خبر پارسی – فرزاد صدری – بخش سوم گفت و گو با دکتر ایمانیه را در حالی به پایان می بریم که موضوع مهم این گفت و گو رفتن یا ماندن ایشان بر مسند ریاست دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود.همین موضوع را اخیرا در یک نظر سنجی به رای گذاشته ایم تا مخاطبین محترم سایت خبر پارسی، به قضاوت درست نزدیک شوند.نکته ای که در بحث نظر سنجی باید به آن اشاره کنیم،تعداد شرکت کنندگان و میزان موافقین و مخالفین ریاست محترم دانشگاه است.معتقدیم هر چند نظر سنجی خبر پارسی خیلی علمی نیست اما حتی رسانه های مشهور دنیا نیز در نظر سنجی های اینچنین اعلام می کنند این نظر سنجی علمی نیست دلیل آن نیز میدانی نبودن نظر سنجی و تفکیک نکردن رای دهندگان به لحاظ جنسی،سنی،میزان سواد و … است از همین لحاظ گفته می شود این نظر سنجی ها خیلی علمی نیست و گرنه در نظر سنجی سایت خبر پارسی هر کامپیوتر فقط می تواند یک رای دهد و قطعا تا حدود کمی دچار خطا در نظر سنجی به لحاظ میزان موافقین و مخالفین خواهیم شد ،اما قطعا نتیجه نظر سنجی یاد شده شاقول خوبی برای تصمیم گیری برای ماندن یا رفتن دکتر ایمانیه خواهد بود،هرچند ایشان در بخش پایانی گفت و گوی خود با خبر پارسی دلایلی می آورد که برای رفتن به تکلیف شرعی نرسیده است! از طرف دیگر اعلام می کند که اگر قانون گفته برو می روم اما وقتی مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی را به ایشان گوشزد می کنیم،می گویند: این را از وزیر سئوال کنید!
بخش پایانی گفت و گوی جسورانه خبر پارسی با دکتر ایمانیه را بخوانید و به قضاوت بنشینید.
*راجع به مسائل تفکیک جنسیتی در دانشگاه هم خیلی اعتراض و حساسیت وجود دارد.این موضوع تا آنجا پیش رفت که حتی در بیمارستان شهید دستغیب بیماران تالاسمی به تناسب جنسیتشان زوج و فرد شدند!
دکتر ایمانیه: خوب شد به این موضوع اشاره کردید،به شرطی که تقوا را رعایت کنید و سانسور نکنید!
ببینید تفکیک جنسیتی یعنی چی؟یعنی اینکه بگویم کلاس دخترها و پسرها جدا؟یا آزمایشگاه آنها جدا؟ ما تفکیک جنسیتی نداشتیم.یک دانه شما در این سال ها پیدا کنید که ما گفته باشیم دانشجویان دختر و پسر جدا شوند.غیر از کلاس های معارف که در کل کشور بوده و مربوط به دانشگاه ما نیست.تنها جایی که گفتم کلاس ها جدا شود کلاسی است مربوط به آموزش بخشی از آناتومی که آن هم به درخواست برخی دانشجویان بود.
ممکن است بگوئید ورودی ها.باید بگویم بحث dress code یا «کد پوشش» در تمام دنیا وجود دارد و فقط هم بحث حجاب خانم ها نیست.در تمام دنیا دانشگاه های معتبر،مثل دانشگاه هاروارد،جان هاپکینز،آکسفورد و یا دانشگاه سوربن فرانسه وقتی به سایت دانشگاه مراجعه کنید با عنوانی به نام dress code برخورد می کنید.یعنی با چه پوششی،با چه وضعیتی،دانشجو باید وارد محیط دانشگاه شود.آنها ممکن است به پوشاندن مو اعتقادی نداشته باشند اما در هر حال مقرراتی برای پوشش دانشجویان داردحالا هر کشور متناسب با فرهنگ خودش برنامه ریزی می کند.
