خبر پارسی – اعضای سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در جوابیه ای بالا بلند به رئیس این دانشگاه،خلقیات دکتر ایمانیه را شبیه به احمدی نژاد دانسته اند و با زیر سئوال بردن ادعای او در رابطه با خطوط قرمزی که در گفت و گو با خبر پارسی عنوان داشته بود،نوشته اند: اگر ایشان خطوط قرمزشان حضرت امام (ره) و شهداست چرا خود ایشان سابقه حضور حتی یک روز در جبهه و جنگ ندارند؟ چرا آن روزهایی که حضرت امام(ره) امر به جهاد فرمودند ایشان اطاعت نکردند؟
در ادامه این جوابیه به تسخیر انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی شیراز اشاره شده و آمده است: پس از برگزاری انتخابات غیر قانونی و نمایشی به دستور دکتر ایمانیه، حراست دانشگاه شبانه و در شب های تاسوعا و عاشورای حسینی با استفاده از تعطیلی دانشگاه قفل درب های انجمن های اسلامی دانشکده پزشکی و سایر دانشکده ها را شکسته و این پایگاه منتقدین رابا ابزار زور و خشونت به تسخیر در آورد و به یک نیروی همسو با خود تحویل داد. حال سوال این است اگر برگزاری انتخابات غیرقانونی انجمن اسلامی دانشکده پزشکی دلیل تصرف دفتر انجمن بوده در دانشکده های دیگر که همین انتخابات نمایشی هم برگزار نگردید ایشان چه توجیهی در تسخیر دفاتر انجمن در سایر دانشکده ها دارند؟
متن کامل این جوابیه که یک نسخه از آن در اختیار خبر پارسی،قرار گرفته در ادامه می آید:
بسم الله الرحمن الرحیم
اِنما یفترى الکذب الذین لایؤمنون بآیات الله و اولئک هم الکاذبون
دروغ را فقط کسانى مى سازند که آیه هاى خدا را باور ندارند و آنها خودشان دروغگویانند (سوره مبارکه نحل ، آیه ۱۰۵)
وقتی مصاحبه دکتر محمد هادی ایمانیه را در خبر پارسی مطالعه کردیم طوری این سخنان به دلمان نشست که اگر وی را نمی شناختیم و یا سایت خبر پارسی نام دکتر ایمانیه را از سخنان شان حذف می کرد، احساس می کردیم این سخنان متعلق به یک استاد دموکراسی و معلم حقوق بشر است اما تجربه فعالیت های دانشجویی ما و سابقه برخوردهای ایشان با دانشجویان گویای آن چهره ای از وی است که به هیچ وجه متمایل به عیان شدن آن نیستند به ویژه در روزگاری که دیگر احمدی نژاد رئیس جمهور نیست و بسیاری از احمدی نژادیون سعی می کنند جهت حفظ قدرت چهره ای کاملا متفاوت، آرام و “معتدل” از خود به نمایش بگذارند. البته حفظ مدیریت شما در ۸ سال ریاست جمهوری احمدی نژاد – که حتی بسیاری از اصولگرایان چند ماه بیشتر در این دولت دوام نیاوردند – خود نشانگر آن است که خلقیات ایشان چقدر با احمدی نژاد تطابق دارد.
جناب آقای دکتر ایمانیه در این مصاحبه همچنین خطوط قرمزی برای خود مطرح کرده اند که حضرت امام(ره) و شهدا را نیز جزء خطوط قرمز خود عنوان نموده اند. حال سوالی که همیشه برای ما مطرح بوده این است که اگر ایشان خطوط قرمزشان حضرت امام (ره) و شهداست چرا خود ایشان سابقه حضور حتی یک روز در جبهه و جنگ ندارند؟ چرا آن روزهایی که حضرت امام(ره) امر به جهاد فرمودند ایشان اطاعت نکردند؟ بگذریم از این که عملکرد ۸ سال گذشته ایشان و به ویژه چند ماه اخیر واضحا گویای آن است که یک خط قرمز بیشتر برای خود قائل نیستید و آن هم ماندن در ریاست دانشگاه است و گرنه برای همه چیز با همه کس حاضر به مذاکره و مصالحه هستند.
