بی تردید، کناره گیری دکتر عارف از رقابت های انتخابات ریاست جمهوری، یکی از اصلی ترین دلایل پیروزی دکتر حسن روحانی بود. عارف که سوابق مدیریتی بسیار پررنگی در کارنامه خود دارد، «علاقنیت» و «اخلاق» را سرلوحه کار خود قرار داد و با فداکاری تمام، درخواست خاتمی را پذیرفت و از صحنه ی انتخابات در شرایطی انصراف داد که فضای مردمی برای او روز به روز بهتر می شد، او کنار کشید تا بار دیگر «اتفاقات ۸۴ و ۸۸ تکرار نشود»
در این میان و در شرایطی که بسیاری دکتر عارف را معاون اول قطعی دولت دکتر روحانی می دانند، اطلاعات رسیده به «انتخاب» حکایت از آن دارد که هنوز هیچ گونه تماسی با عارف در این زمینه گرفته نشده است.
در این میان، گرچه شان دکتر عارف اجل بر آن است که شخصیت های سیاسی و رسانه ها دائم این مطالبه را مطرح کنند که «دکتر عارف را فراموش نکنید» ، اما نمی توان فداکاری تمام عیار وی در انتخابات اخیر را نادیده گرفت ، ضمن آنکه باید حداقل به خواسته ی حامیان او در انتخابات اخیر نیز احترام گذاشت و آغاز دولت «تدبیر» و «امید» دکتر روحانی را با احترام به عقاید مختلف سیاسی و منش فداکارانه جشن گرفت.
در این تردید نیست که در انتخاب شدن آقای روحانی اصلاح طلبان و کارگزارن و دیگر گروه ها و جناح های سیاسی نقش داشتند اما گرفتار کردن کابینه در خواسته های گروهی نه به صلاح گروه های مزبور هست و نه به صلاح مردم و نه به صلاح رئیس جمهور . گروه های سیاسی که در پیروزی آقای دکتر روحانی تأثیر داشتند کرامت کنند و خواسته های گروهی را فدای موفقیت آقای روحانی و تحقق ایده های مهم و اصلی همه این گروه ها بکنند . هیچ الزامی نیست که ایده های بلند و تحول آفرین حتما به دست هم گروهی و همحزبی ها تحقق پیدا کند . مهم اهداف است و گروه و تشکل ابزار دست یابی به آن اهداف است .
سخن بالا یک استثناء مهم دارد و آن مرد بزرگ ایثار و از خود گذشتگی دکتر محمد رضا عارف است . عارف مردی توانمند ، دانا و محبوبی است که پیشتر اثبات کرده است ردای معاون اولی بر قامتش بسیار مناسب است و در این پست توانمندی خویش را اثبات کرده است . افزون بر این که این خواست بسیاری از آنهایی هست که حماسه ۲۴ خرداد را آفریدند .
قابل ذکر است، دکتر عارف که در دولت دوم اصلاحات معاون اول سید محمد خاتمی بود ، همواره به عنوان یک چهره ی معتدل و بدور از جنجال های سیاسی شهرت داشته است. این «اعتدال» و «علاقنین» عارف به حدی بود که پس از پیروزی احمدی نژاد در انتخابات ۸۴، برخی مقامات ارشد خواستار تداوم حضور عارف در پست معاون اولی شدند و احمدی نژاد نیز این خواسته را پذیرفت اما خود عارف، پس از سه ماه از این سمت استعفا داده بود.
منبع:سایت انتخاب