ما برای رعایت dress code و برای اینکه حالت برخوردی پیدا نکند و بیشتر جمالیت و زیبایی کار را در نظر بگیریم،این موضوع را واگذار کردیم به حوزه آموزشی دانشگاه.برای نظارت بر dress code چند کار می شد انجام داد.یکی اینکه از نیروی انتظامی دعوت می کردیم می آمد دانشگاه نظارت کند.خب اصلا نه صحیح بود و نه صلاح بود.دوم می توانستیم به انتظامات دانشگاه خودمان بگوئیم.باز هم صلاح ندانستیم.سوم این بود بگذاریم گرن معاون دانشجویی و فرهنگی که آن هم صلاح ندانستیم،گفتیم وظیفه او چیز دیگری است.بنابراین بهترین راه که در دنیا هم مورد استفاده قرار می گیرد اجرای dress code توسط معاونت آموزشی است.بنابراین زیر مجموعه معاونت آموزشی کمیته ای به نام کمیته dress code تشکیل دادیم.چندتا خانم هم به کار گرفتیم گفتیم شما کارشناسان dress code دانشگاه هستید.می خواستیم آنها را در ورودی دانشگاه مستقر کنیم.آیا باید یک خانم جوان می رفت کنار یک آقا می نشست؟ترجیح دادیم در یک گیت دیگری بنشینند.این باعث شد خانم ها از این گیت وارد شوند آقایان از گیت دیگر.اما چه کار می کنند؟وقتی از گیت خارج شدند به هم می پیوندند بعد هم در کلاس پهلوی هم می نشینند.این به معنای تفکیک جنسیتی است؟تفکیک جنسیتی زمانی بود که من یک دیواری می کشیدم،می گفتم خانم ها از این راه بیایند بروند سر کلاس بعد از همان راه بروند بیرون و هیچگونه تماسی هم با آقایان نداشته باشند.بروید در دانشکده پزشکی ببینید این ها با هم مشغول صحبت کردن نیستند؟
*حالا این سئوال پیش می آید که آیا این طرح در همه دانشگاه ها اجرا شده یا فقط شما اجرا کردید؟
دکتر ایمانیه: مثل پزشک خانواده است!آیا من باید پاسخگو باشم که قانون را اجرا کردم یا دانشگاهی که اجرا نکرده باید پاسخگو باشد؟!
*یعنی شما می خواهید بگوئید از این منظر از خیلی از دانشگاه های پیشرفته دنیا الگو برداری کردید و این باید حُسن شما تلقی شود نه عیب؟
دکتر ایمانیه: بله . این قانون مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است.ما آن را بومی سازی کردیم با رعایت حرمت افراد.مثلا خانم مسئوول پوشش می گوید خانم فلانی بند سوم را رعایت نکرده،نه اینکه خودش به دانشجو بگوید نه. تازه او باید به معاون آموزشی اطلاع بدهد،نه به کمیته انضباطی،نه به دادگاه انقلاب،نه به اداره اطلاعات،بلکه به معاون آموزشی اطلاع دهند و معاون آموزشی به دانشجو بگوید.این دانشگاه مقرراتی دارد.رعایت کن اگر دید که نه دانشجوی لجبازی است و رعایت نمی کند،او را به معاون آموزشی دانشگاه ارجاع می دهد چرا که او معاون آموزشی دانشکده است.معاون آموزشی دانشگاه هم یک کارشناسی در دفترش دارد که به دانشجو مشاوره می دهد.باز هم اگر دیدیم لجبازی می کند،مطابق مقررات با او برخورد می شود.
در سال ۹۱ و در اوج دولت دهم مجموعا ۱۷ نفر راجع به این موضوع حکم خوردند.در دانشگاهی که حدود ۱۰ هزار دانشجو دارد،۱۷ نفر در مقابل ۱۰ هزار نفر می شود ۱۷ صدم.از این ۱۷ نفر ۹ نفر را خود من شخصا وساطت کردم و گفتم حکم آنها را اجرا نکنید.برای ۸ نفر در ۱۰ هزار راجع به این موضوع حکمی اجرا شده.حکم هم اخراج نبوده.مثلا گفتند یک ماه از خوابگاه استفاده نکنید.اصلا دانشگاه نمی تواند حکم اخراج بدهد.این که ما را متهم می کنند که فلان دانشجو را اخراج کردید،خنده دار است.چون اخراج دانشجو در حیطه وظایف دانشگاه نیست.وزارت بهداشت در این مورد تصمیم می گیرد.