پاسخی که به سخنان ایشان داده می شود نه از آن روی است که سخنان شان احتیاج به روشنگری دارد زیرا برخوردهای خلاف قانون دکتر ایمانیه با منتقدینش و به ویژه با مجموعه و اعضای انجمن اسلامی به عنوان متشکل ترین گروه منقد، آنچنان عیان و ناجوانمردانه بوده که نه تنها نسل آن زمان دانشگاه با گوشت و پوست خود آن را درک کرده بلکه برای نسل های بعد نیز مثال زدنی شده است. این پاسخ از آن جهت است که برخی خوانندگان غیر دانشگاهی این سایت ممکن است در جریان وقایع نبوده باشند.
ازقضا این گفتو گو در زمانی منتشر شد که پنجمین سالگرد تسخیر دفاتر انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده های مختلف است. پنج سال پیش در چنین روزهایی به فرمان دکتر ایمانیه، حراست دانشگاه شبانه و در شب های تاسوعا و عاشورای حسینی با استفاده از تعطیلی دانشگاه قفل درب های انجمن های اسلامی دانشکده های مختلف دانشگاه را شکسته و این پایگاه منتقدین را با ابزار زور و خشونت به تسخیر در آورد و به یک نیروی همسو با خود تحویل داد. چند روز پس از تسخیر انجمن اسلامی بسیاری اعضای این تشکل را ابتدا به دانشگاه و اماکن مربوط به دانشگاه علوم پزشکی شیراز ممنوع الورود کرد و سپس به کمیته انضباطی دانشگاه احضار کرد و یا برای برخورد سنگین تر به کمیته انضباطی وزارت بهداشت فرستاد.بنابراین بازخوانی اتفاقات فاصله زمانی شروع ریاست دکتر ایمانیه در سال ۸۴ تا تصرف انجمن در دی ماه ۸۷ می تواند نوع رفتار دکتر ایمانیه را با منتقدین مشخص کند.
چند ماه پس از روی کار آمدن دکتر ایمانیه به عنوان رئیس دانشگاه ، رفته رفته سیاست های مدیریتی و عملکرد ایشان اعتراضات دانشجویی را برانگیخت و همزمان انجمن اسلامی دانشجویان که دانشجویان را نمایندگی می کرد و با انتخابات آزاد، اعضایش از سوی دانشجویان انتخاب می شدند نمی توانست نسبت به رویه در پیش گرفته شده از سوی وی بی تفاوت بماند لذا زبان به انتقاد گشود انتقاداتی که هزینه های سنگینی برای این تشکل و اعضایش در پی داشت.
جلوگیری های رسمی و غیر رسمی از فعالیت های انجمن اسلامی، عم صدور مجوز برای برنامه ها،قطع بودجه این تشکل،احضارهای پی در پی اعضای انجمن اسلامی به کمیته انضباطی و حراست، صدور احکام مختلف برای نشریات وابسته به این تشکل و … از اهرم های فشاری بود که مجموعه مدیریت دانشگاه با استفاده از آنها سعی در محدود کردن فعالیت های انجمن اسلامی دانشجویان داشت.
وقتی که مدیریت دانشگاه ،اعمال اینگونه فشارها بر انجمن اسلامی و اعضایش را موثر ندید در پی برخورد تشکیلاتی برآمد بدین گونه که تشکیلات واحد “انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاههای شیراز و علوم پزشکی ” را که همواره با همین نام و تشکیلات فعالیت می کرد، را برنتافت و خواستار جدایی واحدهای انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی از دانشگاه شیراز شد. اتفاقی که با مقاومت سه ساله اعضای این تشکل مواجه شد و اما بنا بر شرایط و با توجه به اینکه نیاز به تشکلی مدافع حقوق دانشجویان در آن فضای تاریک احساس می شد ، نهایتا دانشجویان تحت فشار شدید دانشگاه مبنی بر انحلال انجمن اسلامی و از دست دادن حداقل ها با اکراه به خواست دکتر ایمانیه تن دادند.
