خبر پارسی – درشرایطی که عدم انسجام در پایگاه اصلاح طلبان و بی میلی و بی برنامگی این دسته از سیاسیون برای حضوردر انتخابات چهارمین دوره شورای شهر شیراز ازیک سو وناامیدی از تایید صلاحیت نیرو های شناسنامه دار این دسته سیاسیون ازسویی دیگر،باعث گردید تا درمیان تبلیغات رنگارنگ بیش از۶۰۰ کاندیدای نمایندگی در شورای چهارم، ۱۵ نفر از لیست جبهه متحد اصولگرایان مجوز حضور در صحن شورای اسلامی شهر رابه عنوان نماینده مردم ازآن خود کنند، این کلان شهر برای ۴ سال شاهد حضورافرادی به مراتب گمنام ترو کم تجربه تر ازنمایندگان دور سوم در حوزه تصمیم سازی،تصمیم گیری واجرایی شد. اتفاقی که باعث شدازجمع ۲۱ نفره ی شورای شهر ۱۵ نماینده ازلیستی به پارلمان شهری شیراز راه یابند که اصولگرایی با چاشنی حمایت از دولت قبل وجه اشتراک بسیاری از آنها بود.
آن ۱۵نفر
بزرگترین و مهم ترین ائتلاف اصولگرایان درحالی درخرداد امسال ۱۵نفرازلیست خودرا به شورای چهارم شیرازراه یافته دیدکه این دسته از سیاسیون ناامید شده در انتخابات ریاست جمهوری ،همزمان با اعلام نتایج قطعی شورا ها با خوشحالی غیر قابل انکار،پیشنهاددرج تیتر(پیروزی قاطع اصولگرایان در انتخابات شوراها )را به برخی ازرسانه ها محلی دادند.پیروزیی که قبل از هر چیز بیم انعکاس رفتار های تک صدایی وانحصارطلبی را از تریبون شورا به وجود آورد.
آنالیز آرا
درنگاهی اجمالی به لیست منتخبین مردم شیراز در شورای چهارم یک نکته توجه را به خود جلب می کند،که گرچه منتخب اول مردم شیرازمورد حمایت برخی لیست های ارائه شده قرارداشت ،اما خود وی بارها و بارها اعلام کرده بود که به صورت مستقل در انتخابات شوراها شرکت می کند.
نکته مهم دیگری که باید درمورد مظفرمختاری مورد توجه و تحلیل قرار گیرداین است که صلاحیت وی در ابتدامورد تایید واقع نشداما کاندیدای تایید صلاحیت نشده، رای اول مردم شیراز را ازآن خود کرد.رایی که درآن زمان به اعتقادبسیاری ازصاحب نظران به مذاق برخی ها خوش نیامد .پیش بینی که طولی نکشید و به حقیقت پیوست تا مختاری در آینده ای نه چندان دور تاوان این رای را با تلاش اکثریت برای به انزوا کشیده شدنش پس دهد.
اگر چه مختاری در کوران انتخابات شوراها درلیست های خورشید- شیراز ما- حامیان کارگری-حامیان گردشگری شیراز وآبادگران جوان قرار گرفت، امادراکثر تحلیل ها،وی به عنوان یک نیروی تکنوکرات فاصله دار از جریان های سیاسی مورد نقد واقع می شد.کسانی که به این تحلیل اعتقاد داشتند بر این باور بودند که اگر این چنین نبود تهیه کنندگان لیست نهایی جبهه متحد اصولگرایی با اشراف به رای بالای مختاری در شهر شیراز،قطعا نام وی را در ردیف های بالای لیست خود اضافه می کردند،اتفاقی که اگر رخ می داد شاید مختاری نامه ای مبنی بر عدم تایید صلاحیتش را هیچگاه دردست نمی دید.
را ی سنتی عرب
نگاهی به میزان آرای ۱۵ نفرنماینده ای که به عنوان نمایندگان طیف اصولگرایان به شوراراه یافته اندگویای این مطلب است که ردپای یک سبد رای بسیارمشترک درتعداد رای های آنها وجوددارد.رای هایی که اگر رای سنتی زین العابدین عرب را ازآن کم کنیم شاید حاج زین العابدین در جدول توزیع آرا رده ای بهتر ازهفتم تا هفدهم ازآن خود نمی کرد.درواقع رای سنتی عرب وجه تمایزوی با دوستانش درلیست اصولگرایان است.رایی که در رقابتی نزدیک با مختاری ،عرب را به عنوان دومین نماینده مردم در شورای شهر شیراز معرفی کرد.
از دیهیمی تا هاجری
شاید کمتر کسی تصور می کرد روزی نام محمدرضا دیهیمی در کنار محمدرضا هاجری به عنوان دو همفکر سیاسی در یک لیست قرارگیرد.دیهیمی که نوع کارکردش تمایل شدید فکری و عقیده اش را به کارگزاران طیف اصفهان نمایان می سازد و یا حامیانش در این شرایط دوست دارند این گونه عنوان شود،بیشتر به یک مدیر غیر سیاسی و تکنوکرات شباهت دارد.وجه اشتراکی که بین او و محمود رضا طالبان به خوبی قابل رویت است.در واقع به همان اندازه که کارنامه ورزومه دیهیمی به طالبان شبیه است باافرادی همچون هاجری و رضا محمدیان متفاوت است.
اگر حمایت های رسمی وگاه و بیگاه محسن معین ازرییس دولت نهم و دهم را نادیده بگیریم ،آنگاه سید محسن نیز شباهت های زیادی به دیهیمی و طالبان پیدا می کند.در چنین شرایطی است که می توان حساب این سه نفر راازآن ۱۲ نفر جدا کرد.دوازده نفری که سابقه برخی از آنها حکایت از برخی حمایت های افراط گرایانه از عملکرددولت احمدی نژاددارد.