*خیلی ها برای ما کامنت می گذارند یا پیام می دهند در شان رئیس دانشگاه نیست که مثلا دکتر ایمانیه برود به درمانگاه ها سر بزند و اگر مثلا پرسنلی ۴ تار مویش بیرون است،قرارداد او را تمدید نکند! آیا این کار در شان رئیس دانشگاه است؟
دکتر ایمانیه: افراد باید مصادیق را بگویند که در طول این ۸ سال این اتفاق افتاده. آنها که ادعا می کنند اسم بیاورند.ثانیا بنده هم وظیفه خود می دانم.اسلام معتقد است مهمترین رکن جامعه اسلامی امر به معروف و نهی از منکر است.
بنده به عنوان رئیس دانشگاه در این ۸ سال به کمتر از ۲۰ نفر تذکر داده ام و مثلا گفته ام تو حجابت خوب نیست.بنده محل کارم بیمارستان و درمانگاه است.نه اینکه برای منظوری که شما گفتید بیمارستان رفته باشم.وقتی برای رفتن با هر هدفی به دانشکده رفته ام،خانمی را دیده باشم که پوشش مناسبی نداشته،به او گفته ام پوشش تو خوب نیست،بیا دفتر با شما کار دارم.او را صدا زده ام گفته ام بیا اینجا . نشستم با او صحبت کردم.به او کتاب دادم.به او سی دی دادم.گفتم این نوع پوشش در شان شما نیست.در بیمارستان های ما از قاتل و جانی و لات و الواط و مشروب خور و بی فرهنگ و …می آید،خوب نیست که تو دانشجوی ما این پوشش را داشته باشی تا چشم طمع به تو ببندند.قانع شده رفته.آیا بد کاری کردم؟اشتباه کردم؟همه معترضین هم بیایند بگویند اشتباه کردی،می گویم وظیفه دینی ام را انجام دادم.در شان یک دانشگاه نیست این رفتار.پیامبر خدا هم امر به معروف و نهی از منکر می کرد.یعنی چه در شان رئیس دانشگاه نیست؟!این چه حرفی است!
*البته بیشتر منظور این است که دکتر ایمانیه در ریزترین مسائل دخالت می کند،در حالی که به هر حال شما معاون دارید.یکسری از کارها را باید به معاونین خودتان محول کنید.
دکتر ایمانیه: بنده نمی توانم بگویم امر به معروف وظیفه نهاد نمایندگی است.در عین حال با نهایت احترام امر به معروف کرده ام.
*بگذریم- خوابگاه رودکی چند نفر ظرفیت دارد؟
دکتر ایمانیه: متاسفانه حداقل دو برابر ظرفیتش ما دانشجو گرفتیم.آن چیزی که می خواستی سئوال کنی خودم به شما عنوان کردم! اما باید بیایند تشکر کنند! به نظرت چرا؟ متاسفانه تعداد دانشجویی که برای ما فرستادند،بدون درخواست و تمایل دانشگاه از مهر ۸۸ تا مهر ۹۲ تقریبا ۳ برابر شده.ما می توانستیم بگوئیم مثلا ما متقاظی ۸۰ دانشجوی پزشکی بودیم.شما برای ما ۱۵۰ دانشجو دادی ما ۷۰ نفر آنها را می پذیریم.آیا می شود به دانشجویی که به او گفته اند شما پزشکی شیراز قبول شده ای برو به سلامت؟آیا به تناسب افزایش دانشجو بودجه و امکانات به ما داده اند که من ظرفیت خوابگاه را ۲ یا ۳ برابر کنم؟اتوبوس های حمل و نقل دانشگاه را ۲ یا ۳ برابر کنم؟پول غذای آنها را تامین کنم که غذای با کیفیت بدهم؟نه پول نداده اند. می توانستم بگویم شما دانشجوی مازاد بر ظرفیت بودی برو به سلامت.خوابگاه هم نداریم.در دفترچه کنکور هم اعلام کردیم خوابگاه نداریم.برو به سلامت،خودت برای خودت خانه بگیر.هر چقدر هم بگوید پدرم کشاورز است،بگویم به من چه! چون تعهدی برای امکانات نداشتیم،بخصوص خوابگاه که در دفترچه کنکور نوشتیم تعهدی نداریم برای خوابگاه .ولی انصافا و وجدانا دلم نیامد.گفتم اگر دختر یا پسر خودم بود،این جوری سرش می آوردم؟آمدم با اعتبارات ناچیزی که داشتیم بعضا از خیرین کمک گرفتیم.از جای دیگر تانین اعتبار کردیم .حتی اخیرا متوسل به وام گرفتن از بانک شدین تا کسی را به حال خود رها نکنیم.واقعا جای تاسف است. همه این کارها را کردیم و از هر ظرفیتی برای خدمت استفاده کردیم.راهروها را تفکیک کردیم،تخت ها را دو طبقه کردیم.هر کاری توانستیم کردیم، تا این دانشجو آواره شهر نشود حالا این هم دستمزد ما! می گویند آمدی بیش از ظرفیت دانشجو گرفتی.بسیاری از دانشگاه ها را نگاه کنی می بینی دانشجویان را آواره شهرشان کردند.