اقدام دیگر دکتر ایمانیه در برخورد با تشکیلات انجمن اسلامی ، نپذیرفتن نحوه برگزاری انتخابات از سوی دکتر ایمانیه بود. انجمن اسلامی دانشجویان بنا به اعتقادی که به مردم سالاری داشت اعضایش را با انتخابات آزاد و از بین دانشجویان برمی گزید و این رویه ای نبود که دانشگاه و دکتر ایمانیه را خوش آید. حتی چانه زنی های اعضای انجمن اسلامی با دکتر ایمانیه هم فایده نداشت و دانشگاه بر برگزاری انتخابات از بین اعضای ثبت نام شده تاکید می ورزید. نهایتا در خرداد ۸۷ انجمن اسلامی با نظارت کامل نماینده هیات نظارت بر تشکل های دانشگاه -که ریاست آن بر عهده دکتر ایمانیه است- انتخابات خود را از بین اعضا برگزار کرد. انتخاباتی که البته تفاوتی با انتخابات آزاد نداشت زیرا در هر دانشکده بنا به فراخوان انجمن ،انبوهی از دانشجویان به عضویت این تشکل درآمدند و انتخابات با مشارکت تعداد زیادی از دانشجویان برگزار شد و شورای انجمن اسلامی دانشکده ها طبق روالی کاملا قانونی شکل گرفتند و فعالیت خود را آغاز نمودند.
اما نتایج انتخابات ازحیث نام های انتخاب شده و ادامه روند روشنگرانه انجمن اسلامی جدید چیزی نبود که دکتر ایمانیه از آن خشنود باشد.لذا فشار ها بر انجمن اسلامی ادامه یافت تا اینکه دکتر ایمانیه تمامی راهها را در خاموش کردن انجمن بسته دید. و در اقدامی عجیب و ناگهانی در دی ماه ۸۷ اطلاعیه ای بر در و دیوار دانشکده پزشکی دیده شد مبنی بر اینکه انتخابات انجمن اسلامی در تاریخ ۱۵ دیماه از سوی دانشگاه برگزار خواهد شد. در حای که تنها کمتر از ۷ ماه از دوره یکساله انجمن اسلامی گذشته بود ، اعتراض دانشجویان به این اقدام رئیس دانشگاه بی جواب ماند و صندوق انتخابات نمایشی در دانشکده پزشکی گذاشته شد.
در این انتخابات ۱۱ دانشجو جهت انتخاب ۷ نفر عضو شورای انجمن اسلامی و ۲ نفر علی البدل کاندید شده بودند که پس از صحبت های دانشجویان و اطلاع این افراد از ماهیت غیر قانونی ، فرمایشی و نمایشی بودن این انتخابات صبح روز انتخابات ۵ نفر از این ۱۱ کاندیدا انصراف دادند اما انتخابات ادامه پیدا کرد. انتخاباتی که از قریب به ۹۰۰ دانشجوی پزشکی تنها نزدیک به ۲۵ نفر در آن شرکت کردند. اما همه این اعمال خلاف قانون باعث نشد که دکتر ایمانیه از عزم جزمش جهت برخورد با انجمن کوتاه آید. نهایتا فردای آن انتخابات پنج نفر را به عنوان اعضای انجمن معرفی کردالبته بدون اعلام تعداد کل آرای ماخوذه و آرای کسب شده توسط هر کاندیدا.
اما مشکلات قانونی این انتخابات نمایشی و فرمایشی براساس آئین نامه کشوری تشکل های اسلامی دانشگاهیان :
۷-۱-بر طبق این آیین نامه مجری انتخابات هر تشکل خود آن تشکل است و دانشگاه تنها وظیفه “نظارت بر حسن اجرای انتخابات” را بر عهده دارد اما این انتخابات به امنیتی ترین و غبرقانونی ترین شکل ممکن و توسط حراست دانشگاه انجام شد. عباراتی که در این مصاحبه توسط دکتر ایمانیه نقل شده ، نظیر: “ما خواستیم انتخابات برگزار کنیم” و “ما هم ترتیب برگزاری انتخابات را دادیم” خود تایید کننده این ادعا و غیر قانونی بودن اقدام دکتر ایمانیه است.
