خبر پارسی – جمعی از فعالان عرصه سلامت فارس در نامه ای سرگشاده خطاب به رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز ،ضمن تقدیر از زحمات وی بخصوص در زمینه سخت افزاری،نوع مدیریت دکتر ایمانیه را مورد نقد قرار داده و معتقدند که روش مدیریتی ایشان عوارض بسیار جدی برای این دانشگاه و سلامت فارس بوجود آورده است.
فعالان عرصه سلامت همچنین در این نامه اهمیت دو چندان دکتر ایمانیه به ظواهر دین را موجب رشد جماعتی ظاهر سازدر اطراف ایشان دانسته اند که همه به جز جمع خود را غیر متدین – البته نه غیر مسلمان! می دانند.
در این نامه همچنین رویه هیئت جذب اساتید،ناصواب دانسته شده و آمده: چه شده که همه باید از غربال یک فردخاص در هیئت جذب بگذرند تا متعهد محاسبه شوند؟
در ادامه متن کامل این نامه که یک نسخه از آن در اختیار خبر پارسی قرار گرفته منتشر می شود با این توضیح که این حق را برای ریاست محترم دانشگاه قائل هستیم که در صورت تمایل پاسخ ایشان را به طور کامل در خبر پارسی منتشر کنیم.
باسمه تعالی
محضر مبارک استاد ارجمند جناب آقای ایمانیه – ریاست محترم دانشگاه
با سلام و عرض ادب وتبریک ایام الله فرخنده دهه ی مبارک فجر
چالشهای جدی پیش روی سلامت فارس و نگرانی های عمیق موجود، ما را بر آن داشت تا انتقادهایی جدی و روشن را به نوع نگاه و مدیریت جنابعالی به حضورتان عرضه بداریم. قبل از بیان ،خداوند بصیر و عالم را شاهد می گیریم که قصدی جز اصلاح امور دانشگاه پس از دوره ای طولانی مدیریت پر انتقاد فردی نداریم و به جد معتقدیم که مشکلات ساختاری قابل حل سلامت این استان – و نه آن بخشی که ناشی از مشکلات مزمن و صعب العلاج وزارت بهداشت است -تنها با ایجاد تغییرات جزیی و رو بنایی برطرف نمی شود. امید است این روشنگری های صادقانه و بعضا تلخ ختم به خیر شده و موجبات بروز کینه و عداوتی نگردد.
قصد نگارش این نامه را نداشتیم اما اصرار بیش از حد جنابعالی و دوستانتان و رایزنی های بسیار گسترده تان برای حفظ طولانی تر از حد قانونی حضور در این سمت و نیز لزوم لبیک به ندای سکاندار دولت تدبیر و امید مبنی بر عدم سکوت دانشگاهیان ما را برآن داشت تا من باب ادای تکلیف نکاتی را متذکر شویم:
۱ .معتقدیم که جنابعالی زحمات قابل توجهی را در عرصه ی سخت افزاری در دانشگاه متحمل شده و آثاری در خور به جا گذارده اید که البته اجرتان نزد خداوند بصیر محفوظ است و ماندگار و اوست که بهترین حکم کننده است.
۲ . در عرصه نرم افزاری خصوصا در نوع مدیریت کلان جنابعالی روشی را اختیار نمودید که عوارضی بسیار جدی هم برای دانشگاه علوم پزشکی شیراز و سلامت فارس پهناور به بار آورد و هم برای جنابعالی که ذیلا تنها به بخشی از آنها اشاره خواهیم کرد:
الف- نوع نگاه شما به مدیریت به عنوان مقوله ای تماما متمرکز به فلج عملی کلیه معاونت ها و امور تخصصی کارشناسی آنها انجامیده است. به عبارتی شما با نوعی مقیاس قرار دادن خود و تفکراتتان در همه عرصه ها اجازه ی ظهور و بروز تفکری را نداده اید و همگی معاونین محترم جنابعالی تنها مجری سیاست های رئیس هستند و نه سیاست های اجرایی هیئت رئیسه.در این نوع نگاه آنکه تابع تر است مقرب تر و آنکه چالشی تر است مغضوب ترخواهد بود.