*یک بحث هم در مورد دانشجویان تخصص و فوق تخصص وجود دارد،شما متهم شدید به اینکه گاهی آنها را ملزم می کنید به داشتن کارنامه فرهنگی.شاید این در نگاه اول خوب باشد.در واقع خواستید به بحث فرهنگی اهمیت دهید،اما ایرادی که منتقدین بر آن می گیرند این است که تعریفی که دانشگاه از کار فرهنگی ارائه می دهد،با تعریف رایجی که ما از کار فرهنگی داریم متفاوت است در تعریفی که دانشگاه از کارنامه فرهنگی ارائه می داد یعنی فعالیت در تشکل های همسو با دولت احمدی نژاد! در صورتی که اساسا باید مهمترین معیار برای دانشجویان تخصص و فوق تخصص معیارهای علمی باشد.
*دکتر ایمانیه: معیار علمی سر جای خودش اما در بُعد فرهنگی قبول دارید که باید اخلاق باشد؟در بحث کارنامه فرهنگی هم بروید دفترچه مربوط را از همکاران ما در دانشگاه بگیرید و بخوانید .خواهید فهمید که آنچه منتقدین به شما گفته اند درست نیست .من خواهش می کنم شما این دفترچه را بخوانید و پاسخ خود را از آن بگیرید.
*آقای دکتر یکی از صحبت هایی که قبل از این جلسه با هم داشتیم،در بحث ماندن یا رفتن شما ،به نظرم یک جوری گفتید برای رفتن از ریاست دانشگاه به حجت شرعی نرسیده اید.
دکتر ایمانیه:حجت شرعی نگفتم.بحث من این بود آنهایی را که به لحاظ اعتقادی قبول دارم ،نظرشان این نیست که در شرایط موجود، مدیران استعفا دهند .این خلاف اخلاق اسلامی است که به پست ها و میزهایمان بچسبیم ولی از آن طرف هم تکلیف شرعیمان نیست استعفا دهیم،در عین حال اعلام آمادگی کردیم بسپاریم دست فرد دیگری.
*اجازه بدهید از یکی از مراجع محترم که شما هم ایشان را قبول دارید مثالی عرض کنم . این مرجع تقلید سالهاست فریاد می زند که : سود جریمه دیرکرد بانکی حرام است.اما هیچ بانکی به فرمایش ایشان توجهی نمی کند.از آن طرف مرجع محترم تقلید،بر اساس حجت شرعی خود،این سود را حرام اعلام می کند.اما هیچ بانکی به فرمایش ایشان در این زمینه، توجه نمی کند و می گویند: مملکت قانون دارد و ما داریم بر اساس قانون عمل می کنیم!من اصلا نمی خواهم بگویم کار بانک ها درست است،اما می خواهم بگویم بانک ها اعلام می کنند حجت قانونی برایمان ملاک است نه حجت شرعی!
دکتر ایمانیه : اگر قانون گفته باشد برو به سلامت،می رویم به سلامت! از این طرف محکم گرفتید که من باید بروم!