۷-۲- دکتر ایمانیه فرموده اند : “تجدید انتخابات پیش آمد” و به همین علت انتخابات را برگزار کرده اند در صورتی که ۵ ماه تا پایان دوره قانونی انجمن اسلامی باقیمانده بود.
۷-۳- مستند برگزاری انتخابات از سوی دکتر ایمانیه نامه ۳۰۰ دانشجوی دانشکده پزشکی عنوان شده است، نامه مجهولی که علیرغم درخواست های مکرر انجمن اسلامی به هیچ وجه به ما نشان داده نشد.
۷-۴- حتی اگر بر فرض محال هم چنین نامه ای وجود خارجی داشته باشد و درخواستی برای انتخابات موجود باشد، چرا آقای دکتر ایمانیه در فاصله سال های ۸۵ تا خرداد ۸۷ به آیین نامه تشکل های اسلامی استناد می کنند و از برگزاری انتخابات آزاد توسط انجمن اسلامی جلوگیری می کنند و این تشکل را مجبور می کنند که انتخابات از بین اعضا برگزار کند اما خود ایشان اقدام به برگزاری انتخابات خارج از اعضا می کنند البته انتخاباتی که از سوی دانشجویان تحریم شد و از ۹۰۰ دانشجوی واجد شرایط تنها ۲۵ دانشجو در آن شرکت کردند. این نه اولین بار و نه آخرین باری بود که شاهد استانداردهای دوگانه دکتر ایمانیه بودیم. از طرفی مشارکت کمتر از ۳ درصد دانشجویان در این انتخابات نیز نشانه اوج مشروعیت آن است.
۷-۵- از ۱۱ کاندیدای انتخابات ۵ کاندیدا انصراف می دهند و بنابراین حداقل تعداد کاندیدا جهت به رسمیت رسیدن انتخابات که ۸ کاندیدا برای شورای حداقل ۵ نفره و ۱۰ کاندیدا برای شورای ۷ نفره است رعایت نمی شود. جالب است که تعداد کاندیداها ۶ نفر می شود و در تعرفه رای خواسته می شود نام ۷ نفر را بنویسند و قرار بوده ۲ نفر هم به عنوان اعضای علی البدل انتخاب شوند!
۸-همچنین ایشان ادعا نمودهاند که دانشجویان معترض به انتخابات غیر قانونی “فضایی متشنج” در دانشکده پزشکی به وجود آورده بودند. این در حالی بود که در روز برگزاری انتخابات نمایشی درب دانشکده پزشکی طی اقدامی عجیب بر روی دانشجویان بسته شده بود! پس از تلاش دانشجویان برای ورود ،برخی از دانشجویان مورد ضرب و شتم شدید نیروهای حراست قرار گرفتند. البته ضرب و شتم دانشجویان به این مورد ختم نشد و چند بار دیگر نیز شاهد برخورد فیزیکی مسئولین حراست و ضرب و شتم دانشجویان بودیم. چنان چه یکی از آقایان حراست در مقابل چشم همگان با سیلی به صورت یکی از دختران عضو انجمن زد. بنابراین فضای متشنج توسط دانشجویان به وجود نیامد و حراست به دستور دکتر ایمانیه بود که از ابتدا با بستن دربها و ایجاد فضای پادگانی و سپس ضرب و شتم دانشجویان فضای متشنج ایجاد نمود. ایشان البته در مصاحبه خود تایید نمودهاند که برخی از دانشجویان “بر اثر هل خوردن آسیب دیدند”! در صورتی که بر اثر هل خوردن آسیب ندیدند بلکه بر اثر ضرب و شتم نیروهای حراست بود.علاوه بر این یک روز پس از برگزاری انتخابات غیرقانونی دانشکده پزشکی، یکی از اعضای انجمن اسلامی که در حال پخش اطلاعیه روشنگرانه در این مورد بود، مورد حمله نیروهای حراست قرار میگیرد و با ضرب و شتم از دانشکده بیرون انداخته میشود. آری! این منطق ریاست دانشگاه در پاسخ به فریاد حق خواهی و حقیقت گویی بود!
