خبرپارسی- حنجره جواد خیابانی طلایی ترین کلمات عمرش را در آن پاییز به یادماندنی ردیف می کرد« بازهم روی زمین…..خداداد عزیزی….غزال تیزپای فوتبال ایران…» گل خوشبوی مرد مشهدی را همه یادمان ماند. در سالگرد آن روز حماسی اما کمتر یادمان می آید که پاس گل را «شهریار» داد و در قالب «کار را که کرد» سراغ تمام کننده می رویم.
اینجا اما میان هلهله ها، پاس گل دیدنی «عارف» را نباید از نظرها دور داشت. از آن پاییز ملبورن تا این بهار تهران نباید پاس گل رااز یاد برد. شیخ اگر با اصولگرایان « تک به تک» که نه، تک به گل شد و اگر با استارتی تاریخی اینگونه از آنها سبقت گرفت روی پاس عمقی و تو در عارف بود. «ژاوی» اصلاح طلب ها را به خاطر آقای گل شدن «مسی» آنها نادیده نگیریم.
عارفانه اخلاق مدارانه مقابل خواسته بزرگانش سر تعظیم فرود آورد و چهارگوشه میدان را بوسید تا از جایگاه ویژه «پاس گل» بدهد. این پیروزی را به او تبریک بگویید. اویی که نه مهرعلیزاده بود ، نه معین و نه هیچ اصلاح طلب دیگری. به افتخارش…..