ب- اهمیت دو چندان جنابعالی به ظواهر دین- که البته خود ملتزم به بطون آن هستید- موجب رشد جماعتی ظاهرساز در اطرافتان شده که همه بجز جمع خود را غیر متدین – البته نه غیر مسلمان! -می پندارند و متاسفانه این کار اسبابی شده برای رواج تزویر و تظاهر در جمع حلقه ی پیرامونی تان و این موضوع به دلزدگی قاطبه ی دانشگاهیان و گاه حتی دوری گزینی ایشان از مقوله های با رنگ و بوی مذهبی منجر شده است. کنکاش جدی شما و به تبع آن دوستانتان در مباحث مذهبی افراد و اصل قرار دادن ظاهر افراد، این نگاه را به بیننده ی این رفتارها متبادر می کند که شاید اصل دین ظاهر آن بوده نه باطنش.
ج – رویه ناصواب ساری و جاری بر هیئت جذب اساتید خود مقوله ای غریب و ناعادلانه است. اعمال نظر شخصی جنابعالی بر همه جای این گزینش سایه گسترده است و عملا افراد مورد نظر جنابعالی به راحتی با حذف دیگر ذی حقوقان وارد این عرصه می شوند و افراد مخالف و منتقدتان بندرت توان عبور از این فیلتر خاص را دارند. مصداق هایی زنده موجودند که در صورت نیاز به حضورتان – گرچه بی اطلاع نیستید- عرضه خواهیم داشت.
چه شده که دوستان و همفکران جنابعالی هیئت علمی شدن افراد را عطیه ای الهی از جانب شما ! به سایرین محسوب می کنند؟
چه شده که همه باید از غربال یک فردخاص در هیئت جذب بگذرند تا متعهد محاسبه شوند؟
د – در نگاه مدیریتی جدید وزارت بهداشت ظاهرا مقرر گردیده بود جنابعالی به تغییرات گسترده ی محتوایی – و نه شکلی – دست بزنید. نتیجه چه شد؟
احدی از منتقدین سیاست خود را با حکمی به سرپرستی! معاونت پژوهشی منصوب نمودید و فردای آن روز اختیار مراکز پژوهشی را از وی سلب نموده ! و به معاونت محترم قبلی خود سپردید آن هم باحکمی تحت عنوان قائم مقام رئیس دانشگاه در امور مراکز تحقیقات !
آیا این را چیزی جز دهن کجی به قاطبه ی منتقدین عملکردهای مدیریتی خود ترجمه می کنید؟
آیا این به معنای عدم باور قلبی شما به لزوم تغییر محتوایی تلقی نمی شود؟
از طرف دیگر عزیزی که در حوزه ی معاونت درمان حضور و دستاورد ویژه ای نداشت و عملا این حوزه ی خطیر را به دست دو برادر عزیز سپرده بود تا با نگاه های خاص و بعضا تنگ نظرانه ی خود این مجموعه را عملا زمینگیر نمایند، چه شایستگی ویژه مدیریتی – شایستگی های علمی ایشان به عنوان استاد بخش بیهوشی به جای خود محفوظ – داشت که معاونت توسعه و منابع دانشگاه – که جدی ترین و راهبردی ترین معاونت مدیریت دانشگاه است – را به وی سپردید؟
الا اینکه ایشان در عمل مجری محض دستورات جنابعالی بوده و هستند و دیگر هیچ.
ه – در حوزه ی امنیتی دانشگاه دوستان جنابعالی همچنان با پیروی از نگاه گذشته به مقوله های دانشگاه مینگرند و بیشتر پیگیر حراست از جنابعالی دربرابر منتقدین هستند تا حراست از کلیت دانشگاه. روندهای ناصواب پیگیری پرونده سازی برای مخالفین و منتقدین و تند روی های گاه باندی و جناحی باید جای خود را به التزام حراست به حفظ شأن دستگاه و پرسنل خدوم آن بدهد ولاغیر.
و- جنابعالی همچنان با حفظ دو حوزه ی جدی پشتیبانی و نیز امنیتی دانشگاه تنها با تغییرات جزیی تر در یکی – دو بیمارستان آن هم با استفاده از نیروهای بی ضرر و غیر منتقد جدی و غیر چالشی، سعی در اقناع مسئولین وزارت بهداشت به حصول تغییر نموده اید، درحالی که به نظر می رسد این تغییر جدی باید در باور جنابعالی صورت پذیرد نه در شکل کار که آن هم با شناختی که از عملکرد و نظرات شما بدست آمده است، بعید به نظر می رسد.