۹- همانگونه که گفته شد بلافاصله پس از برگزاری این انتخابات غیر قانونی و نمایشی به دستور دکتر ایمانیه، حراست دانشگاه شبانه و در شب های تاسوعا و عاشورای حسینی با استفاده از تعطیلی دانشگاه قفل درب های انجمن های اسلامی دانشکده پزشکی و سایر دانشکده ها را شکسته و این پایگاه منتقدین رابا ابزار زور و خشونت به تسخیر در آورد و به یک نیروی همسو با خود تحویل داد. حال سوال این است اگر برگزاری انتخابات غیرقانونی انجمن اسلامی دانشکده پزشکی دلیل تصرف دفتر انجمن بوده در دانشکده های دیگر که همین انتخابات نمایشی هم برگزار نگردید حال ایشان چه توجیهی در تسخیر دفاتر انجمن در سایر دانشکده ها دارند؟
۱۰-پس از همه این اتفاقها بود که شش تن از اعضای انجمن اسلامی قبل از بررسی اتهاماتشان در اقدامی کینه توزانه و غیر قانونی با دستور مستقیم دکتر ایمانیه به دانشگاه ممنوع الورود میشوند و اجازه شرکت در امتحانات پایان ترم به آنها داده نمیشود پس از آن نیز کمیته انضباطی برای ۸ تن از اعضای این تشکل حکم محرومیت از تحصیل صادر کرد البته پرونده یاسر رحمانی از اعضای انجمن اسلامی را نیز جهت برخورد سنگین تر به وزارت بهداشت ارسال کرد. و به راحتی جای شاکی و متهم عوض میشود. البته مساله ممنوع الورودی شش نفر از اعضای انجمن نیز از مواردی است که ایشان در مصاحبه خود تایید نمودهاند.
اعضایی از انجمن اسلامی که تنها در جریان تسخیر انجمن اسلامی احکام انضباطی دریافت نموده اند به شرح ذیل است:
یاسر رحمانی
نادر دیناری
سعادت دلفانی
مجتبی وکیلی
محسن فخری
طیبه جهانگیرفام
جعفر خوشرو
حسین رضایی
خاطر نشان می سازد شدیدترین برخوردی که با یک دانشجو در بین تمامی دانشگاههای علوم پزشکی کشور در ۸ سال گذشته انجام می شود برخوردی بود که دکتر ایمانیه با یاسر رحمانی عضو انجمن اسلامی دانشکده پزشکی شیراز انجام داد که شرح این درد احتیاج به مقالی جداگانه دارد.
۱۱- پس از این نوع برخوردها بود که تعداد زیادی از دانشجویان در اعتراض به برخوردهای صورت گرفته با انجمن و اعضای آن تجمعات اعتراضی در دانشکده پزشکی ، خوابگاه شهید دستغیب و دفتر دکتر ایمانیه برگزار کردند که تعداد زیادی از این دانشجویان نیز به حراست و کمیته انضباطی احضار شده و احکام های جداگانه ای برای هر یک صادر شد.نکته جالب این است که تجمع مخالفان و منتقدین دکتر ایمانیه در دفتر ایشان جرم محسوب شده و با شدیدترین برخوردها از طرف حراست و کمیته انضباطی همراه بوده ولی در تجمع چند نفره فرمایشی و ساختگی نیروهای همسو با ایمانیه در دفترش که تجمع کنندگان خواستار برخورد با دانشجویان منتقد می شوند نه تنها هیچ برخوردی با آنها صورت نمی گیرد(که اصولا هم نباید برخوردی انجام شود) بلکه خواسته های آنها که از سوی رئیس دفتر دکتر ایمانیه به آنها دیکته شده بود مو به مو اجرا می گردد.
