خبر پارسی – خردادسال گذشته ودر شرایطی که تورم ۴۰درصدی گریبان اقتصاد کشور را گرفته بودو ضریت فلاکت موجوددرجامعه ،حکایت از فقر و فلاکت اقشار کم درآمد جامعه داشت،نخبگان جامعه به گوشه رانده شده بودند و کارهای بزرگ یه مدیران کوچک سپرده شده بود،برخی ازمردم برای رییس جمهور نشدن یک کاندیدا و برخی دیگر با حمایت آیت الله هاشمی و سید محمد خاتمی ازحسن روحانی جیغ بنفش سردادندکه از وضعیت موجود ناراضی هستیم.
حاصل آن جیغ بنفش روز ۲۴ خرداد تبدیل به اشک های شوقی شد که با صداهای لرزان نوید روزهای خوب را به یکدیگر شاد باش می گفتند.
شاید شرایط سخت ۸ ساله گذشته باعث شد تا مردم ایران زمین تصورشان از رییس جمهور جدید،یک تردست وشعبده باز چیره دست باشد.رییس جمهوری که می تواند با خواندن یک وردو متساطع کردن یک نور از دستانش در سرتاسر این خاک، باتلاق فقر،گرانی ،دروغ،ریا،تظاهر و… را به گلستانی تبدیل کندکه مردم درآن بوی خوش ارزانی و رفاه را استشمام کنند.
شاید انتظار مردم از برنده انتخابات ۲۴ خرداد این بود که روحانی با تمرکز و نگاه مستقیمش به صندوق ذخیره ارزی نوری ازچشمانش به این صندوق بتاباند و ناگهان صندوق خالی تبدیل به خزانه پر از دلار شود!دلارهایی که دیگر جایی برای شمش های طلا باقی نمی گذاشتند.
اینها انتظار افرادی بود که ناخواسته پسوند هر جوک و لطیفه ای جمله ساختند و از روحانی مچکر شدند!!!غافل از اینکه روحانی هری پاتر نیست و نخواهد بود.واقعیتی که بزرگان و عقلای قوم در ابتدای شروع به کار دولت یازدهم برآن تاکید کردند و به کرات فریاد برآوردند که نباید از روحانی انتظار معجزه داشت.
اما ما نشستیم و با انتشار پیامک ها و قایل های تصویری در فضای گسترده سایبرخندیم، تا رسانه های رقیب با تشکیل اتاق فکرهای قوی آرام آرام جامعه را به سمت لجاجت با دولت پیش ببرند.
رنگ و بوی لطیفه های آن روز اگر از جنس امید بود و مردم برای تحقق آنچه آرزویش را داشتند از روحانی مچکر می شدند،اما جنس “روحانی مچکریم “های امروز از جنس لجاجت است.لجاجتی که ثبت نام ۹۱ درصدی مردم برای دریافت یارانه نقدی را به مثابه شکست زود هنگام روحانی در انتخابات دوربعد ریاست جمهوری می داند.شکستی که هیچکدام از این رسانه هاحتی یکبار هم به سهم صداو سیما در تحقق آن اشاره نکردند.
مگرنه اینکه تمام تبلیغات برای انصراف مردم از دریافت یارانه نقدی از طریق رسانه ملی صورت گرفت،پس به براستی درچنین شرایطی چند درصد از مردم به صداو سیما اعتماد دارند؟یا اینکه صداو سیما در جذب چند درصد از مردم موفق بوده است؟
امروز رسانه های رقبای روحانی جنگ نرم را علیه وی شروع کرده اندو سوژه هایی پوپولیستی نظیر نوع برگزاری یک جشن مولودی خوانی، اجرای فاز دوم هدفمند کردن یارانه ها و…را دست آویز اهداف سیاسی خود قرار می دهند تا اعتماد مردم نسبت به دولت را سلب کند.
آن ۸ سال
رسانه ها و جریان فکری که به دنبال کاهش اعتماد مردم به دولت است گویی فراموش کرده اند که در۸ سال گذشته سکه بهار آزادی به مرز دو میلیون تومان رسید و دلار آمریکا خود را تا نزدیکی ۴۰۰۰۰ریال رسانید.چرا آن روزهای کسی به فکر مچکر بودن از کسی نبود؟
یا زمانی که خانه سینما تعطیل شد و دانشگاه ها به پادگان تبدیل شد تا سرهنگ ها در کشور کار فرهنگی کنند،طراحان امروز لطیفه های” روحانی مچکریم “و فیلم هایی نظیر “من روحانی نیستم “درگیر کدام پروژه اقتصادی بودند یا به حمد و ثنا گویی کدام مسئول دولتی مشغول بودند؟
یادمان باشد روحانی هرتی پاتر نیست تا بتواند مصیبت های ۸ ساله گذشته را در این ۸ ماه جبران کند.چشمها راباید شست و حقایق را باید دید.حقایقی که نشان می دهند خرابی های ۸ سال گذشته با یک عزم جدی در یک دوره ریاست جمهوری قابل باز سازی نیست.
