خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی: در دو بازی اخیر پرسپولیس عدم نتیجه گیری لازم در به ثمر رسیدن موقعیت هایی که برای مهدی طارمی مهاجم این تیم خلق شد بسیاری را وادار به انتقاد از این مهاجم با استعداد و آتیه دار بوشهری کرده است .
برخی نیزبه خیال آنکه قصد ایجاد انگیزه در اورا دارندبه شیوه های غیرمتعارف ایراد و اشکال وارد کرده وکار را حتی به رسانه ها کشانده و در عمل به حاشیه ها دامن زده اند .
مهدی طارمی به گواه گلزنی های متعددش یک گلزن باانگیزه است .اوگلزنی با درک و شم بالا وعطش و روحیه فراوان در هر بازی است . اما این ویژگی ها و انگیزه ها هر بار بنا به دلایلی دچار وقفه هایی می شود که نباید رخ دهد . وقتی مهاجم جوانی در تیم بزرگی همچون پرسپولیس اینگونه تحت فشار قرارمی گیرد دراین شرایط دیگر این وظیفه اصلی سرمربی است که شرایط را به حالت عادی بازگردانده و با حمایت همه جانبه روحی و تحلیلی به تقویت انگیزه ها و توانمندی های او بپردازد و باارایه تمرینات متنوع واختصاصی همه چیز رابه حالت طبیعی باز گرداند با این تاکید که عدم گلزنی راصرفانباید ازاین زاویه دید که علت العلل در گل نزنی مهاجم است .
این نوع نگاه مسٸولیت عدم نتیجه گیری را از دوش سرمربی برداشته ونگاه ها را به سمت یک یا دوعامل جهت می دهد . واقعیت این است که طارمی راه دروازه را خوب می داند و از آن بهتر هوشمندی خاصی در جاگیری های اثر گذار دارد .قدرت دریبل زنی و حرکات روبه جلو و زدن ضربات تحت فشار و در نهایت گلزنی و موقعیت سازی های او غیر قابل انکار است که همواره باید موردتوجه قرار گیرد .
مهدی طارمی را نباید بی جهت زیر ذره بین نقدهای غیر فنی و احساسی برد. یادمان باشد که فوتبال بسکتبال نیست که برای هرموقعیتی از مهاجم انتطار گلزنی داشت و استرس تماشاگران احساسات و برخی عناصر و عوامل حاشیه ساز را به بازیکنان و بویژه مهاجمان انتقال داد .
مهدی طارمی سرمایه ای برای فوتبال باشگاهی و ملی است که باید به او توجه داشت ونباید با حرف های ناراضی پسندو تحلیل های سطحی این مهاجم راسوزاند و به مهاجمی کم اثر وعادی تبدیل نمود .