*من از اینکه خیلی رُک هستم عذر خواهی می کنم!اگر جسارتی در سئوال من است مرا ببخشید.حضرت آیت الله ایمانی نماینده محترم ولی فقیه در استان،چندی پیش و قبل از اینکه استاندار فارس مشخص شود در خطبه های نماز جمعه،فرمودند:«مسئوولیت گرفتن در این دوران سخت است و مدیران دانا برای آن دست و پا نمی شکنند».قطعا آقای دکتر ایمانیه مدیر دانایی است،خدای ناکرده من نمی خواهم بگویم شما دست و پا می شکنید،ولی وقتی می گوئید «فعلا نمی روم»،نمود بیرونی اش شاید،تعبیری باشد که عرض کردم!
*دکتر ایمانیه: مگر خانه خاله است که بروم یا نروم! بنده ادعا می کنم که یک دستور مشق دارم.یک دانه شما مصداق بیاور که من پیگیری کرده باشم که بمانم.اگر یک دانه آوردی تمام حرف هایم را پس می گیرم.حالا اگر یک سری دوستانی هستند بین دانشجویان و یا کارمندان و…
*اجازه بدهید من یک مورد خدمت شما عرض کنم.مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی را که شما در جای دیگری به آن تاکید داشتید،اعلام می کند پس از یک دوره ۸ ساله شما نمی توانید رئیس دانشگاه بمانید ولی شما برای رفتن به تکلیف شرعی اشاره می کنید!
* دکتر ایمانیه :من باید جواب دهم؟
*شاید باید این سئوال را از وزیر بپرسیم!
دکتر ایمانیه:وزیر ممکن است پاسخ شما را بدهد: باشه دارم می برم شورای عالی انقلاب فرهنگی! من باید چه کار کنم؟شما یک دانه مصداق بیاور و ثابت کن که من دنبال ماندن هستم.یک دانه بیاور من تمام حرف هایم را پس می گیرم.
*خب وقتی استعفا نمی دهید یعنی دنبال ماندن هستید دیگه!
دکتر ایمانیه:اینجوری نیست.وقتی استعفا نمی دهم معنایش دنبال ماتدن نیست!بنده دارم می گویم دنبال ماندن نیستم ولی دنبال رفتن هم نیستم!بخاطر آن تکلیف شرعی دنبال رفتن هم نیستم،در عین حال تصمیم گیرنده کار آقای وزیر است .ایشان تصمیم بگیرد برو به امید خدا .
فرمایشی نداری!
*ببینید آقای دکتر،مقام معظم رهبری هیچ فردی از زیر مجموعه خود را بیش از دو دوره نگه نمی دارند.رئیس قوه قضائیه،رئیس صدا و سیما و دیگر نهادها…
دکتر ایمانیه:از خود وزیر بپرسید!
*باشد! اجازه بدهید یک سئوال هم راجع به بخش خصوصی بپرسیم،خیلی شما را متهم می کنند که اجازه نفس کشیدن به بخش خصوصی را نمی دهید.
دکتر ایمانیه: می شود از شما و همه کسانی که این مباحث را مطرح می کنند مصداق بیاورید؟من نمی دانم کلی گویی خوب است به نظر شما؟در تمام مواردی که طول مصاحبه گفتید مصادیق را بیاورید من آنها را بررسی می کنم.باید در محضر خدا همه این حرف ها را پاسخگو باشیواگر حرف هایی را که حق است چاپ نکنی باید پاسخگو باشی اگر چاپ کنی آن چه که ناحق است باید پاسخگو باشی. البته نمی خواهم شما را بترسانم اما باید تمام این حرف ها را شما به سهم خودت جوابگو باشید.
*آفرین! خیلی تکته درستی است.اگر منتشر کنیم،ممکن است حق یکی را ضایع کرده باشیم.اگر منتشر تکنیم هم باز ممکن است حق یکی را ضایع کرده باشیم. مسئوولیت واقعا سخت است.
*دکتر ایمانیه: من یک موضوع را بگویم .من جزو معصومین نیستم.قطعا اشتباه کردم در زندگیم و اشتباه خواهم کرد.
