خبر پارسی – سیدمحمدرضا خاتمی نایب رئیس مجلس ششم، در پی انتشار نامه آیت‌الله حائری شیرازی به میرحسین موسوی و مهدی کروبی، طی نامه‌ای ضمن تقدیر از اقدام حائری شیرازی بر نیاز جامعه به گفتگو تاکید کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از انصاف نیوز، در بخشی از این نامه آمده است: «آنچه در این نامه آمده است، صرف نظر از موافقت یا مخالفت با محتوای آن، نمونه بارزی از وظیفه‌شناسی یک عالم دینی در برابر حوادث زمانه خود است.»
خاتمی با تصریح به اینکه «ای کاش زودتر این اقدام انجام می‌شد»، نوشته است: «نامه شما مصداق بارز انعطاف، مدارا، دلسوزی و البته صراحت و شاید برای کسانی مانند من در مواردی غیر واقع‌بینانه باشد. اما این نکته چیزی از ارزش والای این اقدام کم نمی‌کند و نشان می‌دهد که با رعایت انصاف و اخلاق می‌توان همدیگر را نقد و حتی رد کرد.»
خاتمی در بخشی دیگر از نامه خود، در مورد محتوای نامه حائری شیرازی اظهار کرده است: «حضرتعالی به حقایقی غیبی و یا تاریخی اشاره کرده‌اید که هیچ اهل قبله‌ای منکر آنها نیست اما مشکل در تعیین مصادیق است و مهم‌تر اینکه چه کسی باید این مصادیق را تعیین کند. به نظر نمی‌رسد که تطابق‌های تاریخی، گره از مشکلات پیچیده جامعه ما بگشاید و باید راه دیگری جست. در فرصت و مجال کافی قطعا می‌توان در این امور به بحث و جدل پرداخت اما در منازعات سیاسی راهگشا نخواهد بود. همینقدر عرض کنم که اگر نه اکثریت مطلق سابقون انقلاب و یاران امام و برگزیدگان جامعه ما، حداقل نیمی از آنها در مورد این مصادیق، نظری جز نظر شما را دارند. در قضایای تلخ سال ٨٨، حوادث ریز و درشتی اتفاق افتاد که می‌توان به همه آنها پرداخت و در جست‌وجوی مقصری بر آمد.»
خاتمی همچنین نوشته است: «همه می‌دانیم کشور در چه مخاطرات نفس‌گیری قرار دارد و جز با گذشت و عفو و جز با همدلی و همراهی، عبور از این تنگناها میسر نیست. ورود شما در این میدان و قبل از آن مرحوم آقای عسگراولادی نشانگر درک این وضعیت فوق‌العاده است. پس چه باید کرد؟ شما راه حل عذرخواهی آقایان موسوی و کروبی را پیشنهاد کرده‌اید. به نظر می‌رسد قبل از اینکه بگوییم چه کسی تقصیر کرده است یا قصور دارد، جامعه ما نیازمند “گفت و گو” است. گفت و گو مستلزم این است که همه قبول کنند ممکن است اشتباه کرده باشند و طرف دیگر ممکن است بخشی از حقیقت را داشته باشد.»
وی با اشاره به پیام انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ نیز نوشته است: «جنابعالی با بهره گرفتن از تمثیل ابلیس و عیسی (ع) و خداوند چنین خواسته‌اید که این بزرگواران بگویند “ببخشید”. اما لازم است معروض دارم که بعضی از دوستان هم معتقدند در صورتی که خطر بزرگی کشور را تهدید می‌کند، حتی اگر این آقایان معتقد باشند هیچ اشتباهی هم نکرده باشند، گذشتن از حق خود بر جایگاه آنها خواهد افزود.»