امارضا محمدیان که به نظر می رسد درشورای چهارم از او بیشتر خواهیم دید وشنیدبا دایی محسن خود تفاوت های آشکاری دارد او بیش از آنکه به معین نزدیک باشد به هاجری،حقدل ،شعرا،حق نگر ،نقیب زاده،ترابی، اصنافی،سیف ،تذروی و یقطین نزدیک است.قرابتی که شایدجنسش در طول ۴ سال آینده با این روزها اندکی متفاوت باشد.
در میان دیگر نمایندگان مردم درشورای شهر شیرازوضعیت به گونه دیگری است .شبیر زاع خفری را اگرچه نمی توان یک رجل سیاسی شناسنامه دار معرفی کرد اما نمی توان از سبد رای حامیان وی که بیشتر ازجامعه الوار هستند هم به راحتی گذشت.در واقع شبیر در طول عمر شورای سوم به خیرو شر کسی کاری نداشت اما چند وجه اشتراک عمده با مختاری داشت.اول اینکه صلاحیت هر دو نفر در مرحله اول بررسی شرایط کاندیداهامورد تایید قرارنگرفت،دوم اینکه هیچکدام از این دونفر در لیست اصولگرایان قرار نداشتندوسوم اینکه هر دو نفر از پایگاه رای خوبی در شهر شیراز برخوردار هستند.
دستغیب و راستگو و نقش آنها در شورا
گرچه سید کاظم دستغیب کم حرف ترین عضو شورای سوم شهر شیراز بود،اما به جرات می توان گفت که نوه دومین شهید محراب وامام جمعه اسبق شیراز،یکی از اصلاح طلب ترین اعضای شورای شهر شیراز است.دستغیب که ماهیتا چپ گراست بیشترین اشتراک فکری وسیاسی رابا علی راستگو دارد.راستگو به واسطه حضورش در تشکیلات خانه کارگرخواسته یا ناخواسته به یک نیروی چپ تبدیل شده تا درکنار دستغیب شناسنامه دار ترین اصلاح طلبان شورای چهارم لقب بگیرند.
ازشهردارشیراز تا کمیسیون های شورا
با چنین اوصافی وپس از آنکه به هر دلیلی اکثریت شورا نتوانست گزینه موردعلاقه خود رابه عنوان شهردارشیراز معرفی کند،ظاهرا”انحصاردرسپردن مسولیت کمیسیون ها و دیگر مسولیت های شورا در دستورکاراکثریت شورا قرارگرفت.
معرفی نماینده برای حضوردرشوراهای فرادست نیزازاین استراتژی بی سهم نماند وزین العابدین عرب و ابراهیم شعرا به عنوان نمایندگان شورای شهر شیرازجهت حضوردرشوراهای فرادست یعنی شورای شهرستان و شورای استان انتخاب شدند.
اما نقشه ی راه اصولگرایان شورای شهر شیراز در میانه راه با شکست روبروشد ونه عرب توانست اعتماد نمایندگان شورای شهرستان را برای تکیه زدن دوباره بر کرسی ریاست این شورا جلب کند و نه ابراهیم شعرا از فیلتر اعتمادنمایندگان شهرستان های شیراز برای راه یابی به شورای استان گذشت.اتفاقی که باعث گردید کورش کشاورز از بخش ارژن رییس شورای شهرستان شیراز شودونمایندگان مردم شیراز درشورای شهرستان هیچ جایگاهی را درهیات رییسه شورای شهرستان ازآن خود نکنند.
اتفاقی که با عدم راهیابی این نمایندگان به شورای اسلامی استان پازل ناکامی اصولگرایان بخش مرکزی شیراز را برای ریاست در دو شورای فرادست تکمیل کرد و غلامحسین یعقوبی در غیاب نماینده ای از شورای شهر شیراز ، رییس شورای اسلامی استان شد تا این شورا نیزاز کلان شهر شیراز نماینده ای درترکیب خود نداشته باشد.
بی شک نمایندگان مردم دربخش های شیراز و شهرستان های فارس از توان مدیریتی و تخصص بالایی برخوردارند اما نگاه انحصار طلبانه اصولگرایان شورای شهر شیراز باعث گردید تا شوراهای فرادست استان از تجارب گران بهای۶ سال حضور زین العابدین عرب ومظفرمختاری بی بهره شوند.
درشرایطی که درصد عمده ای از مردم مرکز استان ،نماینده ای در شوراهای فرادست شهرستان و استان ندارند وبراساس آمارعملکرد زین العابدین عرب در شورای شهرستان و مظفرمختاری در شورای استان توانستند درطول ۶ سال گذشته تعریف جدیدی از ساختاراین دو نهاد مردمی ارایه دهند. اکنون وظیفه کشاورز و یعقوبی بسیار سنگین سنگین شده است.
به هرحال درحالی که برخی تحلیلگران اعتقاد دارند در بلند مدت بین اعضای اصولگرای شورای شهر شیراز انشقاق بوجود می آید،اما در حال حاضر شورای اسلامی این شهربه واسطه حضور ۱۵ نفر ازیک لیست واحد به یک شورای تک صدا تبدیل شده است.درچنین شرایطی نقش مدیریتی و توان چانه زنی افرادی چون مختاری وحرف های متفاوتی از جانب دستغیب وراستگومی تواند بسیاری از معادلات شورای چهارم رابر هم زند.معادلاتی که با جذب افرادی چون بیژن زارع،بهرام پارسایی،شبیر زارع خفری وحتی دیهیمی وطالبان می تواند شورا را از تک صدا بودن خارج کند.