ز- جنابعالی انسانی متشرع اید و انگشت اتهامی در خصوص ایجاد زمینه های دوری از انصاف و عدالت به سوی خود را برنمی تابید اما بگذارید خیلی واضح به حضورتان عرضه بداریم که اتفاقا زمینه های زیادی از ایجاد دوری از انصاف و عدالت را در بخش های مختلف تسهیل نموده اید، از جمله در جذب اعضای هیئت علمی که بیان شد، اما آنچه در یکی از بخش های آموزشی شاهد و ناظر هستیم را به حضورتان معروض می داریم و می دانیم که این موضوع با علم و توافق شما صورت پذیرفته است و این را تنها به عنوان مثالی از اقدامات فراقانونی و غیر شرعی شما بیان می کنیم، گرچه موضوعات جدی دیگری نیز وجود دارد که به تدریج آن ها را بیان خواهیم کرد.
در بیمارستان مادر و کودک غدیر اجازه داده ایدکه یک بخش دانشگاه متاسفانه چندین نفر از متخصصین فارغ التحصیل را اجیر نموده و شیفتی دویست و بیست هزار تومان به ایشان بدهد و مبلغی چهار، پنج برابر این مقدار به حساب اساتیدی واریز شود که در این بیمارستان حضور ندارند و در جایی دیگر مشغول فعالیت همزمان اند.
استاد محترم آیا این حق الناس نیست؟ آیا این تیشه به ریشه ی شأن این رشته ی مظلوم نیست؟
آیا این عدم حضور اساتید محترم و دریافت وجهی از محل فعالیت همکارانی از جنس ایشان سیئه محسوب نمی شود؟ آیا این به رواج امر ضد فرهنگ بهره کشی از همنوع منجر نمی شود؟ آیا اگر عوارضی در این وضیعت برای بیماری رخ دهد، باز هم استاد محترم این بخش خود را شریک عوارض می داند یا فقط در دریافتی ها سهیم اند؟
استاد محترم، آنقدر شأن علمی یک بخش دانشگاهی در زمان شما تنزل یافته است که همه در تلاطم گرفتن اتاق عمل های هرچه بیشترند، آن هم بدون حضور فیزیکی !
آیا این قانونی است؟ آیا شرعی است این رویه ی ناصواب؟
بله! ایشان اساتیدی هستند دارای شان والا و گرانقدر، اما نوع نگاه مدیریتی شما به ایشان نیز اجازه ی بهره کشی از همنوع را داد. چه ایرادی داردکه این بزرگواران به جای استثمار همکاران فارغ التحصیل خود، خودشان تعدادی از برنامه ها را پوشش دهند و بقیه را هم واگذارند جهت امرار معاش این عزیزان جوان غیر هیئت علمی و محروم از فضای کار مستقل.
آیا سزاست با هدف بهبود درآمد گروهی از اعضای محترم هیئت علمی شأن سایر متخصصین این رشته و خود رشته را با به استثمار کشیدن این عزیزان به تاراج دهیم. آیا صرف نبودن فضای ثانوی کار برای این قشر مظلوم مجوزی به ما می دهد که از آنها بهره کشی کنیم؟ آیا این منکر نیست؟ مجوز شرعی و قانونی این کار ناصواب از کجا صادر شده است استاد متشرع؟
آیا صرف حمایت همه جانبه ی اساتید محترم این بخش از جنابعالی و سیاست هایتان برای ایشان صدور مجوز شرعی انجام هر امر غیرقانونی و غیر شرعی را به دنبال داشته است؟
برادر عزیز و ایمانی!
بپذیریم که استثمار در همه ی اشکال آن بد است و در همه ی مقیاس ها . ما اگر بخواهیم به استثمار کهن این سرزمین اسلامی پایان دهیم ابتدا باید خود عامل به عدم اجازه و عدم علاقه به این مقوله های عفن در همه ی حیطه های مدیریتی باشیم.
ضمن عرض ارادت مجدد به حضور شما برادر عزیز، اعتقاد جدی به لزوم تغییر کلان مدیریت دانشگاه در دوره جدید حیات سیاسی – اجتماعی ملت بزرگ و مسلمان ایران را یادآور می شویم و همچنان معتقدیم که شما عزیز بزرگوار باید ضمن سپردن سکان هدایت دانشگاه به فردی معتقد و ملتزم به خرد جمعی، به استراحتی بپردازید و صد البته به بازبینی و بازنگری در عملکردهایتان و نتایج آن.
دلمان می خواهد شما به عنوان سرمایه ای صاحب تجربه با حفظ شأن و جایگاه برای نظام حفظ شوید و آیندگان از تجارب مثبت شما استفاده نمایند.
توفیق روزافزون شما را از خداوند متعال خواهانیم.
راه امام و شهدای گرانقدر انقلاب و دفاع مقدس پاینده باد
۲۲ بهمن ماه ۹۲
جمعی از فعالین دانشگاهی عرصه ی سلامت فارس