۱۲- در این گفت و گو ایشان همچنین تاکید کرده اند که هیچ نشریهای در دوران مدیریت ایشان لغو مجوز نشده است. هر چند که اتفاقاتی که برای نشریات در این ۸ سال افتاد احتیاج به بحث کاملا جداگانه دارد اما به عنوان نمونه اسامی تعدادی از آنها در ذیل میآید که به دلایل مختلف لغو مجوز شده اند:
نشریه |
مدیرمسئول |
حکم انضباطی |
رهپویه |
محمد مهدی مجاهدیان |
لغو مجوز |
نسیم شمال |
محسن فخری |
لغو مجوز |
ایران آرمانی |
محمد مهدی احمدی |
لغو مجوز |
بانو |
پردیس رحمانی- طیبه جهانگیرفام |
تعلیق سه ماهه و تذکر شفاهی برای مدیر مسئول و سردبیر / لغو مجوز |
صدا |
یاسر رحمانی راد |
تعلیق یک ماهه/ لغو مجوز |
راه سوم |
وحید دیوان پور |
تعلیق یک ماهه/ لغو مجوز |
پیک آزادی |
مجتبی وکیلی |
لغو مجوز |
طلایه |
محمد تقی محمد پور |
لغو مجوز |
ایده نو |
عماد حیدرنیا |
لغو مجوز |
توتم |
بهزاد رضایی |
لغو مجوز |
خاک پربار |
مسلم بابویی |
لغو مجوز |
فردا |
عنایت همایی راد |
لغو مجوز |
سکوت |
اصغر امامی |
تعلیق چند ماهه فعایت |
کیان |
مهرداد عابدی نژاد |
محرومیت از تسهیلات دانشگاهی و محرومیت تحصیل برای مدیرمسئول |
شایان ذکر است در مقطعی ۸ نشریه وابسته به انجمن اسلامی دانشجویان به صورت فله ای و یکجا لغو مجوز می شوند. نکته جالب در مورد نشریه بانو که اختصاص به مسائل زنان داشت این است با این نشریه در دو مقطع برخورد شد که در برخورد اول به بهانه چاپ نقدی بر ولایت “پدر و جد پدری بر فرزند” و با اتهام زیر پاگذاشتن مبانی اسلام بود . همچنین مدیرمسئول و سردبیر آن به کمیته انضباطی احضار گردیدند وحکم انضباطی دریافت کردند. اما طبق استفتایی که از مراجع عظام تقلید در مورد این قضیه صورت گرفت و منتشر هم شد ، نقد و پرداختن به این موضوع در نشریه نه تنها هیچ منافاتی با مبانی اسلام ندارد بلکه مورد تحسین و تمجید است. گویا مدیریت دانشگاه علوم پزشکی درک عمییق تری از اسلام داشتند! البته به نظر می رسد ایشان هنوز هم به خلقیات احمدی نژادی خود پایداری می ورزند.
در پایان به آقای دکتر ایمانیه برادرانه توصیه می کنیم راه انکار و قلب واقعیت را کنار بگذارند زیرا ننگ هایی که به بار آمده بیش از آن است که با این رنگ ها پاک شود.
پ . ن : تصویر بیانیه های انجمن اسلامی دانشجویان در دی ماه ۱۳۸۷ را به پیوست منتشر می کنیم همان بیانیه هایی که دکتر ایمانیه با اعمال فشار بر رسانه ها از انتشارشان جلوگیری نمود و در موردی پس از انعکاس جوابیه انجمن در سایت ایسنای فارس آقای دکتر ایمانیه در تماسی با دوست خود مهندس رستگار رئیس جهاد دانشگاهی فارس خواستار حذف آن از خروجی ایسنا شد که بلافاصله خواسته شان از سوی آقای رستگار اجابت شد.