*یک سئوال هم خبرنگاری خواهش کرد که بپرسم.اینکه شما چه اصراری دارید هزینه ای را که دولت برای سلامت مردم باید بپردازد بیندازید بر دوش خیرین؟
دکتر ایمانیه: من سعی کردم بین دولت،بخش خصوصی و خیرین یک تعادل ایجاد کنم.همه را اگر بخواهید بسپاریم بخش خصوصی یا خیلی پررنگش کنیم مشکل برای مردم می شود،چون مردم توان پرداخت ندارند.تعرفه بخش خصوصی حدودا ۱۰ برابر بخش دولتی است.چند درصد جامعه فکر می کنید چنین توانی دارند،من که معتقدم کمتر از ۱۰ درصد.بنابر این باید یک کاری کنیم که حدودا ۱۰ درصد خدمات را بخش خصوصی بدهد.در بحث بستری البته نه در بحث سرپایی.من خودم معتقدم.بحث های سرپایی را در بخش خصوصی خیلی پررنگ ببینم، که دیدیم هم.الآن ۷۰ در صد خدمات سرپایی را بخش خصوصی دارد می دهد.چون ۱۰ درصد مردم ما توان پرداخت خدمات بخش خصوصی را دارند عدالت ایجاب می کند تقریبا ۱۰ درصد خدمات بستری را بدهیم بخش خصوصی.همین کار را هم کردیم و ادعا هم داریم.باقی مانده را باید دولت پوشش بدهد طبق حق و حقیقت و عدالت و هر چه شما بگوئید.یعنی من معتقدم باید ۹۰ درصد را دولت پوشش دهد،امادولت توانش را ندارد.بالآخره ما تو این مملکت داریم زندگی می کنیم.اعتبارات دولت محدود است. پس باید چی کار کنیم بنشینیم؟رو به قبله زار زار گریه کنیم برای این قسمتی که دولت نمی تواند به آنها خدمتی بدهد! ما برای ایمکه ننشینیم زار زار گریه کنیم راه حا سومی پیدا کردیم.گفتیم خیرین هم به کمک دولت بشتابند این مخصوص کشور ما نیست.بنده خودم در بیمارستان هایی که در خارج از کشور بودم(دوره هایی که گذراندم) مثلا یک بخشی در پیوند لندن در انگلستان بود،نوشته بود:اهدایی امیر قطر،که آن بخش را ساخته بود.حالا امیر قطر خیر نیست که از پول مردم بدبخت قطر رفته آن بخش را ساخته.فلان تجهیزات را فلان خیر انگلیسی خریده بود.یعنی حتی در غربی که این همه اعتبار به بخش سلامت می دهند،آنها هم از خیرین کمک می گیرند. دانشگاه های معتبر دنیا «جان هاپکینز» و «هاروارد» اگر اشتباه نکنم هر دو خیریه هستند.یعنی حتی در آمریکا که این همه اعتبارات سلامت آنها بالاست باز هم خیرین می شتابند به کمک دولت.
گویا از نظر دوستان شما بر عکس شده. به جای اینکه تشکر کنند،مورد سئوال قرار می گیریم در این مورد! بیشترین خدمات خیرین در استان فارس بوده.ما مقایسه کردیم با استان های دیگر دیدیم بیش از استان های دیگر خیرین فارس به عرصه سلامت ورود پیدا کردند و هزینه کردند.بیمارستان های کوثر،پیوند،مادر کودک غدیر،سوانح و سوختگی امیرالمومنین،پروژه فدک(بیمارستان حضرت فاطمه (س)) و احمدبن موسی همه کمک های خیرین بوده .در شهرهای آباده،گراش،لار،گراش،اوز و لامرد نیز بیمارستان ها با کمک های خیرین ساخته شده است.آیا باید بیایند تشکر کنند یا بیایند بگویند شما باید رو به قبله می خوابیدی گریه می کردی به حال این مردم بدبخت!
در مورد بخش خصوصی هم هر کدام معتقد و مدعی هستند که ما فراقانونی به آنها سخت گرفتیم،اعلام کنند.یک وقتی یکی توقع دارد بنده خلاف قانون تسهیلاتی ایجاد کنم به اسم اینکه دارم به کمک بخش خصوصی می شتابم،بنده این کار نکرده و نخواهم کرد.
