبی بر روی دیوار نقش بسته و رهگذران می توانستند با تفنگ بادی آنها را نشانه رفته و میزان مهارتشان را در تیر اندازی بسنجند!
تعجب نکنید، سید محمد خاتمی مردی که رییس جمهور مملکت بوده و هیچ حکم قضایی درباره او صادر نشده اینگونه در شهری که سومین حرم اهلبیت لقب گرفته در دادگاه صحرایی با قضات و مجریان احکام مجهول الهویه مواجه شده و تصویرش آماج توهینی اینگونه قرار می گیرد.
خاتمی خاتمی است و وجهه اش با این بازی های کودکانه مخدوش نمی شود . او به همان اندازه در بین مردم محبوبیت دارد که می تواند در انتخاب رییس جمهور نقشی مستقیم ایفا نماید،حکایت او و این تیراندازان حکایت “سنگ بد گوهر اگر کاسه زرین شکند، ارزش سنگ نیفزاید و زر کم نشود “است ، اما این خودسری ها آیا برای متولیان نظم و قانون نگران کننده نیست؟
فرماندار شیراز در این باره چه واکنشی دارد؟ شورلی هماهنگی تبلیغات با این ماجرا چگونه برخورد می کند؟ اینجا بحث خاتمی نیست، بحث برپا کردن معرکه هایی است که دارند میزان بسط دایره بی قانونی را محک می زنند. شاید بتوان از لسان خاتمی اینگونه نوشت که :ترسم از مردان تیر انداز نیست، طعنه تیر آورانم می کشد!
برای حکومت اسلامی افتخار نیست که چنین رفتارهای خودسرانه ای را شاهد باشد.حکومتی که الگویش را حکومت علی (ع) می داند کاش عدل علی را یکبار که نه ،هزاربار مرور کند.
ماجرای خاتمی در ۸ سالی که مملکت هر نوع اتفاق تازه و کبودی را تجربه کرد و تبعاتش حالا گریبانگیر کشور شده را همه به یاد دارند اما اینکه در دوران دوستانش هم چنین جفاهایی را بر او روا دارند مصداق بر سر دار رفتن حلاج است. آنجا که او بر سر دار بود و همه بر وی سنگ می زدند و او سکوت کرده بود. ناگهان شاگردش شیخ شبلی، کلوخی کوچک بر وی انداخت، حلاج فریاد آخ بلندی سر داد. از او پرسیدند مقابل سنگ های بزرگتر ، سکوت کردی و کلوخی کوچک فریاد تو را درآورد.چرا؟ گفت آنهایی که سنگ می زدند نمی دانند من کیستم اما او که می داند و می زند درد دارد.
تفنگ هایتان را زمین بگذارید.خاتمی سیبل خوبی نیست.آن زمانی که” آنخ ماهوها” به چپاول های هزار میلیاردی مبادرت می کردند و نقاب شرع و شرعیت بر چهره داشتند باید به میدان مبارزه می آمدید. امروز با این رفتارهایتان همه می بازیم چون نمی دانید کسی که برای باختنش تقلا می کنید ، یار خودی است ، نه بیگانه و رقیب.
افسوس، این خودسری ها، این خود رایی ها، این کنش های بدون واکنش دارد نهادینه می شود. روزی فیلمی مجوز دار از رده پایین کشیده می شود، فردا روزی دلواپس ها دلواپسی شان را از اعتماد رهبر هم اعلام می کنند و حالا چشم های “سید”بهانه ای برای هدف گیری هاست. غزه به این غمزه هایتان نیازی ندارد آنجایی که دارید بر طبل تفرقه می کوبید.این تیرها….این تبرها….این هدف گیری ها…..این تذهبون؟ و فبای ذنب قتلت؟
