جمعی از مالکین مجتمع مسکونی ای پی اس شیراز مطرح کردند: وانگهی مزایده…
سردبیر
خبر پارسی : “جمعی از مالکین مجتمع مسکونی ای پی اس شیراز با ارسال یادداشتی به خبر پارسی نسبت به مزایده این واحدهای مسکونی واکنش نشان دادند.
در یادداشت گلایه آمیز این تعداد از مالکین آمده است:
خبر- باز هم مثل همیشه- کوتاه بود. آنقدر کوتاه که به سرعت پیچید در دالان تو در توی ارتباطات این روزهای دهکده جهانی. صحنه داستان و سوژه خبر اما اینبار یک مجتمع مسکونی بود. مجتمعی مسکونی در منطقه معالی آباد شیراز. حکایت از آن قرار است که بانک صادرات ایران کل واحدهای آپارتمانی مجتمع مسکونی ۶۴۶ واحدی موسوم به APS را به مزایده گذاشته است. مجتمعی که واحدهای آن تحت مبایعه نامه ها و طی قراردادهای کاملا رسمی و قانونی به فروش رفته است و اکنون سالهاست که مالکینش در آن سکونت دارند. البته که این ابتدای داستان APS نیست، اما شواهد و شرایطی که این روزها حول و حوش این مجتمع و اهالی ترسان و پرسان و نگران آن در جریان است نشان می دهد که مطمئنا انتهایش نیز نخواهد بود. مجتمعی که قرارداد ساختش تحت عنوان جذب سرمایه گذاری خارجی در زمان دولت اصلاحات بسته شده و توسط علی نیکزاد، وزیر وقت مسکن و شهرسازی دولت عدالت و مهرورزی افتتاح شده است و اکنون در زمانه زمامداری دولت تدبیر و اعتدال، عرصه و اعیان آن به تب و تاب افتاده است.
نگارندگان این سطور البته از کش و قوس های فراوانی که در همه این سالها بین طرف وام دهنده (بانک صادرات ایران) و طرف وام گیرنده (شرکت اماراتی ابوظبی للمشاریع و التموین موسوم به APS) در فراز و فرود بوده است بی خبر نیستند، اما در مقال و مجال حاضر قصد ورود به جزییات حقوقی پرونده مذکور و واکاوی دعاوی فی مابین طرفین را ندارند. آنچه مسلم و مسجل است اینست که بانک محترم صادرات جمهوری اسلامی ایران نسبت به دریافت مبالغ وام اعطایی پانزده سال پیش خود به شرکت سازنده اماراتی و همچین اخذ سودهای قانونی و جرایم دیرکرد آن قطعا محق و بلکه مکلف است. اما حتما آن مقامات محترم به این نکته نیز اشراف و اشارت دارند که اقداماتی همچون مزایده این مجتمع مسکونی، مثال آتشی است که بر سماط و بساط حیات و حیاط هموطنان و همشهریان ایرانیشان می افتد و دود و دردش به چشم و استخوان ایشان خواهد رفت و خواهد نشست. مردمی که با اعتماد به فرآیندهای کاملا مستند و مصوب حقوقی و قانونی جمهوری اسلامی، سرمایه های اندوخته و جامه های ندوخته ی سالیان دراز عمر و زندگانی خویش را به میان و میدان آورده بودند تا بلکه برای دو روزه ی عمر خویش سایه بان و سرپناهی بسازند در مقابل گزندها و گزش های روزگار.
واقعیت اینست که هیچکدام از مالکین و ساکنین این مجتمع منکر توافقات و تعهدات عمل نشده بین بانک صادرات و شرکت اماراتی نیستند، اما راهکارهایی همچون مزایده مجتمع مسکونی و تخلیه و تصرف واحدهایی که از طرق قانونی و ذیل اسناد ممهور به آرم جمهوری اسلامی بدست آورده اند را برای برون رفت از گره گیر و کور ایجاد شده منصفانه و عادلانه نمی بینند. شاید وقتی که راهکار برون رفتی همچون مزایده مجتمع APS در بستر اجتماعی وقوع آن سنجیده و ارزیابی شود، مسئولان ذیربط و ذیصلاح نیز بر این نکته با راقمان این سطور همدل و همرای باشند که این کار راهی برای تنبیه و تسویه حساب با سازنده احیانا بدعهد خارجی نیست؛ بلکه به حراج گذاشتن چهاردیواری آرامش و آسایش هموطنان داخلی است. مزایده مجتمع مسکونی APS تشویق قانونمداری و دعوت به اخلاق و فضیلت و تبلیغ و ترویج وفای به عهد و عقد در میان مردمان نیست؛ بلکه به چالش کشیدن اذهان عمومی و مساله دار کردن آنان و بی اعتبار کردن سازمانهای قانونی و دولتی و راهکارها و رهیافت های کاملا اخلاقی و نجیبانه برای رسیدن به راحت و عافیت در این ملک و ممکلت است.
مزایده مجتمع مسکونی APS به اهتزاز درآمدن شمشیر عدالت و فرودآمدن آن بر پیکره متجاوز به حق الناس و حریم آنان نیست؛ زخمی کردن و ریش ریش کردن دل مردم است. مردمی که بقول قیصر “چین پوستینشان، مردمی که رنگ روی آستینشان، مردمی که نام‌هایشان، جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان. درد می‌کند.”
مسئولان محترم ایران و تهران و استان و شهرستان! بزرگواران عزیز! باور کنید، کسی پشت نام مردم قایم نشده است تا به نام آنان و به کام خویش سخن بگوید و سمند خویش براند. این خود مردم اند! خود خود واقعی شان به صحنه آمده اند؛ حرف دارند با شما. بشنویدشان.
“جمعی از مالکین مجتمع مسکونی ای پی اس شیراز”
خبر پارسی این حق را برای بانک صادرات و شرکت اماراتی قائل است چنانچه نسبت به این یادداشت اعتراض و یا توضیحی داشته باشند دیدگاه آنان را نیز منتشر کند.
