دسته گل جدید شهرداری شیراز؛کاشت نرده،این بار در پیاده رو! / یک شهروند:حس یک حیوان سر به زیر اهلی را دارم!
سردبیر
خبر پارسی – فرزاد صدری – در هزاره سوم، استفاده از تکنولوژی جدید برای هرچه باشکوه‌تر جلوه دادن فضاهای زیبای شهری نه یک رؤیا و شعار، که یک واقعیت است و در دنیای مدرن و ماشینی امروز که چشم‌اندازهای شهری را محصولات حاصل از تکنولوژی تشکیل می‌دهند، تلاش برای بازسازی روح شهری از سوی شهرداری‌ها امری اجتناب‌ناپذیر است و در این راه شاید بررسی نقش هنر، گرافیک و چگونگی ترکیب آنها در بسیاری از مواقع به عنوان تنها راه‌حل برون‌رفت از وضعیت نابهنجار شهرها به لحاظ بصری است.
در حالی که شهر شیراز مدعی پایتخت فرهنگی کشور و نگین گردشگری آن است، شهردار این شهر هر شب خواب تازه ای برای این نگین می بیند و صبح نشده به فکر تعبیر خوابش است!
جناب شهردار نیتش البته خیر است و به فکر ایجاد تسهیلات جدید برای شهروندان است اما مشکل اینجاست که فکر می کند هر خواب قشنگی که دید،صبح باید تعبیر شود! او چشم که بر هم می گذارد خواب «بی آر تی » می بیند و بدون مشورت با متخصصین طراحی شهری خیابان را نرده گذاری می کند تا «بی آر تی » رویای شبانه اش را در قلب شهر نظاره کند. نه حجم بالای ترافیک را می بیند و نه بی ریختی شهر! از اینکه عطر بهار نارنج را نیز حبس کرده لابد خوشحال است و فکر می کند جلوی فرار آن عطر را نیز گرفته است! شهردار البته که نیتش خیر است و می خواهد به شهروندان و گردشگران تسهیلات جدید اعطا کند،اما به نظر می‌رسد گاهی قیمت ایجاد این تسهیلات برای شهروندان سرسام‌آور است!
شهرداری گذشته از ایجاد چاله و چوله در جای‌جای شهر و بی ریختی خیابان مرکزی شیراز در نتیجه نرده کشی بی قواره،ترافیک را از آنچه که بود بیشتر کرد و اتلاف وقت شهروندان و نیز آلودگی بصری وحتی آلودگی بیشتر هوا را در نتیجه افزایش ترافیک باعث شد و در نهایت خیلی شیک روی اعصاب مردم راه رفت!
حالا و پس از ماهها پیاده روی بر اعصاب شهروندان،در حالی که خودمان را آماده می کردیم تا از اقدام شهرداری برای جمع کردن نرده های بی ریخت در وسط خیابان تشکر کنیم و از توجه آنها به شکایات شهروندان و نقدهای مشفقانه رسانه ها سپاسگزار باشیم،کاشت دوباره نرده های یاد شده این بار در پیاده رو!آب سردی بر شادمانی شهروندانی بود که جمع آوری نرده ها در خیابان را جشن گرفته بودند.
اقدام اخیر شهرداری مصداق بارز از چاله در آمدن به چاه افتادن است.خیلی عجیب است که چرا دستگاه عریض و طویل شهرداری شیراز چرا یک گرافیست خوب ندارد؟این در حالی است که همین چند وقت پیش رسانه ها نوشتند: «با هدف ارتقای تبلیغات و گرافیک مطلوب شهری ۳۰۰ نخبه اصفهانی، مشاور افتخاری کمیته فرهنگ شهروندی شدند»،شهرداری شیراز همچنان به خواب های شبانه اش دل بسته و زیبا سازی شهر را نه به یک نخبه طراحی که به یک نخبه نظامی داده است!
صبح سه شنبه شهروندی با مشاهده کاشت نرده ها در پیاده رو می گفت: حس خوبی دارم حس یک حیوان سر به زیر اهلی که با دیدن نرده ها در پیاده رو قانون را رعایت می کند و به باغچه خالی از گل و سبزه نزدیک نمی شود!
راستی جای گرافیک شهری در برنامه های شهرداری شیراز کجاست؟ استفاده از تکنولوژی جدید چه؟ در چشم‌اندازهای شهری تا چه اندازه از تکنولوژی مدرن استفاده می کنیم؟ هنوز و در هزاره سوم باید برای نزدیک نشدن به باغچه از نرده کشی استفاده کنیم؟فرهنگ سازی چه می شود؟کاشت نرده در پیاده رو آیا طرحی برای جلوگیری از ریخت و پاش های شورا و شهرداری است؟
تلاش برای بازسازی روح شهری از سوی شهرداری‌ها امری اجتناب‌ناپذیر است و در این راه شاید بررسی نقش هنر، گرافیک و چگونگی ترکیب آنها در بسیاری از مواقع به عنوان تنها راه‌حل برون‌رفت از وضعیت نابهنجار شهر شیراز به لحاظ بصری است.