*آقای دکتر من در این زمینه سوادم اندک است،اما آن چیزی که به ذهنم می رسد خب شما فرمودید دولت توانش را ندارد و باید از باری که روی دوشش است کم کنیم، اگر برفرض مثال یک دسنگاه ام آر آیی را بخش خصوصی بخواهد بیاورد خب چه ایرادی دارد؟
دکتر ایمانیه: ما تا سقف قانونی اجازه می دهیم،فراقانونی را اجازه نداده و نمی دهیم.امکانات توسعه ای بخش خصوصی مثل تخت بیمارستانی یا موسسات سرپایی یا تجهیزات پزشکی ما مدعی هستیم تا سقفی که قانون اجازه می دهد کمک کردیم.اگر کسی فراقانونی از ما خواسته موافقت نکردیم.بیایند یک موردش را برای شما مثال بزنند ما هم البته ممکن است اشتباه کرده باشیم .اگر اشتباه نکردیم جبران می کنیم اگر هم اشتباه نکردیم قانع شان می کنیم.اگر حمایت کردن از بخش خصوصی یعنی اینکه هر کس هر تخلفی کرد ما چشم خود را ببندیم این کار نکرده و نخواهیم کرد.لطفا این را به دوستان منتقل کنید.نه تنها در بخش خصوصی در بخش دولتی و در خود دانشگاه هم نباید چشممان را بر تخلفات ببندیم.بالآخره این حق مردم است که به ما سپردند نظارت و کنترل کنیم.
*به بحث رتبه علمی دانشگاه هم اشاره داشته باشید گویا رتبه دانشگاه خیلی آمده پائین.
دکتر ایماتیه : رتبه علمی یا در پژوهش است یا در آموزش. ما در پژوهش در سطح بندی ها یا رتبه دوم هستیم یا سوم.این هم من در آوردی ما نیست از آقای دکتر حاتم معاون پژوهشی دانشگاه سئوال کنید برایتان یکی یکی می نویسد که یا ۲ کشور هستیم یا ۳ کشور.تازه رتبه دو یا سه کشور هم مدعی هستیم در بعضی از مطالب اول هستیم اما علتی که شدیم دوم این است که دانشگاه علوم پزشکی تهران ۲ هزار و ۱۰۰ هیات علمی دارد.ما ۸۰۰ هیات علمی داریم،معلوم است اگر ۲ هزار و ۱۰۰ نفر اگر هر کدام یک مقاله هم بنویسند،می شود ۲هزار و ۱۰۰ مقاله ما اگر هرکدام از اعضای هیات علمی مان دو مقاله هم بنویسند می شود ۱۶۰۰ مقاله از او عقب می مانیم.یا دانشگاه شهید بهشتی که دوم است و ما سوم،۱۳۰۰ هیات علمی دارد شما اگر به این کسر مخرج ندهید قبول دارید که همیشه آنها جلو هستند؟یعنی بنده باید ۲ برابر آنها تلاش کرده باشم تا از آنها جلو بزنم.این راجع به پژوهش .
راجع به آموزش هم آخرین رتبه بندی را به تازگی اعلام کردند.یک طرحی را در کشور اعلام کردند به نام طرح راد.از آقای دکتر ثاقب برگه رتبه بندی کشوری را بگیرید.ما اول شدیم در کشور.این دیگر رتبه بندی وزارت بهداشت است من در آوردی من نیست.آدم چقدر متاسف می شود بخاطر اینکه ثابت کنند بنده موفق نبودم می گویند نه شدیم رتبه هفتم و هشتم و یا رتبه آخر!
۳۰ هزار پرسنل داریم الته با بازنشسنه ها چون برخی خدمات بازنشسته ها همچنان بر دوش ما است .۱۰ هزار دانشجو داریم۱۲۰۰ خانه بهداشت داریم.۳۰۰ مرکز بهداشتی درمانی روستایی شهری داریم.۵۱ بیمارستان داریم.۵۰ مرکز تحقیقاتی داریم.۶ مرکز رشد در تولیدات داریم و در ۴ مورد هم قطب کشور هستیم.در پیوند اعضاء،در آی تی پزشکی، در میکروب شناسی و در ایمونولوژی سرطان قطب کشور هستیم.لذا مدیریت کردن اینجا کار راحتی نیست.بعضی ها جست و جو می کنند یک نقطه ضعف پیدا کنند.فکر می کنند این انصاف هست واقعا؟
*تشکر می کنیم از حضور و حوصله شما در این گفت گو.
